menm2azie voor chanced: km stand 16.704 + 156 = 16.860 km

Ooty Hillstation

Vanuit Mysore zijn we voor het eerst sinds lange tijd weer eens met de bus onderweg. We hebben onszelf verwend en gekozen voor de de-luxe bus. De busrit gaat 5 uur duren en in deze bus hebben we lekker veel beenruimte. De kosten zijn maar liefst 270 rupee, oftewel 4 euro en 5 cent, kom daar in Nederland maar eens ergens voor.

De weg waarover de bus rijdt gaat van matig naar slecht, vervolgens kilometers lang een soort zandpad. Als we uiteindelijk van de provincie Karnataka, Tamil Nandu inrijden wordt het beter. We passeren diverse natuurparken en rijden de Nilgiri heuvels in. Heerlijk bergen! Ooty is een hillstation opgezet door de Engelsen toen India nog een kolonie was. Een dorp in de heuvels waar de temperatuur aangenaam is als de laaglanden verstikken in de hitte. Wij komen rond het middaguur aan en het is lekker warm in het zonnetje. Eerst maar eens op zoek naar een plekje om te slapen. Op het busstation worden we aangesproken door een mannetje dat wel een plekje kent. Wat is direct bevalt aan Ooty: we worden maar door één mannetje aangesproken, hij wijst waar we heen moeten lopen, and that's it. Geweldig, geen gehannes, geen 10 man om af te wijzen, bedankt zeggen en het is goed. Het guesthouse dat hij aanwees vinden we echter niks. Gelukkig om de hoek zien we Hotel Maneck. Een vriendelijke ontvangst, goed Engels en een ruime en betaalbare kamer, doen dus.

Nadat we de rugzakken achtergelaten hebben gaan we eerst maar eens het dorp verkennen. Nou ja, dorp, er wonen hier zo'n 100.000 mensen dus dat valt wel mee. Tijdens de wandeling zien we veel juweliers, een aantal best nette kledingzaken, eettenten en Ooty's home made chocolade! Tijdens een reis moet je natuurlijk de lokale specialiteit proberen en …… heerlijk, echte chocolade smaak diverse varianten, teveel om op te noemen. Na de chocola natuurlijk ook een echte maaltijd genomen. Het begint avond te worden en het begint aardig af te koelen. Een uurtje later blijkt Ooty tot nu toe de koudste plek in India te zijn die we bezocht hebben. Gauw terug naar het hotel en onder de dekens.

De service in ons hotel is erg leuk. De volgende ochtend worden we wakker gebeld met de vraag of we misschien thee of koffie willen. Nee dus. Ooty leek ons een mooie plek omdat de heuvels nog heel bosrijk zijn, dus nadat we wakker worden willen we gaan wandelen. We nemen een bus naar Thalai Kunda (tip van het hotel), een klein dorpje verderop. We steken de weg over door de velden in de richting waar Ooty moet liggen. Gewapend met kompas, een fles water en wat bananen gaan we onderweg. We lopen door bossen over weinig gebruikte paden, en komen vervolgens weer in het open veld. Hier zien we dat de velden beplant zijn, we weten echter nog niet met wat. In de buurt zijn theeplantages, dus daar hopen we op. Vandaag gaat dat niet lukken, want als we dichterbij komen zien we dat overal wortel verbouwd wordt. Al lopend door de velden komen we langs een huis waar een oudere vrouw groente aan het schoonmaken is. We kletsen wat met haar en worden direct op de thee gevraagd. Haar engels is niet zo goed maar met handen en voeten lukt het aardig. We krijgen niet alleen thee maar ook wat nootjes en suiker. Vriendelijk vraagt ze of we al geluncht hebben, maar dat slaan we toch maar af. Zo ontzettend vriendelijk, gelukkig hebben we nog een heel brok chocolade in de rugzak, dus kunnen we haar ook wat geven. Uitgerust gaan we weer op weg. In het volgende dorpje worden we weer met veel vriendelijkheid ontvangen. Als eerste komen we een jonge moeder tegen, die direct vraagt of we thee willen. We vrezen dat we nooit meer in Ooty terugkomen als we alle aanbiedingen voor thee accepteren, dus met een glimlach slaan we dit af. Wij lopen door, en de vriendelijkheid blijft bij iedere ontmoeting. Bij het volgende dorpje zijn we weer bij de grote weg en we nemen een bus terug naar Ooty want deze weg is niet leuk om te wandelen.

De sfeer in Ooty en omgeving doet ons denken aan Nepal. Wat zijn bergen toch heerlijk en wat is dat toch dat mensen in deze omgevingen zo vriendelijk en relaxed zijn? Na de heerlijke wandeling, terug in ons hotel willen we douchen, dus bestellen we de benodigde bucket warm water. Een vriendelijke Indiaan brengt ze. De volgende ochtend zijn we net wakker als we gebeld worden met de toeristische tip van de dag. In het boathouse bij het meer, is een festival waar ook foreigners welkom zijn. Wij op weg natuurlijk, onderweg passeren we nog een heus pretpark en bij het boathouse is het een drukte van jewelste. Veel bussen, ook hier een kleine kermis, peddel bootjes en muziek. Mannen in witte gewaden dansen, begeleid door typische Indiase muzikanten. Als we er naar toe lopen worden we welkom geheten door …. We weten ook niet wie het was. We krijgen eten aangeboden, maar hebben ontbeten. We zien een spandoek, het is vandaag de dag van het toerisme, en naast de vele Indiase bezoekers in Ooty, zijn ze blij met de blanke toeristen. De mannen in witte gewaden proberen anderen mee te krijgen om mee te dansen, maar dat lukt niet erg. Totdat ze Marielle aan haar mouw trekken. Vol overgave doet ze mee en heeft veel plezier. Ik zie dat het opvalt, niet alleen ik maak foto's maar ook veel Indiase mensen met mobieltjes en grotere camera's. Ik mag ook meedoen maar heb het te druk met fotograferen J. Dat Jellie meedanst helpt wel want daarna komen er heel veel meer liefhebbers meedoen. Als we wat verder zijn gewandeld komt een man naar ons toe die zojuist fotografeerde. Hij vraagt hoe wij heten en waar we vandaan komen. We vertellen het hem en hij blijkt fotograaf voor de krant te zijn, wie weet staat die blijde blanke vrouwelijke toerist uit Nederland morgen in de krant!!

Als we weer naar de uitgang lopen komen we langs een plek waar paarden staan. Spontaan besluiten we een rit langs het meer te gaan maken. We huren 2 paarden en 'krijgen' een gids mee. Het is een eewigheid geleden dat ik op een paard heb gezeten, en Marielle heeft ooit één keer eerder paard gereden. We gaan onderweg en het is erg leuk. De paarden zijn erg mak, volgens mij van het type: we kennen de weg zelf. Na wat draf en korte galop kunsten, komen we na een uur met een beurse kont weer terug. We gaan terug naar het centrum voor nog wat chocolade en heerlijk cappuchino die we ontdekt hebben.

Ooty bevalt erg goed. Morgen gaan we naar een thee fabriek en kunnen we hopelijk via de plantage teruglopen. De dag erna gaan we met een soort stoomtrein door naar de volgende plek.

Groetjes,

M@M