Seven days in Tibet. Adembenemend!

Tibet, ja wat was daar ookal weer mee? Twee jaar geleden was daar toch gedoe? En komt de Dai Lama daar niet vandaan? En de Mount Everest ligt daar toch? Of ligt die in Nepal? Kortom: Ik wist weinig van Tibet. Maar nu we er geweest zijn heeft het ontzettend veel indruk gemaakt. Het begon al met de treinreis. Van X'ian naar Lhasa, helemaal te gek. Het mooiste stukje treinreis tot nu toe! En we hebben aardig wat trein kilometertjes achter de rug, dus volgens ons hebben we ook recht van spreken ;-)

De uitzichten, de bergen, de oneindigheid, de ruimte, het ijs in de rivieren, de sneeuw op de bergen, de yaks, de dorpjes… (Wat? Wonen hier ook mensen? Wat doen die dan de hele dag?)

En de gezelligheid in de trein. We hadden lekker een coupe met zijn vieren geboekt, samen dus met onze reis vrienden Astrid (kan ook niet anders dan dat iemand met deze naam leuk is!) en Carlo uit Heesch.

Heesch, Heesch, Heesch….uhhhhh waar ligt dat ook alweer? Geeft niet, dat zijn ze gewend. Maar hun gezellige accent verraad gelukkig al een hoop. Heerlijk om even zonder spugende Chinezen in een coupe te zitten en lekker samen met onze reisvrienden gezamelijke muziek voorkeur te kunnen draaien. Maakt het landschap alleen maar mooier!

Eenmaal aangekomen in Lhasa werden we opgepikt door onze (fantastische, wisten we toen natuurlijk nog niet) guide. Een pittige jonge Tibetaanse mama van 27. Dankzij haar hebben we veel gezien en zijn we veel te weten gekomen over Tibet. Dat Tibet onder druk lag van China, dat wist ik nog wel, maar dat het zo erg was.

Voorbeelden? Teveel helaas.

Tibetanen hebben geen paspoorten dankzij…. de Chinezen, Tibetanen kunnen alleen gebruik maken van zwaar gecensureerd internet/kranten…. dankzij de Chinezen, Tibetanen mogen niet hardop over de Dai Lama praten (de leider van Tibet die al heel lang geleden heeft moeten vluchten naar India)…. dankzij de Chinezen, er lopen ontzettend veel intimiderend geklede Chinezen soldaten door de straten en over daken dankzij….. de Chinezen enz. enz. En oja, om het nog even wat erger te maken

Chinezen mogen in China 1 kind hebben, maar in Tibet 2. De reden? Dan zullen er meer Chinezen naar Tibet trekken en zullen de Tibetanen uiteindelijk in de minderheid zijn in hun eigen land. Daarbij komt nog dat Chinezen in Tibet minder belasting hoeven te betalen dan de Tibetanen en hogere lonen krijgen. Ook weer met de reden om uiteindelijk meer Chinezen in Tibet te krijgen dan Tibetanen. Dit zijn zomaar een paar voorbeelden. En wat doen wij en de rest van de wereld? Met het aller grootste cliché aan komen zetten:

"Tja, wat kan je doen hè, tegen het machtige China?….."

Op een gegeven moment vroeg de guide zachtjes aan mij: "Weet de rest van de wereld wat hier gebeurd?"

De Tibetanen krijgen hier natuurlijk absoluut geen informatie over. Helaas kon ik alleen maar met het schaamrood op mijn kaken met het grootste cliché aan komen zetten….

Erg indrukwekkend dus allemaal. Toch blijft het Tibetaanse volk hoop houden en zetten ze hun prachtige religieuze rituelen iedere dag voort. Daarbij zijn de Tibetanen een super vriendelijk volk met prachtige gezichten. Tel daar de kleuren van de gebedsvlaggetjes bij op en de waanzinnige uitzichten op de Himalaya en dan kan het niet anders dan dat Tibet een hele bijzondere indruk op je achter laat!

We zijn uiteindelijk 7 dagen in Tibet geweest. (Langer is een hele hoop gedoe, met vergunningen (permits) en geld. Je moet namelijk vooraf alles regelen en het is bijna onmogelijk om van je plannen af te wijken en het kost allemaal ontzettend veel geld…dankzij de Chinezen) En werden deze week vergezeld door een uiteenlopend gezellig gezelschap! Onze reisvrienden dus uit Heesch, maar ook uit Amsterdam, Stockholm en zelfs….Bennebroek.

Het letterlijke en figuurlijke hoogte punt van ons Tibet avontuur had Basecamp op de Mount Everest moeten worden. Helaas heeft onze groep dit niet gehaald. Margrietjes doen het namelijk heel slecht boven de 5000 meter. Dat weet ik nu echt zeker! De hele groep kon dus naar beneden voor mij…….. Heel erg gênant.

P.S. Op dag 5 stond ik naast de guide met een fantastisch uitzicht op de Himalaya. "Wat een ongelooflijk onbeschrijflijk mooi land hebben jullie!", zei ik tegen haar. "Ja",antwoordde ze. "Only no human rights".

Nu zijn we in de hoofdstad van Nepal -) Kathmandu. Hier zijn we een paar dagen, regelen we alvast een visum voor India (gedoe!!!) en is Sander aan het uitzoeken met onze reisvrienden wat er allemaal geregeld moet worden voor de bungeejump die ze willen maken. Kortom we vervelen ons niet. Ik zou nog veel meer kunnen vertellen over wat we hier beleven, maar ja, ik snap ook wel dat jullie kerst inkopen moeten doen, kerstkaarten moeten schrijven of misschien wel moeten uhhhh…… werken? Dus laat ik maar afsluiten.

Onee, nog even dit: Nepal lijkt echt sprekend op India! Wist ik ook niet, pfff wereldvreemd! (Jo, echt alles lijkt hier op India, de geuren, het eten, het bruine water, de gezichten van de mensen, de chaos…Alleen het irritante ja/nee schudden van de hoofden blijft gelukkig nog even achter wegen)

Heel veel liefs en alvast pre kerstkussen van ons!