Thailand is een flinke overgang na Australië. Van 5 weken rondreizen in de camper gaan we nu over op 2 maanden backpacken door Zuid-Oost Azië. Dit begint in het lekker chaotische Bangkok. De eerste grote overgang was toch wel de temperatuur. Deze is niet eens heel hoog, maar door een luchtvochtigheid die rond de 70% ligt is de gevoelstemperatuur hier gemiddeld 46 C. De vlucht naar Thailand was een nachtvlucht met een overstap in Taiwan, waardoor we flink gebroken aankwamen in ons Guesthouse in Bangkok. Hier zijn we gelukkig zo verstandig geweest om een kamer met airco te boeken, waardoor we eerst een paar uur bij de airco hebben gezeten. Door deze hitte zijn we deze uitvinding een stuk meer gaan waarderen. De eerste dag hebben we hier gedwaald over één van de vele leuke marktjes in Bangkok, hebben we geoefend met afdingen en hebben ervaren hoe het is om constant door een sauna te lopen. Ook is goed te zien hoe groot de sexindustrie hier is met alle reclameborden voor hot males, de spannende massages en constant mannetjes die foldertjes onder ons neus hielden met de woorden 'ping pong show, ping pong show'. De dag hierop zijn we met de ferry over de Chao Phraya naar Wat Pho geweest, de grootste tempel van Bangkok. Heel erg mooi en toch wel weer anders als de tempels die we in China en Japan hebben gezien. Hier zijn ze wat meer van de 'bling bling', waardoor er meer glitters, goud en spiegeltjes zijn. Verder hebben we Bangkok verkent door oud en vertrouwd op een fiets te stappen. Dit is leuker als het klinkt. Door een leuke Thaise vrouw en man werden we samen met een Deens stel door de stad geleid. Hierbij kwamen we terecht in buurtjes waar je anders nooit terecht zou komen, zijn we de rivier overgestoken en hebben we zelfs door het stukje jungle bij Bangkok gefietst. Ook was het fietsen minder warm als het lopen door het windje, waardoor de fietstocht van vier uur beter te doen was als gedacht.

Deze avond verzamelen we voor een trekking die we gaan doen. Dit is de Umphang trek en duurt in totaal zes dagen, begint in Bangkok en eindigt in Chiang Mai. Om 8 uur 's avonds worden we bij ons Guesthouse samen met twee Deense vriendinnen, een Deens stel en een Duitse jongen opgepikt. Vervolgens zijn we afgezet op het busstation van Bangkok en in de bus naar Mae Sot terechtgekomen. Dit is een rit van 8 uur in een nachtbus. De nachtbussen zijn hier perfect. We zaten in een soort VIP bus, kregen wat water, iets te eten, hadden airco en de stoelen konden bijna helemaal plat om te liggen. Hierdoor was de tocht comfortabel en hebben we wat slaap weten te pakken. Op het busstation in Mae Sot worden we opgepikt door 'Mr. T'. Dit klinkt allemaal spannender als het is. Mr. T is een vriendelijke Thaise man van in de 70, waarbij we de dag verblijven. De deur is een rolluik, de slaapkamer bestaat uit matjes op de grond met vier personen per kamer, en er staat een kleine ventilator ter verkoeling. Hier hebben we 's ochtends nog een paar uur slaap gepakt, behalve Myron dan. Waarschijnlijk in Bangkok iets verkeerds gegeten want hij was flink ziek. Dit had niet slechter getimed kunnen zijn want vanaf het huis van Mr. T gaan we naar de jungle en dit begint met een taxirit van 4 uur door de bergen met meer als 1400 bochten. De taxi hier is een pick-up truck met wat bankjes achterin. We hadden niet helemaal begrepen dat dit een openbare taxi was en werden verrast met alle mensen die instapten. Her en der werden mensen opgepikt en zo zaten er uiteindelijk mensen op het dak en hingen er mensen achterop. In totaal waren dit een stuk of twintig man in een auto waar wij als Nederlanders toch echt niet meer als acht mensen in zouden verwachten. Hierdoor was de trip niet heel comfortabel, maar toch ook wel weer heel leuk. Myron had nog aanspraak met een Thaise man, die een lichte neiging tot bekeren had, maar verder heel vriendelijk en geïnteresseerd is. Na de rit die gevoelsmatig veel langer duurden als vier uur kwamen we aan in Umphang. Dit