Vrijdag 11 November:

De rit van San Cristobal de las Casas naar Palenque...

Vandaag rijden we met onze rode Dodge (!), zonder dat er een lampje brandt, en met herstelde radiator naar Palenque. Het wordt een rit van ongeveer 230 km, maar ons Emma geeft 3u 30 minuten om er te geraken... dat belooft... We verlaten het koude en regenachtige San Cristobal en hoepn snel op beter weer. Maar de eerste uren laat de zon zich niet zien... moeten we dan toch iemand (of iets?) offeren? We rijden door de bergen en de snelheid is gemiddeld niet hoger dan 60km/uur. Nu begrijpen we dadelijk waarom Emma zoveel tijd geeft om er te geraken. De weg draait en stijgt verder omhoog de wolken in. Het bijft regenen en op een gegeven moment zitten we volledig in de mist. Buiten is het nog 10°C. We zetten de verwarming aan (das es iet anders dan den airco) en rijden rustig verder. Op een gegeven moment: stop! Alles staat stil... toch weer geen "boerinnenbetoging" hopen we? Want we hoorden van Ron dat ook hij 2 dagen geleden 2 uren had stilgestaan als gevolg van betogingen. "Que Passa?" en ja... we krijgen als antwoord: "blockade" en verder "pagar" (betalen). Yep, hier pakken de boeren het slimmer aan: ze blokkeren de weg met houten latten met nagels erop en trekken deze balken pas van de weg af als de passant betaalt heeft. Zo krijgen ze geld in het laatje en brengt "staken" nog iets op. Ze doen ons stoppen en wij betalen 20 peso (1 euro) uit solidatriteit (en omdat het in België "wapenstilstand" is ;-). De balken met nagels worden opzij getrokken en we worden vriendelijk nagewuifd. Niet te geloven... de Mexicanen! We vervolgen onze weg en merken dat de weg verder en verder omhoog slingert. We paseren een aantal indianendorpen waar armoede troef is. Ze wonen hier nog in houten huisjes en leven van de landbouw. Langs de weg lopen kleine kinderen en boeren met sprokkelhout of maïs in een zak aan het hoofd gedragen. Ze hebben blijkbaar ook kou want overal zie je aangestoken vuurtjes. Honden, kippen, kalkoenen, ... alles loopt langs de weg en... ze worden niet overreden! We rijden verder en opeens: weer een blockade. Ditmaal van enkele indianen die net als de boeren dachten geld te krijgen door de passanten tegen te houden. Als dit zo maar niet de hele weg doorgaat?! We merken dat zij enkel de auto's tegenhouden met een koord (geen balken met nagels) en dat zij hun eigen volk doorlaten zonder te betalen. De koord is naar beneden, wij doen of ons neus bloedt en rijden door. Dit is natuurlijk een gemakkelijke manier om aan geld te komen maar dit werkt contra-toeristisch.

Wij dalen af en merken dat de temperatuur langzaam stijgt. We halen al 18 graden!

Ongeveer 65 km voor palenque passeren we Aqua Azul, de beroemde watervallen. Het lijkt ons het best dat wij die vandaag bekijken want morgen gaan we graag naar de archeologische zone! We bekijken even of we de wagen veilig kunnen achterlaten (we hebben immers de bagage in de wagen liggen) want anders rijden we verder en komen we later misschien terug. We betalen onze inkom (35 Peso/persoon) en rijden de hobbelige weg op naar de watervallen. Daar aangekomen merken we dat er heel wat toeristen aanwezig zijn (met de bus en met privéwagen) en de wagen staat veilig. Enrice vraagt een jonge gast op de wagen te letten en hij is zo fier als ne gieter dat hij voor ons dat mag doen. Hij installeert zich achter de wagen en wuift ons uit met zijn vinger naar zijn oog wijzend van "ik let er wel op" ;-)

We eten eerst een snelle hap en gaan het pad op naar de watervallen. Er zijn in totaal meer dan 500 watervallen die in hoogte verschillen van 3 tot 30m. Normaalgezien is het water aquamarijn van kleur maar nu met de regenval ziet het eerder bruin van kleur... maar niet getreurd... dank zij het vele water stroomt ze dan ook veel feller en heviger naar beneden. We lopen tot het hoogste plateau en merken dat je in sommige stukken mag zwemmen. Deze zones zijn aangegeven. Zwemmen buiten deze zones is absoluut verboden en gevaarlijk. We wandelen terug naar de parking en onze jonge gast staat al naar ons te zwaaien... de auto staat er nog, want... hij had erop gelet ;-) Een kleine fooi, hij gelukkig, wij gelukkig...

We rijden verder en merken dat de weg in zeer slechte staat is: sommige stukken rijweg zijn gewoon verdwenen... weggezonken in de diepte (of zoals Emiel zou zeggen "kewijt"... Als je dit stuk weg moet rijden in de donker... levensgevaarlijk! Ze zijn wel volop aan het werk om de weg te herstellen maar dat zal nog niet zo dadelijk voor morgen zijn. Om ongeveer 17u30 arriveren we in Palenque. Palenque zelf is niet zo mooi of interessant en dient vooral als overnachtingsplaats naar andere steden zoals Campeche. Dit is ook wat wij van plan zijn: hier slapen, de site bezoeken en dan verder... de stad is weer opgebouwd in dambordmotief, Wij komen de stad binnen langs de rotonde waar een enorm Mayahoofd staat (Cabeza Maya). Daar draaien we rechts en volgen de wijze raad van Emma. We rijden door het centrum en op een gegeven moment: "bestemming bereikt"! Ze heeft het weer mis... Ofwel is ons Emma blond ofwel moet ze dringend meer wegen leren in Mexico ;-)

We stoppen, vragen de weg en na 3x vragen arriveren we aan Hotel Plaza Palenque. Het is een vrij groot hotel langs de weg naar Campeche (links aan het Maya hoofd en niet rechts zoals Emma beweerde!). Het inchecken gebeurt wederom vlot en voor we het weten staat er een frisse "servesa clara" (blond biertje) voor onze neus! Mmm lekker!

Morgen gaan we naar de "Zona Archeologica". Hopelijk is het dan beter weer want deze site schijnt de moeite te zijn...

Hasta manana!