Profile
Blog
Photos
Videos
Bula kece!
Hier is die dan: ons laatste blog. Na vier en een halve maand de tijd van ons leven te hebben gehad, arriveren we zondagochtend om 7.00 uur op Schiphol. Maar eerst nemen we jullie nog even mee naar het paradijs waar we de laatste twee weken geweest zijn: Fiji!
Bij aankomst op het vliegveld hebben we gelijk de boottickets in ons maag laten splitsen. Toen we vervolgens de accomodaties wilden boeken, bleken we de duurste eilanden uitgekozen te hebben. Hoe kan het ook anders. Daarnaast werd ons vriendelijk tot dringend verzocht te beweren dat we alles online hadden geboekt, omdat zij graag hun goede band met de locale reisbureaus wilden behouden. Na twee dagen Smugglers Cove in Nadi vertrokken we naar Mana.
Mana
Om 9.00uur zou onze boot naar Mana vertrekken. Wij moesten eerst nog even geld halen, aangezien er geen pinautomaten op de eilanden zijn. Dat was volgens de dame achter de receptie geen probleem. Uiteraard ging ook deze eenvoudige actie in Fiji time, wat resulteerde in een vertraging van 1,5 uur. Heerlijk hoe deze mensen zich werkelijkwaar nergens druk over maken. Kunnen we in Nederland nog wat van leren. Al hoewel, soms zijn ze wel heel erg traag. In onze watertaxi op naar Mana. Helder water, blauwe hemel en overal eilandjes: FIJI! Bij aankomst op Mana stonden de stafleden ons al op te wachten. De koffers werden van de boot naar binnen gebracht, waar de staf een welkomstlied voor ons zong. Inmiddels is gebleken dat ieder resort dit doet, maar het geeft je direct een warm gevoel. We verbleven in een kamer met een huismuis, niet echt schoon, koude douches en alleen electriciteit van 18.00 tot 00.00 uuur. Maar wat een fantastische plek! De accomodatie was midden in het dorp, wat maakte dat je midden in de Fijian cultuur zat. De school was een minuut bij onze kamer vandaan en we maakte gebruik van de waslijn van de buurvrouw. Bij ons bezoekje aan de school hebben we de kinderen geholpen met tekenen en rekenen.
One big family noemde Bosco het en dat was het. Een van de nachten stond in het teken van crossdressing. De meiden verkleden zich als jongens, de jongens gaan als meiden. Na wat heen en weer geruil was iedereen klaar om zijn of haar modeshow te lopen. Vrij hilarische tafarelen en een super gezellige avond. We hebben de meest fantastische mensen hier ontmoet en zaten al snel in de Fiji modus waardoor onze dagen bestonden uit eten, zwemmen, slapen en rond hangen met de inwoners van het dorp.
Beachcomber
Helaas moesten we ook deze lieve mensen weer verlaten om door met onze reis te gaan. Een dorm met 114 mensen. Wie had ooit gedacht dat we daar zouden slapen. We zijn hier een nacht geweest. Op het activiteiten programma stond "turtle feeding", dat leek ons wel wat. We zouden naar de andere kant van het eiland gaan. Wij verwachtten op z'n minst een turtle in de zee, maar nee, de schildpadden op Beachcomber zitten in een groot zwembad. In tegenstelling tot onze verwachting lagen (Beachcomber staat bekend als party-eiland, maar door een wisseling van management is daar niks meer van over) we vroeg in bed en vertrokken we de volgende ochtend naar het volgende paradijs: Waya.
Octopus Resort, Waya
De luxe groeide per eiland. Van koude douches en zeer matig eten in Mana belandden we in Octupus Resort. Een zee van luxe. Ook hier stond de staff bij aankomst te zingen en werden we vrolijk welkom geheten. Hier sliepen we in een dorm met zeven bedden en airconditioning. Zwembad voor de deur en lekker eten. De eerste avond begon gelijk goed met een barbecue. De volgende avond was het Fijian Night. De staff trad voor ons op. Voorafgaand aan de show kwam onze vriend de tuinman onze danspartners voorstellen. Na de show met alle gasten en staff rond het zwembad gedanst, waarna we aan tafel gingen voor een Fijian tapasmenu. Een briljante avond! Na het heerlijke eten aangeschoven bij de Kava ceremonie. Dit lokale drankje doet menig buitenstaander denken aan grondwater, maar uiteraard hebben we het geproefd. Met onze eigen drankje hebben we vervolgens met de staff rondom de kavaschaal gedansd en gezongen. Een avond om niet meer te vergeten. De mensen hier zijn zo ongelooflijk tevreden met wat ze hebben en open. We voelden ons hier meer dan welkom! Naast de gezellige avonden zijn we naar een soort van kinderdagverblijf geweest in het nabijgelegen dorp en is Liz nog naar de boardingschool geweest. De kinderen traden op met verschillende dansen en liedjes. Daarna lieten ze me vol trots hun klaslokaal en werkjes zien. Uiteraard vergat ik ook hier wat, dit keer m'n tas. Gelukkig was een van de kinderen zo oplettend en kwam me rennend achterna: Liz, you forgot your bag! Lichtelijk beschamend, maar blij dat ik m'n tas terug had weer richting het resort. Onderweg nog gesnorkeld. Is hier prachtig! Joyce is inmiddels into de waterwereld en heeft al meerdere snorkelspots onveilig gemaakt. Na onze heerlijke drie dagen luieren in Waya was het tijd om te vertrekken. Met enige tegenzin vertrokken we naar Blue Lagoon.
Blue Lagoon, Nacula
De zee is hier prachtig! Glashelder en prachtig om te snorkelen. Ondanks de kokosnotenshow, het lekkere eten en de krabrace besloten we toch onze laatste twee nachten te cancellen om terug naar ons geliefde Waya te gaan.
Welcome home
De schipper van de Octopus boot kwamen we tegen in Nacula, waardoor veel van de stafleden al op de hoogte waren van onze terugkeer op het Octopus resort later die middag. Een fantastisch warm welkom waarbij menig staflid richting het restaurant kwam om ons welkom thuis te heetten. Echter was er iets misgegaan met onze reservering, waardoor we de eerste twee nachten in de massagehut op een matras hebben geslapen. We hebben het hier super naar ons zin. Genieten van de massages, de kava ceremonies, het lekkere eten en alle gezelligheid van de fantastische staf. Echter komt ook aan onze tijd hier een eind, wat tegelijk betekent dat onze reis er bijna op zit. We hebben allebei enorm veel zin om onze familie en vrienden weer te zien, maar zullen ook de mensen en de sfeer hier gaan missen en het heerlijke leventje wat we de afgelopen maanden hebben mogen leven. Hopelijk kunnen we nog eens terug naar dit paradijs, maar eerst komen we jullie kant op! Zondag arriveren we na een 31 uur durende reis op Schiphol.
Tot dan! Vinaka!
- comments
Eddy Wat een schitterende afsluiting van een even schitterende reis. Maar het mooiste is nog dat je weer thuis bent en alle verhalen enthousiast en "live" verteld.