Chiang Mai - Chiang Rai - Chiang Khong

Op het busstation in Chiang Mai staan we er weer alleen voor. We hebben iedereen van de tour gedag gezegd en zijn in een tuk tuk gestapt op naar ons nieuwe guesthouse. Dit is heel sober maar de mensen hier zijn zo vriendelijk dat dit toch wel één van onze favoriete verblijven is tot nu toe. Zo kregen we meteen een gratis upgrade naar een mooiere kamer voor de komende paar nachten. Onze eerste dag hebben we alleen de sundaynight market bezocht. De vele marktjes hier bevallen ons wel. Verder hebben we ons in Chiang Mai vermaakt door het bezoeken van tempels. In veel steden zijn dit toch wel hun hoogtepunten, waardoor we er waarschijnlijk nog wel aardig wat gaan bezoeken. Een bijzondere hier is Wat Phrathat Doi Suthep. Deze staat op de gelijknamige berg Doi Suthep net buiten Chiang Mai. Daarnaast hebben we de grote fout gemaakt om met een tour naar Doi Inthanon National Park te gaan. Waar we ons normaal toch wel een beetje verdiepen, hebben we nu in het Guesthouse gevraagd hoe we het beste hierheen konden, waarna deze tour het antwoord was. Om half 9 's ochtends stopte er een klein busje voor de deur gevuld met 10 Chinezen. Verder stapten er nog een Amerikaanse man in met een Thais vrouwtje van half zijn leeftijd en uiteindelijk nog een Amerikaans stel die ook een beetje vreemd opkeken van waar ze terecht waren gekomen. Dit park ligt 60 km buiten Chiang Mai en vanwege de tijd werden we er bij alle hoogtepunten voor 20 minuten uitgegooid en daarna weer snel de bus in. Normaal staan we altijd verbaast te kijken naar de bussen vol met Chinezen die overal kort stoppen voor een foto en daarna snel de bus weer in gaan. Nu waren wij dit zelf. Grappig om meegemaakt te hebben, vriendelijke mensen, maar toch nooit meer. In dit park hebben we meerdere watervallen gezien, de hoogste berg van Thailand en een mooie tempel. De avonden bestaan hier voor ons voornamelijk uit het bezoeken van marktjes, lekker eten en goedkope cocktails en bier. Eén avond hebben we net even wat anders doorgebracht door een Muay Thai wedstrijd te bezoeken. Heftige vechtsport waarbij er meer lijkt toegestaan als met de vechtsporten die wij kennen. Ergens in een steegje zat dit stadion verstopt en had meer weg van een illegale underground boxingscene als een echt stadion. Toch is dit volgens de bordjes zelfs het beste stadion in het Noorden van Thailand. De sport is erg heftig en er wordt gebokst op het ritme van een band die hypnotiserende muziek speelt met trommels en een blaasinstrument. Het leukste waren de special fights waarbij er een soort Capoeira (soort vecht-dans) met zwaarden werd gedaan en een geblinddoekt gevecht met rond de 10 man. Al met al een leuke ervaring en een mooie sport.

Vanuit Chiang Mai hebben we buskaartjes gekocht naar Chiang Rai. Dit is drie uur rijden verderop in een luxe bus met airco. Chang Rai staat voornamelijk bekend vanwege zijn 'White temple' of op zijn Thais Wat Rong Khun. Dit is niet te vergelijken met andere tempels. Een particulier project, pas in 1997 begonnen met de bouw, is even dicht geweest vanwege schade van een aardbeving, door donaties toch weer geopend en naar verwachting pas compleet af in 2070. Zoals deze naam doet vermoeden is deze tempel helemaal wit. Aan alles is gedacht, zelfs de karpers in de vijver zijn wit. Ook hebben we meerdere actiefiguren kunnen ontdekken rond de tempel met hoofden van de film avatar, ironman, Star Wars en veel meer. We hadden ons van te voren echter niet zo goed ingelezen als gedacht. De tempel is dagelijks tussen 12:00 uur en 13:00 uur gesloten vanwege de lunchpauze en wij wisten het te presteren om 12:05 aan te komen. Hierdoor hebben we een aardig tijdje moeten wachten in de hitte. Voordeel was dat we wel al van buiten foto's konden maken en doordat er niemand in mocht was het een keertje geen probleem om dit zonder alle toeristen erop vast te leggen.

Vanuit Chiang Rai hebben we vervolgens de local bus naar Chiang Khong gepakt. Dit is een grensplaats bij Laos waar we de grens over zullen gaan. De bus zag eruit als een soort discobus met al zijn vrolijke kleuren en we werden verkoeld door ventilatoren die aan het plafond zaten geschroefd. Het Noorden van Thailand is erg mooi en de rit van Chiang Rai naar Chiang Khong was hierdoor prima te doen. Chiang Khong is een wat kleiner plaatsje met weinig te beleven. De toeristen die hier rondlopen zijn er allemaal net als ons om de grens over te gaan. Ons hotel hier was echter geweldig. Aan de Mekong River met balkon. Hier bleek het beter geregeld als gedacht. Toen we aan hun vroegen hoe we het beste naar Laos konden, kregen we alvast alle formulieren voor ons visum en zijn we de volgende ochtend opgehaald, naar de grens gereden en aan de kant van Laos weer opgepikt en naar Huay Xai gereden. De reden dat we voor deze grensovergang gekozen hebben is de Mekong River. Huay Xia is de opstapplaats voor de zogehete slowboats die ons met een tussenstop in Pakbeng naar Luang Prabang brengt. Dit neemt in totaal 2 volle dagen in beslag en is de ideale manier om wat van het landschap van Laos te zien.

Thailand hebben we na 11 dagen achter ons gelaten met nu Laos als volgende bestemming. Wel komen we nog naar Thailand terug en dat is maar goed ook, want er is een hoop te zien en beleven.