menm2azie voor chanced: km stand 16.244 + 460 = 16.704 km

Mysore met het mooiste paleis van Zuid India

Na onze eerste nacht in Mysore, besluiten we te verkassen naar een ander guesthouse, het bed is eigenlijk gewoon een houten plank, de kamer is niet veel en er zijn tal van andere plekjes beschikbaar waar we wel een paar nachten willen blijven slapen. Verder is het niet echt geweldig als men 's-morgens om 7 uur op je deur bonkt dat er tot 8 uur warm water is. Annemie die met ons de kamer heeft gedeelt gaat met ons mee om haar rugzak te stallen in het andere guesthouse. Daarna is het tijd voor ontbijt en nadat onze magen weer gevuld zijn gaan we op pad richting het paleis, het moet erg mooi zijn is ons verteld, dus op naar die mooie plek. Men heeft niets te veel gezegd, het paleis is geweldig, van een of andere rijke Maharadja die er plezier aan beleefde om alles tot over de top te maken. Helaas mogen we binnen niet fotograferen, maar de plaatjes zijn in ons geheugen opgeslagen. Immense trappen van marmer, enorme wandplaten met taferelen van de Maharadja's met daarop prachtig geklede mensen, kleurig versierde olifanten en toekijkend kleurrijk publiek. Het paleis zelf, het gebouw is van een enorme kitscherige stijl, zo erg dat het prachtig is. Glas in lood met veel details van pauwen, de staart en andere elementen kleuren met de doorschijnde zon geweldig. Enorme balzalen met gewervelde plafonds en schilderingen waar je u tegen zegt. Spiegels overal om het paleis nog groter te laten lijken, hoeveel grootheidswaanzin kun je hebben ! We brengen er aardig wat tijd door en tijdens ons bezoek worden we regelmatig aangesroken door de Indiërs met de welbekende vragen, "your country","what's your name", "do you have euro's, because I collect" etc etc. Ik maak dezelfde grap als Pam en Ries op hun trip deden en zeg dat ik Maxima heet. Mark heet plotseling Willem Alexander, en mijn moeder is veranderd van Nettie in Beatrix. Annemie ligt helemaal in de deuk om mijn geintje en als ze mijn beroep vragen ben ik ineens een professioneel reiziger en fotograaf geworden.

We wandelen nog wat rondom het paleis en hier mogen we wel fotograferen dus dat doen we. Tijd alweer om te eten en we vinden een heerlijk restaurantje. Dosa, malai kofta, chai en nog wat andere dingen smaken hier prima. Annemie had het plan om door te reizen naar Coinbator maar besluit toch nog een extra nachtje te blijven. We trekken met zijn drieen er weer op uit om wat meer van Mysore te zien. Een markt trekt meteen onze aandacht en we lopen er dik anderhalf uur rond. Er valt van alles te zien, van eten tot en met bloemen, van palmsuiker tot en met tikapoeder, eigenlijk kunnen de lokalen hier zo'n beetje alles kopen wat ze in hun dagelijks leven nodig hebben. Het is er dan ook erg druk en de fotografen onder ons kunnen hier hun lol op. Mooie taferelen en men is vriendelijk en absoluut bereid om op de foto te gaan. Leukste eigenlijk om iemand ongemerkt vast te leggen en dat doen we dus vaak, eeeeerrrrrggggggg……vaakkk. Na de markt is het wel weer genoeg voor vandaag, de zon schijnt flink en we luieren nog wat bij het guesthouse, nemen afscheid van Annemie en op tijd duiken we ons bed weer in.

