Even voor de duidelijkheid, elke alinea is een nieuwe dag.

Leren doe je door fouten te maken, wordt er gezegd. Dat is dan ook wat bij ons gebeurd, met het vooruit boeken van de hostels hebben we een stop van de reis overgeslagen waardoor we nu moeten gaan omboeken. We waren de overmachtig bij Wanaka namelijk vergeten mee te tellen. Helaas kunnen we geen extra overnachting bij boeken bij het hostel waar we eerst geboekt hebben dus moeten we de derde nacht naar een ander hostel. Om tien uur checken we uit waarna we naar het andere hostel gaan, hier kunnen we pas om een uur inchecken. Maar we kunnen wel onze bagage droppen, wat we maar al te graag doen. Om de tijd de doden, gaan we een van de wandelpaden trotseren. Er is ons geadviseerd om de berg in Queenstown te bekijken, je kan naar boven middels een gondola, met de mountbike of met de benenwagen. Wij kiezen voor de laatste opties. Het is een flink stijl pad, meer een klauterpad waarbij we veel moeten klimmen. Al snel blijken mijn wandelschoenen nog niet ingelopen te zijn, met als resultaat twee blaren. Het eerste uitzichtpunt wordt bereik waarbij een mooie panorama geschoten wordt. Na wat getwijfel besluiten we om onze weg naar onder te volgen in plaats van naar boven. Onder aangekomen gaan we wat relaxen op een sport veld en drinken we koffie bij Starbucks. Niels heet deze keer Henk alleen verstaan ze dit niet en wordt het Senk. Door ons budget-avondeten kunnen we ons dit veroorloven op Valentijnsdag. Om een uur checken we in waarna de lunch en wat uitzoek werk volgt. Daarna probeer ik foto's bij het blog te plaatsen maar helaas de vele pogingen mogen niet baten. We hebben de boodschappen voor het avondeten al in huis maar besluiten om vandaag voor de Mc Donalds te gaan, om te snoepen. We eten ons helemaal vol aan een familypack dat bestaat uit twee big macs, twee mc chickens, twee kleine friet, twee medium friet en vier cola. En dat voor 16 euro :)

Het is vandaag zaterdag en om half tien worden we opgehaald. De trip,gaat naar Lake Tekapo. Onderweg praten we met een Nederlandse jongen die al in Australië is geweest en ons wat interessante tips geweest. De busstops zijn twee foto stops en een lunch stop bij de supermarkt. Doordat we gisteren zijn gaan uiteten hoeven we hier niet veel meer te halen. We arriveren bij het Lake en het hostel. Wij hebben een cabin geboekt op het nabij gelegen vakantiepark. Als de zon onder gaat worden er mooie foto's gemaakt en genieten we op onze mini veranda.

We rijden vandaag naar de plek waar het allemaal begon is in NZ, Christchurch. We verblijven in Jailhouse accomodation. Deze oude gevangenis is omgebouwd naar een hostel. We gaan dus niet langs start en ontvangen geen €200. (Hè jammer hebben we de verkeerde kanskaart gepakt). Het verblijf vindt plaats in cel nummer 6 waar we slapen in een stapelbed. Omdat we al in Christchurch zijn geweest besluiten we rustig aan te doen en de goedkope supermarkt te bezoeken. Het doel is zoveel mogelijk te besparen om de excursies te kunnen doen. De boodschappen zijn redelijk aan te prijs hier, laatst kochten we een paprika die drie euro bleek te kosten. Helaas kennen ze hier niet de lage prijzen van C1000 Rene Puts.

Na ons nachtje in de bajes gaan we vandaag naar Kaikoura. Vorige keer hebben we hier walvissen gespot dus geen excursies vandaag. Her wordt een dagje zonnen aan zee. Het hostel waar we overnachten wordt gerund door een blije Chinees die zich nergens druk om maakt. We kunnen alleen met cash betalen, we kunnen rustig gaan pinnen en ergens deze middag betalen. Eenmaal op het strand genieten we van de mooie omgeving en spotten we een dolfijn in de zee. We schaffen internet aan waarmee we accommodaties boeken voor de komende dagen en contact hebben met het thuisfront (& Lard). Na het avondeten valt de nacht snel.

Het ontbijt vindt deze morgen plaats in een keuken die nog al smerig ruikt. De bus brengt ons vandaag naar Picton waar we verder zullen reizen met de Ferry naar Wellington. De rit eindigt om zes uur in het Base hostel. Het eten wordt snel bereid om onze lege buikjes te vullen. Savonds kijken we tv met koffie en thee en natuurlijk Doritos Thai Sweet Chilli.

