HALLO

De rust is wedergekeerd! Aangezien we dolgraag weg wilden uit Rainbow Beach (waar we vast zaten vanwege de overstromingen) hebben wij zowaar in drie minuten onze (nu al te zware) koffers gepakt en stonden we klaar om naar Brisbane gebracht te worden. Deze impulsieve actie heeft er voor gezorgd dat wij onze Whitsundays tour hebben gehaald! Ik zal het verhaal van de drie minuten even verder toelichten. We zaten inmiddels al veel te lang in Rainbow Beach. De bussen werden keer op keer geannuleerd en zoals het er 30 januari uitzag, zouden we niet alleen 1770 en Magnetic Island missen, maar ook onze boottocht rond de Whitsundays. Toen we deze dag hoorde dat er een auto zou vertrekken naar Brisbane Airport twijfelden we dan ook geen moment. We keken elkaar aan en voor we het wisten stonden we beneden bij de auto, klaar om eindelijk weer door te gaan met ons fijne leventje. In Brisbane hebben we een nachtje op het vliegveld doorgebracht. Op de grond onder onze handdoeken geprobeerd te slapen, zonder succes. De volgende ochtend vroeg zaten we in het vliegtuig richting Airlie Beach, waar onze boot dezelfde dag rond 13.00 uur zou vertrekken.

Whitsundays
Moe, maar super blij dat we er waren, vertrokken we met de New Horizon - de naam van onze prachtige zeilboot - de oceaan op. De eerste dag te veel kwallen om ons heen tijdens het snorkelen, dus na zo'n vijf minuten zaten wij weer op de boot. Maar de volgende dag veel gesnorkeld en van het prachtige landschap genoten. We hebben twee dagen en twee nachten op deze boot doorgebracht. Lekker gegeten, leuke mensen leren kennen en wederom weer fantastische plekken mogen zien. De volgende dag, toen we weer aan vaste wal waren, schommelden we nog steeds. Blijkt maar weer dat zeebenen niet in de genen zitten. Steeds als we bukten of ook maar te snel met ons hoofd draaiden, voelden we de grond onder ons heen en weer golven. Maar het was een fantastische trip!

Airlie Beach
De boot vertrok vanuit uit Airlie Beach, waar we na de trip nog een aantal dagen zijn gebleven. Een super fijn hostel, Nomads Airlie Beach. Mooie kamer met twee douches en een apart toilet, heerlijk. Helemaal na twee dagen op de boot te hebben gezeten.

Dat valt ons wel op, dat we toch wel gesteld zijn op een beetje comfort. Net hadden we het nog over hoeveel geld we zouden kunnen besparen met het uitzoeken van goedkopere hostels en wat minder vaak uit eten.. Maar dat geheel ter zijde, want we hebben de tijd van ons leven!

In Airlie Beach ook nog goed uit eten geweest bij Cactus Jacks of iets in die geest. Leuk plaatsje Airlie Beach en weer helemaal klaar om verder te gaan, richting Magnetic Island. Nu we onze Whitsundays namelijk hadden gehaald dankzij onze impulsieve actie zouden we weer op schema liggen. Echter vond de Greyhound het weer nodig om roet in het eten te gooien. Onze bus is om nog steeds onbekende reden weer geannuleerd, waardoor Magnetic Island helaas aan ons voorbij is gegaan.

Cairns
5 februari hebben we de hele dag in de bus gezeten richting Cairns. We slapen in Gilligans. Een enorm hostel en de nummer één in feestjes hebben wij ons laten vertellen. De feestjes vallen reuze mee of tegen, net hoe je het bekijkt. Maar de kamers zijn heerlijk ruim en ook de bedden zijn breder dan normaal. Top! De volgende dag zijn we naar Tjapukai Cultural Center geweest. Een park opgezet door Aboriginals om belangstellenden een kijkje in hun leven te geven. We zijn heel de dag druk geweest met boomerang gooien, speerwerpen, stenen verven en didgeridoo spelen. Super leuk! De mensen waren heel vriendelijk en wilden ons alles laten zien. Wellicht kwam dit ook doordat wij verruit de meest blanke, de blondste en vooral de jongste bezoekers waren in het park. Absoluut een hele leuke en interessante dag.

