Ik kom wat in tijdnood, daarom nu even wat korter (een gedeelte had ik al eens genoteerd, dus dat scheelt..

Donderdagmiddag 31 oktober ben ik met de auto aan de rit gegaan en even verderop ben ik gestopt bij Ohope Beach, wat onlangs is uitgekozen tot beste/mooiste (surf)strand. Ik zag het er niet aan af, maar dat kwam misschien ook door het winderige en bewolkte weer op deze middag, het was wel groot en breed in elk geval. Whakatane schijnt met ca 2500 uren zon per jaar de meest zonnige plaats van het land te zijn, met ca 18.000 inwoners is het ook de grootste stad in de Bay of Plenty streek.

Wat me ook opviel in deze plaats waren de vele rotondes, nog meer dan in Friesland of even verderop in Engeland bv. Tot dusver nergens zoveel 'roundaboutes' als hier tegengekomen. In de fotoreportage staan ook enkele foto's van een standbeeld van een vrouw op een rots. Dat is Lady Wairaka (http://www.whakatane.com/attractions-activities/art-culture-heritage/public-art-trail/lady-wairaka) die, naar een Maori sage, de naamgeefster van deze stad is.

Vrijdag zou ik aanvankelijk naar White Island met de helikopter, maar een goedkopere (scheelde minstens € 400,-) optie diende zich aan voor zaterdag. Ik besloot hier daarom een dag langer te blijven.

Ik ben die dag naar ..Mataatua /the House that came Home geweest. Een Maori plek met traditie. De oorspronkelijke woning is via Sydney naar Londen gegaan om uiteindelijk weer teruggehaald te worden door de Maori. Ik kreeg even een stukje van priveles in de Maori geschiedenis wat ontzettend leuk was. Alle rituelen werden geshowd en op het laatst werd de 'Haka' door Harry (dacht ik dat zijn naam was) speciaal voor mij uitgevoerd. Er volgde de traditionele neusbegroeting wat zo'n beetje betekende dat ik nu welkom was in de Maori cultuur en in de toekomst altijd weer langs kon komen, geweldig leuk om dat mee te maken!

Zaterdag om 12 uur in de middag dus met 2 anderen in de heli naar White Island. Wat kan ik er nog meer van zeggen? De foto's heeft iedereen vast al gezien in het album. Wat een ervaring, ik had het niet willen missen!

Ik herinner me de geur van zwavel toen we een rondje vlogen vlak voor de landing. Dat beloofde veel maar viel best mee op de vulkaan achteraf. Onze piloot was Ross die ons van alles uitlegde o.a. over de 2 webcams die elk uur een foto maken van wat er gebeurt op de meest actieve vulkaan van Nieuw Zeeland. Bubbelende modderpoelen, sissende geluiden, dampende kraters..

We waren helaas niet alleen. Ik zag ook nog twee andere helikopters en een boot die een 20 tal mensen afgezet had op de vulkaan, we hadden overigens totaal geen last van die anderen.

Wat een ervaring zeg om daar middenin al die geothermische activiteit te staan. Dit moet ongeveer het gevoel zijn als je op Mars of op de maan staat denk ik, onbeschrijfelijk indrukwekkend!

Op het laatst kwamen we bij de verlaten sulfietmijn, niet een uitbarsting (wat ik begrepen had), maar een aardverschuiving was in 1914 fataal voor de op het eiland aanwezige mijnwerkers die hierbij het leven lieten. Daarna zijn al deze activiteiten gestaakt! Helemaal super om dit mee te maken!