Gili T! Wat een eiland. Samen met Tamara ben ik via Padang Bai hiernaartoe gegaan. In Padang Bai hebben we nog een nachtje geslapen voordat we de boot pakten naar Gili. Gekke plek. Overal willen ze je tickets verkopen. Door onze taxichauffeur werden we afgezet bij de 'tourist information office'. Konden we vast een bootticket kopen. De beste man vroeg Rp 900.000 per persoon voor een retourtje (ongeveer €75 ofzo). Op de flyer stond 660.000 maar dan kregen we de shuttle bus voor op de terugweg erbij (waarvan straatwaarde: 50.000). Slechte deal dus. Voor ons wilde hij wel zakken naar 750.000 pp. Nergens anders kon je ze namelijk zo goedkoop krijgen. Ook had hij wel we hotelletje voor ons voor 150.000. Decadent als ik ben zei ik 'I need wi-fi and a pool'. Dat vond hij wel grappig want een hotel met zwembad zou wel 700.000 kosten. Jammer joh, maar no deal. We zoeken wel effe verder. Onze taxichauffeur reed ons een eindje verder naar en hotel met zwembad. Rp 450.000. Maar volgens onze (commissie ontvangende) taxichauffeur was dit het enige hotel met zwembad. Toen waren we er klaar mee en zijn we zelf verder gaan zoeken. We vonden een hotel met wi-fi en zwembad voor 100.000 pp en een boot retourtje voor 400.000 pp. Na als een stel zeesterren op een ligbedje naast het zwembad te hebben gelegen, gingen we op zoek naar the blue lagoon. Onderweg kwamen we een pool bar tegen. Top! Effe Bintang pauze in de pool bar! Dachten we. Want aangezien we geen gasten van t hotel waren mochten we er alleen naast gaan zitten. Ja, dat is dus niet de bedoeling van een pool bar, stelletje losers. De pool bar werd door ons meteen vernoemd tot 'kut pool bar' wat we steeds als twee verbeten oude mannetjes mompelden als we er langs liepen. Dan maar door naar de blue lagoon. Erg mooi allemaal maar je wordt alle kanten op gesmeten zodra je de zee in gaat. Zwemmen is er dus niet echt bij in de blue lagoon. Er zou die avond wel een full moon party zijn daar. Dat leek ons wel wat. Voordat we volop zouden gaan partyen moesten we wel even wat gaan eten. In het restaurant waar we terecht kwamen, was een band aan t spelen waar we erg om hebben gelachen. De interpretatie van 'Hero' van Enrique Iglesias was geweldig; 'you can take my bread away!' Ook Ronan Keatings 'when you say nothing at all' was leuk. 'The smell on your face lets me know that you need me'. Toen ik zei 'hij gaat sowieso Angels van Robbie Williams spelen straks' en mijn voorspelling kwam uit, werd t tijd om te gaan. Op naar de full moon party! Terwijl we de trap afliepen kwam de awesomeness me al tegemoet. Peter André's 'mysterious girl' kwam uit de speakers. Ik was helemaal in m'n element, kwam dansend de trap af om ontvangen te worden door de uitzinnige menigte. Althans, dat was de verwachting. Die uitzinnige menigte bleken welgeteld 6 (zittende!!) mensen te zijn waarvan meer dan de helft personeel was. We hebben een Bintang gedronken en zijn toen weer terug naar t hotel gegaan. Tamara's plan om na het feest te zeiken in de 'kut pool bar' hebben we maar niet doorgezet. Daar was de stemming (lees: aantal gedronken Bintangs) niet naar. De volgende ochtend werden we vroeg opgehaald door een man die ons naar de boot bracht. Gili T wachtte op ons.. Na ongeveer anderhalf uur op de boot kwamen we aan op dit tropische eiland. Wit zand, helder blauw water. Amazing. Er was een jongen die ons wel een goed hotel kon laten zien. Cheap, voor maar 50, zei ie. Dat klonk te mooi om waar te zijn en dat was t ook. We kwamen aan bij een hotel dat er echt wel heel chill uit zag. Minibar, aircon, zwembad, you name it. Alleen kwam die gast ineens terug en zei 'I told you it was 50 dollars right?' Dollars?! What the hell. We zijn in Indo, we betalen hier met rupiah. Aangezien dit toch iets boven ons budget