Uiteraard kun je het Great Barrier Reef niet aan je voorbij laten gaan als je in Cairns bent. Met een vrij luxe cruiseboot - waarom goedkoop, als het ook duur en luxe kan - Ocean Freedom, zijn we het rif op gegaan. Bij het betreden van de boot werden we persoonlijk welkom geheten door de crew, waarbij ik als eerst de boot op ging en me voorstelde. Joyce liep achter mij en stelde zich vervolgens voor: Hi, goodmorning, I'm Liz haha. Dat krijg je als je alweer twee maanden zoveel met elkaar optrekt.

Uiteraard was het weer bloedheet en zo snel als mogelijk lagen we in het water. Het hoogtepunt van deze dag was onze duik. Joyce heeft haar angst overwonnen en is apart van mij met een andere instructeur het rif gaan verkennen. Wat een prachtig stuk onderwaterwereld is dit, echt indrukwekkend. Overal waar je keek gekleurde visjes, tig verschillende soorten rif, roggen, noem maar op. Dankzij onze gehuurde onderwatercamera hebben we deze onvergetelijke ervaring op de gevoelige plaat vast kunnen leggen.

Soms worden je verwachtingen van iets niet helemaal waargemaakt. Dit was helaas ook zo bij onze dagtour naar Cape Tribulation. De tourguide vonden we na twee woorden al irritant, dat werkte ook niet echt bevorderlijk. Daarnaast hadden we ons enorm verheugd op de rookceremonie met Aboriginals in het regenwoud. Deze ging niet door en werd vervangen door een 10 minuten durend praatje over verf.. Om er nog een schepje bovenop te doen, hadden de medewerkers van het hostel al onze spullen uit de kamer gehaald. Dit omdat we niet betaald hadden voor komende nacht. Oké, daar hadden ze gelijk in, maar om onze toilettassen niet eens dicht te doen voor je ze in een plastic tas doet, spullen van anderen op onze handdoeken parkeert etc. ging ons iets te ver. En dat hebben wij ze laten weten ook :D

Cairns is een heerlijke stad. Een dagje shoppen konden we dan ook niet laten. Gisteravond ook nog bij het vuurwerk voor het Chinees Nieuwjaar wezen kijken met poffertjes en Hollandse friet met mayo in de hand. Samen met twee Nederlandse meiden en drie jongens die we kennen sinds Mojo Surf en Airlie Beach nog wat gedronken in de bar. Best fijn om gewoon weer is een hele avond Nederlands te kunnen praten en erg gezellig! De nacht verliep vervolgens niet heel soepeltjes. De halve tamme gozer die bij ons op de kamer ligt, vond het een goed idee om rond 3.30u zijn bed op te gaan maken met alle lichten aan. Het meisje waarmee hij was, was te dronken om te praten en kotste de hele prullenbak vol. Na wat fijn Nederlands gemopper naar hun hoofd te hebben gekregen deden ze de lichten uit en hebben we nu een top sfeer op de kamer, haha. Ongekend hoe mensen alleen aan zichzelf kunnen denken en in een dag een zwijnenstal van een kamer kunnen maken.

Inmiddels zit ook Cairns er alweer bijna op. We vertrekken de 11e naar Darwin, waarvoor we net een driedaagse trip door het Kakadu National Park hebben geboekt. Vanavond gaan we eten bij een typisch Australisch restaurant waar je krokodil, kangaroo, emu en dat soort vreemde toestanden/culinaire hoogstandjes kunt eten. Ik ben heel benieuwd, maar Joyce is zeer overtuigd van dit uitstapje. Toch grappig hoe verschillend we zijn. Culinair is Joyce meer bereid haar grenzen te verleggen, mijn lievelingsrestaurant begint toch vaak met een grote gele M. En ik ben meer de avonturier in het water. Verschil moet er zijn en dat maakt ons nog steeds een prima combi zo aan de andere kant van de wereld!

Volgens mij zijn jullie zo weer aardig op de hoogte van wat wij de afgelopen tijd op het programma hadden staan. We zijn overigens inmiddels op de helft! De tijd gaat enorm snel, maar we voelen ons ook een soort van thuis hier. We gaan lekker J

Tot de volgende blog, liefs xx