14 januari

Hebben we gisteren alle tijd genomen om meer van Mysore te zien, vandaag gebruiken we om wat vliegtickets te regelen. De komende drie weken trekken we verder door het zuiden van India en daarna terug omhoog naar de oostkust, via Ponticherry naar Chennai. Vanaf Chennai is er maar 1 bestemming waar we zeker heen willen en dat is……………. de Andaman eilanden……………om………te gaan duiken !! Onze eerste stop om eens lekker onder water te kunnen zijn er weer wat natuurschoon te kunnen gaan zien. Het is één van de mooiste duikbestemmingen, of misschien wel de allermooiste, in Azië , dus nu we daar zo dicht bij zitten vliegen we erheen. Op 4 februari heen en op de 18e terug. Op dezelfde dag, of eigenlijk de 19e heel vroeg, vliegen we door naar Bangkok voor een korte stop op onze weg richting Birma. ( Toos het gaat ervan komen) Het regelen van de tickets kost ons even wat tijd, maar uiteindelijk hebben we wat we willen hebben en kunnen we voorlopig verder ons richten op het zuiden van India. Als we het internetcafe uitkomen is het inmiddels kwart voor zeven 's-avonds en iemand heeft ons gisteren verteld dat het paleis vanavond verlicht zal zijn met miljoenen lampjes. Even naar het guesthouse en daarna richting het paleis. Het is gratis entree en als we dichterbij komen zien we waarom het zo druk is bij het paleis. Het is een sprookje om te zien, onze bek valt open van verbazing en het fototoestel draait overuren. Het wemelt er vooral van Indiase mensen en af en toe hier en daar een toerist. De mobieltjes van de indiers worden grif gebruikt om familieleden met op de achtergrond het verlichte paleis vast te leggen. Nu is duidelijk het verschil te zien tussen de verschillende klassen in dit land. Arme mensen proberen van alles te verkopen aan de middenklasse die duidelijk veel beter in de slappe was zitten. De middenklasse loopt de bedelaars voorbij alsof ze er niet zitten en de ballonnenverkopertjes doen vanavond goede zaken want de middenklasse koopt graag voor hun kids zo'n mooie kleurige ballon. Wij aanschouwen de Indiase bevolking vanaf een muurtje en je kunt er uren naar kijken. Wat een verschillen hier in dit land en zo interessant. Een sjieke uitziende man waarschuwt ons voor zakkenrollers en zijn vrouw maakt verder met ons een praatje. Na dit bezoek zoeken we ons bedje weer op om onze hoofdjes te ruste te leggen, het was weer een enerverende dag.

15 januari

Eerst maar eens naar het busstation om een ticket te regelen voor morgen naar Ootey. Da's snel gepiept en sinds lange tijd reizen we weer een lange afstand met de bus. Wat is leuk om in een Indiase stad te gaan zien, …….. je raadt het goed……..de zoo ! Vandaag hebben we een heerlijk dagje gehad met ons bezoek aan de dierentuin. Voor 75 eurocent kun je hier met zijn tweetjes de hele dag plezier hebben tussen de Indiase bezoekers van de dierentuin. Geen enkele toerist te zien, de Indiase mensen zien twee aapjes meer dan normaal, en we worden dus regelmatig op de foto gezet. De dierentuin is in tegenstelling tot de vele puinhopen in de stad, akelig schoon en goed georganiseerd. Overal borden dat je je eigen rommel in de vuilnisbak moet gooien, grappige borden waarop staat wat je niet moet doen bij de dieren zoals eten geven en over het hek klimmen en de mensen houden zich keurig aan de regels. De dieren zijn erg leuk, vele ervan hebben we nog nooit gezien en weer anderen, zoals voor ons hele normale ganzen en eenden zijn hier een bezienswaardigheid. Onze middag was heerlijk en moe en voldaan verlaten we de dierentuin. Tijd om eens een tuk tuk te nemen en ons terug te laten brengen naar het guesthouse. Daar zitten we nu en schrijf ik dit nieuwe verhaaltje, met een toerist in het vizier die naast ons woont en zijn Enfield aan het repareren is. Mysore was een aangename en leuke plek om een paar dagen door te brengen. Morgen door naar Ootey.