Met pijn in ons hart lieten we het zuiden van Thailand achter ons. Met de boot, de bus en de trein gingen we terug naar Bangkok. Een flinke reis, maar zo soepel, dat we er bijna achterdochtig van werden. Alles sloot op elkaar aan en in de trein hadden we, als vanouds, 2 heerlijke bedjes waardoor we redelijk fit aankwamen. Om onze laatste Bangkok-experience helemaal af te maken gingen we met de tuktuk richting ons hotel. Tussen onze bagage ingeklemd, uitlaatgassen happend en ons met beide handen vasthoudend scheurden we door het verkeer van Bangkok. Voor de deur van ons hotel werden we afgezet. En wat voor hotel. We hadden besloten onze reis groots en meeslepend te eindigen. Martijn had dan ook, via booking.com, één of andere super-flash-deal gevonden. Het Prince Palace Hotel. Een waanzinnig groot Chinees imperium wat o.a. bestond uit 4 torens met 750 kamers, 2 zwembaden en een uitgebreid ontbijtbuffet. Mega grote gangen met vloerbedekking, lambrisering, beelden, marmer, you name it. Inchecken op de 11e etage en daarna 2 gebouwen door, een terras over en een lift in naar de 23e etage waar zich onze 'suite' bevond. Voor een Chinese zakenman uit 1950 helemaal the bomb en voor ons, alhoewel niet helemaal onze stijl, ook weer een belevenis op zich. Hoe gaaf was het om Bangkok aan onze voeten te zien liggen, de schemering te zien vallen en een waanzinnig uitzicht te hebben over de hele stad. We sliepen zelfs met de gordijnen open om 's ochtends wakker te kunnen worden met Bangkok op de achtergrond.
Vijf hele dagen hebben we nog kunnen genieten van deze stad. Op zoek naar souveniertjes op Kao San road en in de MBK-mall. Nog even de pracht en praal opsnuiven van mega shopping malls zoals Siam Paragon en Central World. Die laatste overheerlijke massage. Ons tussen de Thai en andere toeristen in de boot wurmen die ons over de kanalen overal naartoe bracht. De stappenteller nog even op de toppen van z'n kunnen laten draaien. Die laatste mango en lemon shake gedronken. Het absorberen van de laatste Thaise zonnestralen en de vitamine D aan één van de twee heerlijke zwembaden van het hotel. Die laatste maaltjes bij de eetkraampjes van Rambuttri. Oeps net een beetje VEEL te pittig!!! Overmoedig geworden door alle gegeten maaltjes ging de uitspraak van de jongen bij het kraampje: 'Be carefull madam; very spicy'. Bij mij het éne oor in en het andere uit.... Waardoor ik daar aan het einde van de reis nog bijna aan ten onder ging; althans zo voelde het echt..
De finale gespeeld van ons Yahtzee-toernooi. De laatste keer lunchen in een foodcourt; dahág rijst met kip en bouillon! De laatste 1, 2 of 3 eitjes bij het ontbijt; tot ziens cholesterol.nl! En dan toch echt het laatste nachtje slapen. Heel erg jammer en best wel een beetje verdrietig, maar ook goed en mooi geweest. Want wat zijn we lang weggeweest, wat hebben we veel gedaan, wat hebben we veel gezien, wat hebben we veel beleefd, wat hebben we weer veel geleerd, wat hebben we weer veel nieuwe inzichten gekregen, wat zijn we uitgerust, wat zijn we ontspannen, wat zijn we opgeladen en wat zijn we een bofkonten dat we dit hebben kunnen doen!

Bedankt voor jullie leuke reacties en het geduld en de tijd die jullie hebben genomen om die lappen tekst door te lezen! Wij gaan er een mooi boekje van maken, zodat we alles, als we het teruglezen, keer op keer weer kunnen beleven!