We zijn alweer twee weken in Pokhara, aan de voet van de Himalaya. Gelukkig aan de zonnige kant van de bergen, waardoor er bij ons net iets minder sneeuw lag met de kerst, dan bij jullie daar. De enige sneeuw die wij gezien hebben lag boven de 6000 meter dus daar hebben we niet ingestaan. Wij zijn lekker in de 20 graden zone blijven zitten.

Ik heb de afgelopen 10 dagen even mijn paragliding-skills opgehaald. Erg gaaf, zo tegen de Himalaya's aan. Dat stond voor ons vertrek al op mijn verlangenlijstje.......en nu is het alweer voorbij. Maar inmiddels heb ik wel weer de mogelijkheid om waar ook ter wereld mijn vleugel uit te slaan. (Wel nog even onder supervisie van een instructeur.)

In de tussentijd zijn we nog wel even geteisterd door wat ongemakken. Danwel door power-cuts op de meest ongemakkelijke momenten, of door niet het meest zuivere water (vinden onze magen niet fijn), of door eenzaamheid omdat niet iedereen van vliegen houdt, of door........nou ja, genoeg geklaagd. Morgen is er weer een nieuw jaar met nieuwe kansen Meer cliché zal ik het niet maken.

Nog even een korte terugblik op Kathmandu. Daar hebben we even uitgerust van ons Tibet-avontuur. Dat was geen overbodige luxe. We hebben een paar dagen door de straatjes van KTM gebanjerd en per ongeluk Daphne tegen het lijf gelopen. (uit Margriet haar schaatsverleden) Erg leuk.

Vervolgens zijn we met 4 van onze Tibet-vrienden (en een extra-tweelingbroer)(niet van mij) 2 dagen wezen raften en ........... bungeejumpen!!!! Boven een ravijntje van zo'n 160 meter. Sander's houden er van, Margrietjes natuurlijk iets minder, maar er moet ook iemand de foto's maken. Dat kwam dus mooi uit.

In het nieuwe jaar (morgen dus) gaan we nog 1x met onze Brabantse vriendjes op pad, Carlo en Astrid. We gaan nog even in een national park kijken, Chitwan. Iets met olifanten, krokodillen, beren, neushoorns, Bengaalse tijgers, apen, van dat soort gepeupel. Schijnt heel mooi te zijn, Unesco heeft het op een lijstje staan, dus dan weet je het wel

Volgende week gaan we weer verder naar het zuiden. India wacht op ons. Margriet weet daar natuurlijk al alles van, die is vorig jaar het hele land al door geweest. Dus ik ben benieuwd naar haar capaciteiten als gids. (Nee hoor skatje, we gaan weer samen op ontdekkingsreis)

Ik zou zeggen......tot in India