lag, zijn we verder gaan kijken. Na als een paar bezwete pakezels in de bloedhitte te hebben rondgelopen kwamen we aan bij hotel Woodstock. Jochem had me een berichtje gestuurd dat hij daar had gezeten en dat t een prima plek was. En dat was t ook. Diezelfde avond bleek echter dat een huisje waar het dak niet aansloot op de muren niet ons ding was. Alles wat buiten was, kon namelijk erg makkelijk naar binnen. I learned the hard way. Ik stond te douchen, had net shampoo in m'n haar gedaan toen er ineens een onwijze gecko m'n douche in kwam. Dat vond ik op zich niet eens zo erg maar toen kwam er me toch een beest binnen vliegen! Huge. Na wat ongecoördineerde rondjes om me heen te vliegen, ging ie op de kraan zitten. In paniek riep ik Tamara die haar zaklamp pakte. Ik pakte 'the bumgun' (die soort van tuinslangen waar je je reet mee wast) en begon het beest weg te spuiten. Zo stonden we daar, ik in m'n handdoek met alle shampoo nog in m'n haar en Tamara achter mij met haar zaklamp, als twee bangepoeperds dat ding weg te jagen. Elke keer als dat beest bewoog, pakte Tamara me beet net alsof ze achterop de motortaxi zat, die we namen in Kuta. Armen om me heen en gillen met z'n tweeën. Moet er belachelijk hebben uit gezien. Toen we besloten dat het beest echt niet van plan was te vertrekken, ging Tamara iemand halen. De hele hotel staf was uitgerukt om de beesten weg te halen. Nouja, waarschijnlijk gewoon om deze twee idioten, die zich druk maakten om twee beesten die ze dagelijks tegen komen, uit te lachen. Een van de jongens pakte het ziekelijk grote vliegende beest zo op en zette het buiten. De gecko kostte wat meer werk maar uiteindelijk was die ook weer buiten. All was well again. De eerste dagen op Gili was net een surfkamp reünie. We gingen 's avonds naar een full moon party en deze was, in tegenstelling tot die in Padang Bai, wel druk. Bijna elke local die ik daar heb gezien was wel high van iets. Een hoop niet-locals ook trouwens.. De volgende dag heb ik samen met Tamara, Ross en Matt (die claimde dat hij de Australische expeditie robinson had gewonnen) een boot gehuurd. Ross en Matt gingen speervissen en Tamara en ik zijn gaan snorkelen. Op een gegeven moment waren Tamara en ik samen wat aan t rondsnorkelen toen we een onwijze haai onder ons zagen zwemmen. Ik denk dat ie zeker wel zo'n anderhalve meter was. Tamara zag m eerst niet dus ik riep keihard 'Haai! Haai!' Waarschijnlijk verstond ze me niet omdat ik een snorkel in m'n mond had maar aan mijn uitbundige gebaren kon ze zien waar ik t over had. Gelukkig zwom hij een aardig stukje onder ons en zwom hij van ons weg. Tijdens deze snorkeltrip hebben we ook nog twee schildpadden gezien wat ook erg cool was, maar de haai was natuurlijk wel het gaafste. Die avond zijn we vroeg naar bed gegaan want we waren kapot van de full moon party en het snorkelen. De volgende dag hebben we geprobeerd op t strand te liggen maar dat hebben we 20 minuten volgehouden. Toen zijn we -eindelijk in een goeie!- poolbar gaan chillen. Hier zaten Scott en Dustin uit Canada waar we de rest van de dag mee hebben gechilled. Uiteindelijk heb ik 7 uur in die poolbar gezeten! Top dag gehad. S avonds zijn we met ze naar de shisha bar gegaan, toen naar een reggae bar en later hebben we nog some midnight swimming gedaan. We hadden onze boottrip op vrijdag gepland, maar ik heb m omgeboekt naar een dag later, want ik wilde nog niet weg van dit tropische eiland. Op zaterdag was het dan toch echt tijd om Geweldig Gili te verlaten. Ik had namelijk beloofd om naar Sonny's verjaardag te komen. In mijn haast om de boot te halen (die uiteindelijk ruim een uur te laat was) ben ik mijn bikini in t hotel vergeten. Ben er nog steeds niet overheen.. Dag Gili, dag bikini, we hebben een geweldige tijd gehad samen..