is een plaatsje waar de echte jungletocht gaat beginnen. Hier hebben we een luxere accommodatie als verwacht met WIFI en al. Hier hebben we nog een normaal bed en een eigen badkamer. Helaas geen airco waardoor het toch een korte nacht is geworden. De volgende ochtend zijn we vroeg op om te raften de jungle in. Dit raften is tammer als verwacht. Een lichte stroomversnelling en een paar Thaise mannetjes die al het peddel werk deden. Een heel gezin ging mee en het voelde als een Thais familie uitje waarin we terecht zijn gekomen. Dit maakte het echter des te leuker. Helaas zaten wij in een bootje met een mannetje die naar mijn idee bewust de bosjes telkens inging, waardoor er constant spinnen in de boot zaten. Waarschijnlijk heeft hij opgemerkt dat ik niet zo dol ben op spinnen. Deze varieerden in alle maten en maakte dat ik er na vier uur toch echt wel heel graag uit wilden. Wel heb ik er dapper een aantal geliquideerd en heeft Myron de grootste uit de boot gegooid. Wel was dit een erg mooie tocht met meerdere watervalletjes langs de route. Hierna stond er een wandeling ingepland naar een tentenkamp. Dit was echter in de namiddag wat hier zo'n beetje het heetste punt van de dag is. Ook was er geen schaduw en moesten we voornamelijk klimmen. Net op het punt dat we dachten neer te vallen, kwamen er twee auto's langs rijden. Ja, er loopt hier een weg en wat voor één. Een prut pad met veel diepe gaten. Zij boden ons een lift aan en zo zaten we tussen de belading in een pick-up truck. Myron zat ergens op een dak en heeft zich meerdere keren opengehaald, ik zat in een laadbak tussen schuivende platen. Gelukkig hebben we het overleefd en was dit alsnog honderd keer beter als lopen. Vlakbij het tentenkamp is de grootste waterval van Zuid-Oost Azië te vinden genaamd Tee Lor Su. Hier hebben we gezwommen en met het mooie uitzicht is dit nu al één van de hoogtepunten van onze tocht. 'S Avonds dronken we uit bekers gemaakt van bamboe. Deze is door één van de Thaise mannen die mee waren tijdens het stukje wandelen gemaakt. De volgende dag beginnen we vroeg met lopen, omdat het dan wat minder heet is. Uiteraard is dit nog steeds belachelijk warm, maar doordat we nu echt tussen de bomen liepen was het al een stuk beter te doen. De wandeling nam ruim twee uur in beslag met als eindbestemming het dorpje Kho Ta.

Dit was toch wel een flinke omslag en echt back to basic. Mensen wassen zich in de rivier er lopen kippen en varkens rond als maaltijd en honden als jachtpartners. Door deze beestebende met alle bijbehorende dierengeluiden kreeg je bijna een kinderboerderij gevoel. Alle huizen zijn zelf gebouwd en zo spraken we een man die een nieuw huis aan het bouwen was iets verder op, omdat de mango's die op zijn huis vallen zo veel herrie maakten. In dit dorp sliepen wij in een huis op de bamboe vloer, maar gelukkig wel met klamboe voor alle insecten. Hier hebben we de kans gekregen om een olifant te zien en hier zelfs eventjes op te zitten en hebben we een rondleiding gehad door het dorp. Er wonen toch nog rond de 300 mensen en er is zelfs een soort peuterzaal en een basisschool. Over het algemeen gaan de kinderen daarna toch wel aan het werk (rond de 10 of 11 jaar). Toch even anders als we gewend zijn. Dit heeft tot nu toe toch wel de grootste indruk achter gelaten op onze reis. De volgende ochtend zijn we verder gelopen en na drie uur wandelen stond er een auto klaar om ons terug te brengen naar de bewoonde wereld. Dit voelde als het beste ontvangst ooit met de koude blikjes cola die voor ons klaar stonden. In de jungle was water koud houden niet echt mogelijk, waardoor we de laatste paar dagen voornamelijk lauwe dranken hebben gedronken. Onderweg nog even gestopt voor een lunch en vervolgens weer vier uur in de pick-up truck over de slingerweggetjes naar het huis van Mr.T. Hier zijn we nog één avond en de volgende ochtend gaan we vroeg door naar Chiang Mai. Dit is de één na grootste stad van Thailand en ligt in het Noorden.