Vandaag is het woensdag en ook deze dag staat er een lange reisdag op het programma. We verzamelen om acht uur en komen rond de klok van drie uur aan in De plaats Taupo. Onderweg maken we foto's van de vulkanen die liggen aan het meer van Taupo. We geven ons op om tijdens ons verblijf in Taupo een van deze vulkanen te beklimmen. Het wordt de Tongariro, deze vulkaan heeft vroeger zijn eigen top laten ontploffen waardoor hij geen punt heeft zoals normale vulkanen. Het hostel waar we de komende twee nachten verblijven ziet er niet echt lekker uit. Eigenlijk hadden we bij een ander hostel geboekt alleen hier was een dubbel boeking waardoor we overgeplaatst zijn naar dit hostel. Morgen staat de flinke wandeling op de planning dus moeten we de nodige boodschappen inslaan. Ook zullen we avondeten moeten scoren. We gaan naar de PaknSave waar we naast het avondeten ook een pie kopen. Een pie is het lekkernij dat veel gegeten wordt in NZ. Het is een soort hartige taart met vlees vulling en kaas & smaakt goed. Na het avondeten bereiden we ons voor op morgen en gaan we op tijd slapen, de wekker gaat namelijk al om vijf uur.

Damn! Dat vroeg opstaan gaat nog, maar wetend dat je zes uur gaat wandelen is niet alles. Het is nog donker al we opgehaald worden door de shuttle die ons binnen anderhalf uur naar het begin van het wandelpad brengt. Het wordt een wandeling van 19.4 kilometer waarbij we de vulkaan Tongariro gaan trotseren. De eerste vier kilometers verlopen gemakkelijk, alleen is mijn hoofd nogal bezig met of ik de hele wandeling wel ga halen. In de bus hebben ze namelijk verteld dat er een moeilijk stuk in zit genaamd Devils Staircase. Aangekomen bij de beproeving blijkt de beklimming vooral te bestaan uit rotsen met daar tussen in primitieve trappen. Dit is vergeleken met onze wandeling in Queenstown waar je voornamelijk moest klimmen, gemakkelijker. Begrijp me niet verkeerd een leuk stuk was het niet. Boven aangekomen genieten we van het prachtige uitzicht over de omgeving en over de vulkaan Mount Doom. Deze is bekend uit de films van Lord of the Rings. Er kan gekozen worden om ook deze vulkaan te beklimmen dan zullen er nog eens twee flinke klimuren opgeteld worden bij de zes uur die je al wandelt. No way dat wij dit dus gaan doen. We lopen verder naar de rode krater om vervolgens een stuk omhoog te kimmen en uit te kijken over drie prachtige blauwe meren. Mijn net weggetrokken blaren zijn duidelijk weer aanwezig. Ook al had ik de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen: blarenpleisters op de gevoelige plekken, twee paar sokken aan en Niels heeft mijn schoenen extra strak aangetrokken. De tocht naar de meren toe is een afdaling door los zand. We gaan schuivend naar beneden toe. Een pauze wordt gemaakt bij een van de schitterende meren waarbij we de nodige rust op doen. Het pad vervolgt zich naar het grootste meer waarna we het laatste stuk omhoog klimmen. Vanuit hier is het voornamelijk een lange afdaling, z'n drie uur. Dit stuk is redelijk makkelijk te bewandelen alleen is het wat minder omdat je niet naar een spectaculair punt loopt zoals de meren of de rode krater. Na een uur komen we een hut tegen waar mensen kunnen overnachten die de meerdaagse wandeling doen over alledrie de vulkanen. Deze hut staat in een stuk dat achttien maanden geleden getroffen is door een uitbarsting. (Zie de foto waarop je kan zien wat voor impact z'n vliegende rots heeft.) Nu moeten we nog twee uur lopen naar het einde. Het verloopt moeilijker dan gedacht. Mijn voeten lijken wel twee keer zo groot te zijn en Niels heeft het gevoel dat hij op zijn knieën loopt. De laatste vijfenveertig minuten wandelen we door een bos dat lijkt op een regenwoud. Elke keer denken we dat het einde inzicht is, maar dan blijkt het een bocht te zijn of trapje. Om kwart voor drie lopen we over de finish lijn en kunnen we bijna gelijk in de shuttle stappen. Dit is de eerste shuttle die vertrekt en ik had niet verwacht dat we deze zouden kunnen halen. Op de terugweg ligt iedereen te knikkebollen. We kiezen ervoor om voor het eten een verkoelende duik te maken in het nabij gelegen meer van Taupo. Dit doet onze benen erg goed. Savonds kijken we wat tv voordat we vroeg naar bedje gaan.

Rond de klok van half negen lopen we naar de plek waar we opgehaald zullen worden om van Taupo naar Rotorua te reizen. Na een uurtje komen we aan in deze stad waar het erg ruikt naar zwavel. De Rotorua ligt op een vulkanisch gebied waarbij de warmte naar boven komt door rook de grond en in modderpoelen. Helaas kunnen we nog niet gelijk inchecken dus gaan eerst naar de Goverment Garden. Vervolgens gaan we naar de PaknSave waar we avondeten en andere boodschappen halen. Het is weer is hier heerlijk waardoor we genieten van het zonnetje. We doen vandaag rustig aan omdat we nog een aantal dagen op deze plek zullen blijven. Er wordt een wasje gedraaid waarna in onze kamer vol hangt met schone was die moet drogen. Handig dat ze hier een waslijn hebben (NOT)!