Bij deze beloof ik plechtig dat ik nooit meer zal zeuren over een tekort aan water… Wat we het afgelopen weekend niet aan stromend water uit de kraan kregen, is vanaf dinsdag in de vorm van regen uit de lucht komen vallen. En hoewel ik het gebaar van de regengoden waardeer, was dit toch niet helemaal wat ik in gedachten had toen ik hoopte dat het water snel weer zou gaan stromen. Het regent bijna continu, met af en toe hoosbuien die de straten blank zetten. Dit zorgt voor nieuwvorming van rivieren en zelfs kleine meertjes, omdat de afvoer van water hier niet zo lekker geregeld is. Ik heb wat foto's en een filmpje geplaatst om een kleine indruk te geven.

De regen zorgt wel voor een heleboel nieuwe observaties. Wat ik bijvoorbeeld grappig vind is dat iedereen hier een paraplu heeft die laat zien van welk voetbalteam ze fan zijn. Vooralsnog heb ik van Manchester United, Arsenal en Real Madrid de meeste paraplu's gezien. En van Barack Obama. Die schijnt hier nogal populair te zijn. Terwijl het niet eens een voetballer is.

Ze gaan hier ook lekker inventief om met hoosbuien. Zo zag ik een vrouw met een emmer op haar hoofd water opvangen dat uit een regenpijp stroomde. Zo vang je twee vliegen in één klap: je wordt niet nat én je hebt weer een voorraadje water voor de komende tijd.

Verder zijn zandwegen en regen niet zo'n sterke combinatie. Er ontstaan grote modderpoelen op straat waar je niet doorheen wilt fietsen en grote stukken weg zijn spekglad. Alle automobilisten die niet in een 4x4 rijden zijn ook zwaar ongelukkig bij dit weer. Je kunt nog zo'n mooie glimmende BMW met stoelverwarming hebben, hier heb je er geen hout aan. Het geeft mij erg veel voldoening om dit soort auto's heel hard in te halen op m'n fiets.Voor de 4x4's moet ik juist weer extra uitkijken, deze denderen door alle plassen heen en als jij ernaast fietst wordt je daar niet zo blij van. Dat geeft hen dan weer heel erg veel voldoening.

Naast zandwegen heb je hier gelukkig ook asfaltwegen, hoewel deze wat sporadisch zijn. Op de meeste wegen is geen belijning aangebracht, en op de wegen waar dit wel het geval is trekt niemand zich er wat van aan. Zo reden we gisteren over een vierbaansweg, toen een collega verbaasd opmerkte dat dit een dag eerder nog een driebaansweg was. Door de drukte is er blijkbaar een extra rijbaan ontstaan. De ambulance die hier doorheen moest had het zwaar…

Gelukkig hebben we in huis wel weer stromend water. Dat was ook nodig ook, na mijn survivaltocht van gisteren om weer thuis te komen. De weg die naar CCBRT leidt staat erom bekend dat hij slecht is. Dit is zo ongeveer het understatement of the year: het is een zandpad met hele diepe gaten die onhandig zijn opgevuld met grote rotsblokken zodat er minibergjes midden op de weg liggen. Omdat de weg van beide kanten afloopt naar het midden toe, is er hier een soort meer ontstaan. Met de auto kun je hier heel voorzichtig doorheen (met de nadruk op voorzichtig, want de rotsblokken die ter opvulling zijn gebruikt liggen nu verspreid in het water, daar moet je niet te hard overheen rijden), maar met de fiets is dit onmogelijk. Langs de rand heb je een heel smal paadje waar mensen nog overheen kunnen lopen. Heel optimistisch dacht ik gisteren nog dat dat met de fiets ook wel moest gaan. Het leidde er uiteindelijk toe dat ik tot halverwege m'n kuit in een smerige modderpoel wegzonk terwijl de regen nog altijd onverminderd doorkletterde. Ik ben maar weer omgekeerd en heb een omweg genomen. Eenmaal bijna thuis, op een meter of 100 van de voordeur, lag opnieuw een enorm meer. Niet van plan opnieuw in dezelfde valkuil te stappen ben ik rechtsaf geslagen, in de wetenschap dat er langs die kant ook een manier is om thuis te komen. Nou is mijn richtingsgevoel niet van dusdanige kwaliteit dat ik hier blind op kan vertrouwen, maar er reed een grote truck voor me met allemaal flesjes cola en sinas, en ik ging ervan uit dat deze de bar tegenover mijn huis zou gaan bevoorraden, dus ik ben de truck maar gevolgd. Helaas was mijn aanname verkeerd, en kwam ik ergens halverwege de grote weg uit… Ik ben maar weer omgekeerd maar was door de enorme omweg wel weer midden in een hoosbui terechtgekomen. Ik heb uiteindelijk een smal paadje gevonden dat me redelijk veilig naar huis wist te brengen. Terug naar de essentie van dit verhaal: ik was heel blij dat ik weer kon douchen.

Er schijnt de laatste paar dagen iets mis te zijn met de grote kabel in de Middellandse zee die Afrika van internet moet voorzien, dus het internet is hier een beetje brak. Ik hoop van harte dat het komende zondag is opgelost, want ik ben van plan de hele middag aan m'n laptop gekluisterd te zitten om niets te hoeven missen van de ontknoping van de Eredivisie. Het zou toch jammer zijn als vlak voor het cruciale doelpunt de verbinding wegvalt ;). Allemaal een hele fijne Koninginnedag en tot snel!!

Liefs, Lotte