Wanneer we Melbourne aan de zuidzijde binnen komen, doemen enorm grote en hoge gebouwen voor ons op. Daartussen hangen een aantal helikopters. Dat wordt weer even acclimatiseren.
Wanneer we bij 'the main trainstation' worden afgezet is het tijd om afscheid te nemen van de groep. We hebben het weer heel gezellig gehad. Toch steeds weer een leuke manier om te reizen. Het is inmiddels avond en we zijn best moe. Even volhouden, want we moeten nog uitvinden hoe we bij ons hotel kunnen komen. Gelukkig hebben we een mond en zijn we omgeven door behulpzame mensen hier in Australië. Dus al gauw zijn we eigenaar van een soort OV kaart. Zes dollar voor een weekenddag met het openbaar vervoer in Melbourne rondreizen en acht dollar voor een doordeweekse dag. Tot zover duidelijk. Dan heb je nog een vrij gedeelte en ritprijzen. Het wordt steeds onduidelijker. Net als in Nederland. Gelukkig snappen de mensen er hier zelf ook niets van. 'We doen maar wat', zegt de vriendelijke dame met duidelijk overgewicht in een knalrode jurk, groen haar met een strik erin. We zijn inmiddels door de ene tramchauffeur naar de andere verwezen en staan na lang wachten in de overvolle tram richting de buitenwijk Preston, waar ons hotel zou zijn, 45 haltes verderop. Bij iedere halte moeten we ruimte maken voor in- en uitgaande mensen. Soms moeten we daarvoor even de bus uit en weer in. Daarbij moet je dan bedenken dat we te grote en zware backpacks op onze ruggen hebben en iets kleinere rugzakken op onze buiken, plus nog een tas met etenswaren. Als Peter plaats wil maken voor uitgaand publiek slingert hij een schoen die achterop zijn backpack hangt recht in het gezicht van een medepassagier. Als anderen ons zien worstelen krijgen we meer ruimte aangeboden en starten ze een gesprek. Zo wordt het toch nog gezellig.
Als we de tram verlaten is het nog steeds heet. Daarbij hebben we weer ruzie met de vliegen en onze creditcard, dus dat reageren we af op de Indische receptionist van ons hotel. Arme man.

Eind goed al goed, want even later zitten we fris gedoucht in onze luxe hotelkamer 'with a view' en airconditioning aan een door de roomservice gebrachte maaltijd op een heerlijk bed voor de televisie. Hoe goed kan het leven zijn. We zien een kerstshow. Lekker om in de stemming te komen. Voor Kerst wordt hier flink uitgepakt.
In deze luxe brengen we de komende dagen heel wat uurtjes door. Vandaar het enorm lange blogverhaal over de Great Ocean Road. Af en toe nemen we een duik in het hotelzwembad. Volgens mij ben ik nog nooit zo lui geweest. Het lijkt vakantie.Twee keer werden we verstoord bij ons luxe leventje door een brandalarm. Lekker als je op de vijfde verdieping zit en alle deuren hier elektronisch open gaan en helemaal wanneer het midden in de nacht is.

Natuurlijk gaan we ook nog even de stad in. Melbourne is een gezellig drukke, rommelige stad. Helemaal in kerstsfeer. Leuke winkelstraten met op iedere straathoek muzikanten. Bij de eerste winkel die we ingaan ben ik meteen twee paar schoenen rijker. Wat hebben ze hier toch een leuke dingen. Ik moet me echt inhouden. In een aantal straten en overdekte winkelcentra waan je je in Londen. Op de trappen van het plein voor het Visitor Centre drinken we koffie. Er staat een grote kerstboom, helemaal van lego gemaakt. Gebouwen zijn verpakt als cadeautjes. Er is een kerstplein. We wandelen langs de rivier waar gezellige restaurantjes huizen. De bruggen hebben strikken en er staat heel groot 'merry christmas' op. Er rijden versierde koetsen rond. Kortom sfeervol.

Onze laatste dag in Melbourne hebben we in Sea Life doorgebracht. Midden in het centrum, aan de rivier. Wat een geweldig zeeaquarium. We hebben er veel aquaria en terraria met dieren gezien die we nooit eerder in het echt hebben gezien. Bij de afdeling regenwoud zat bijvoorbeeld een gouden kikker. Zo uit het sprookje weggelopen. En twee plastic uitziende groene kikkers die naar me lachten. Volgens mij hoopten die ook tot prins gekust te worden.
In de kleinere aquaria zagen we zeepaardjes en seadragons. Wat een gave beesten. In de binnenzee bij American River, waar we laatst gekampeerd hebben kwamen deze ook voor, maar toen hebben we ze helaas gemist.
Verder was er een afdeling waar je dieren uit mangrovebossen kon zien.
Er draaide een 4d film van Ice Age. Drie dimensionaal zicht plus sneeuw, wind, een bewegende stoel e.d.
Er was een groot aantal pinguïns. Vooral de keizerpinguïns vond ik indrukwekkend. Wat zijn die groot.
Maar het mooiste van alles vond ik shipwreck coast, een gigantisch zeeaquarium met een tunnel vol met de grootste zeedieren die er rond Australië voorkomen. Roggen, haaien, een zaagvis etc.

Om 19.00 uur 's avonds nemen we de nachtbus naar Sydney. We rijden Melbourne uit en een geweldig mooi gebied in terwijl de zon onder gaat en de lucht prachtige kleuren aanneemt. En dan start onze chauffeur ook nog eens
MacFarland USA, één van de beste films ever, over hardlopen.