Hiroshima.

Na twee uur in de Shinkansen te hebben gezeten vanaf Kyoto zijn we in Hiroshima. De Shinkansen gaat rond de 300 kilometer per uur en door de lekkere stoelen is dit niet alleen een snelle, maar ook comfortabele manier van reizen. In Hiroshima hebben we ons vooral verdiept in de geschiedenis. Veel meer is er ook niet te doen. Door de atoombom zijn er geen authentieke gebouwen, op een heropgebouwd kasteel na, meer te bekennen. Voornamelijk veel hoogbouw. Onze eerste echte dag in Hiroshima leidde ons naar het Memorial park. Hier begonnen we met het Vredesmonument van Hiroshima. Dit is één van de weinige gebouwen die nog overeind stond en het enige gebouw dat bewaard is gebleven na het bombardement op 6 augustus 1945. Jammer genoeg stond dit helemaal in de steigers op het moment dat wij er waren. We hebben overigens het idee dat we dit altijd hebben als we ergens zijn, dus erg teleurgesteld waren we niet. Daarna zijn we naar het museum gegaan. Hierin werd de dag van het bombardement omschreven en werd er veel benoemd dat dit iets is wat nooit meer moet gebeuren. Ook zijn er in het museum vooral verhalen van kinderen te lezen over wat zij hebben meegemaakt op deze dag. De meeste hiervan hebben het niet overleefd. Zorgde voor nare rillingen en blijft een surrealistisch idee als je door de stad loopt.

Onze andere dag in Hiroshima hebben we doorgebracht op het eiland Miyajima, wat letterlijk 'Shrine island' betekent. Dit is vooral bekend vanwege de grote Torii poort wat in het water staat voor het eiland. Ook stikt het van de hertjes op het eiland. Deze zijn helemaal gewend aan de toeristen en lopen bij de tempels, tussen de winkeltjes door en zijn overal op het eiland te vinden. Aan het begin hebben we van bijna elk hert een foto gemaakt, maar na een tijdje was het al normaal. Het eiland stikte niet alleen van de hertjes, maar ook van de toeristen. We besloten precies de andere kant op te lopen als alle andere mensen voor een rustigere route. Dit eindigde in een offroad route waarbij we letterlijk 535 meter geklommen zijn naar de top van de hoogste berg op het eiland. Eindelijk boven zou er een kabelbaantje moeten zijn waarmee we naar beneden konden. Na drie uur klimmen hadden we daar wel behoefte aan. Tot onze teleurstelling kwamen we er echter achter dat deze gesloten was vanwege werkzaamheden. Met een iets beter pad zijn we daarna weer twee uur lang naar beneden gelopen. We eindigden met wat tempels langs het water. Al met al een goede dag en prachtige uitzichtspunten gehad onderweg.

Kurashiki.

Onze volgende bestemming in Japan is Kurashiki. Dit staat vooral bekend om het historische stadscentrum met zijn behouden kanalen. Deze werden gebruikt toen Kurashiki als een belangrijk rijst distrubutiecentrum diende. De naam Kurashiki betekent dan ook grof vertaald 'stad van opslagruimtes'. Ons viel het echter nogal tegen. Het historisch centrum was kleiner als gedacht en wij als echte Hollanders hebben toch wel leukere kanalen gezien. Wel hadden we dit keer een heel goed hotel met een goede internetverbinding. Hierdoor bestond ons bezoek uit Kurashiki vooral uit filmpjes kijken en lekker eten. Ook niet verkeerd na alle dagen de toerist te hebben uitgehangen.

Osaka.

Osaka is één van de grootste steden in Japan. Deze plaats stond niet bovenaan ons lijstje, maar door zijn locatie is dit een goede uitvalbasis. Het is een moderne stad met heel veel winkels en gezellige gebieden. Onze verkenning van de stad eindigde de eerste dag al snel toen we een Britse pub tegenkwamen met een happy hour. Dat is iets wat overigens bijna in elke kroeg is tussen 15:00 en 19:00 uur. Rond vijf uur stapten we naar binnen en rond twaalf uur w ankelden we weer naar buiten. De volgende dag hebben we een dagtrip gemaakt naar Nara. Deze stad heeft vooral een groot park met tempels en weer heel veel hertjes. Hier hebben we een wandeling gemaakt en hadden we de mazzel dat hier een lichtjesfestival was. In bijna elke stad in Japan is er een winters lichtfestival, om de donkere winterperiode wat gezelliger te maken. Dit was mooier als verwacht. Het park was overal verlicht en er was zelfs een heel veld verlicht met verschillende lampjes.

De dag daarop zijn we naar Koyasan geweest. Dit is een dorpje op een berg, wat via het openbaarvervoer alleen met kabelbaan te bereiken is. Oja en wandelen! Dit hebben we maar achterwege gelaten, omdat hier behoorlijk wat sneeuw lag. Koyasan is vooral een spirituele plaats omdat dit het centrum is van het Shingon Boeddhisme, een belangrijke vorm van het Boeddhisme in Japan. Hierdoor is het een erg bijzondere plaats waar we naar verschillende tempels zijn geweest en over een begraafplaats hebben gelopen waarachter het mausoleum te zien was van Kobo Daishi die deze vorm van Boeddhisme geïntroduceerd heeft in Japan. Ook zijn er nog veel pelgrimsroutes te bewandelen rond dit dorp. Door de sneeuw was dit echter niet te doen, waardoor we weer redelijk snel terug zijn gegaan naar Osaka.

Nu bevinden we ons in de stad Takayama, je weet wel, die ene plaats in Japan. Verslag volgt later weer!