Kunming, hier zijn we niet gekomen om dingen te bekijken, of om te wandelen, of om een stukje van de cultuur mee te krijgen...we zijn hier om een visum te regelen voor Vietnam. Toen we uit Dali vertrokken waren we allebei niet echt gezond. Ik (Kitty) had nog last van een flinke verkoudheid (al had ik het ergste al gehad), en Jos voelde zich helemaal niet lekker. Naarmate de reis vorderde voelde Jos zich steeds slechter. Toen we in Kunming aankwamen, moesten we eerst uitzoeken waar we nu waren aangekomen. Kunming heeft nl. meerdere busstations en de naam die de jongen van Lee's Guesthouse noemde komt niet voor op onze kaart. Gelukkig zijn we er snel uit, en weten we ook snel de bus te vinden. Een half uurtje later zijn we bij Cloudland, ons adres voor de komende dagen. Jos voelt zich inmiddels echt niet lekker en gaat naar de wc terwijl ik de kamers bekijk en incheck.

De volgende dag voelt Jos zich al wat beter. Toch doen we het rustig aan. We blijven in het hostel, we claimen de bank bij de open haard en blijven daar de rest van de dag. Goed moment om de blog officieel bekend te maken bij familie en vrienden.

Woensdag is het dan over, op zoek naar het Vietnamees consulaat. Tja, en natuurlijk vinden we het consulaat om 12.15u....de lunch is net begonnen. We lopen een rondje, vinden het Thais consulaat (gesloten op woensdag). Aanvragen blijkt makkelijker als gedacht, geen gedoe met exacte data en waar we precies de grens over willen. Dan komt het: pasfoto's. Op zoek naar een fotograaf en een bank, want het is iets duurder als verwacht. Als we dan alles hebben ingeleverd bij het consulaat, lopen we terug naar het centrum. Het enige wat we naar deze zoektocht willen doen is iets te eten halen en terug naar Cloudland. Na weer een rustig dagje, gaan we vrijdag ochtend vroeg naar het xxxxxx park. Weer zo'n park dat bruist van de activiteit. Overal mensen, veel mensen die dansen, veel music. Dit keer ook mensen die croquet spelen. Natuurlijk zijn er ook mensen die aan Tai Chi doen! Jos wordt overgehaald om mee te doen. Hij pikt het snel op, de locals zijn onder de indruk! We drinken wat bij het French Cafe en gaan op zoek naar de Mandarin Bookstore. We vinden chinees-engelse stripboeken die de serieuze zaken (zoals de leer van Confusius, Boeddha etc) op een leuke manier uitleggen. Daar gaan er dus een paar van mee. Ook vinden we een klein woordenboekje voor Zuid Oost Azie, die gaat vast van pas komen. Blij met de aankopen lopen we naar het Yunnan Provinciaal museum, het volgende doel voor vandaag. Jos vindt het museum niet interessant genoeg om er 30 yuan voor te betalen, dus ik ga alleen naar binnen. Het is een mooi museum met een tijdelijke tentoonstelling van chinese aquarelschilderingen, een hele verdieping historie (Dian koninkrijk, zo'n 2000jr geleden), een gedeelte over het Boeddhisme en een gedeelte met rijkdommen. De moeite waard om even binnen te lopen, het kost ongeveer een uur om het hele museum te zien (tenzij je alle bordjes wilt lezen...). Als ik het museum uitloop, is het alweer tijd om naar het Vietnamees consulaat te gaan om onze paspoorten op te halen. Ze hebben een mooie sticker met het visum in onze paspoorten geplakt, dat geeft ons het recht om vanaf 2 juni 30 dagen in Vietnam te verblijven.

De volgende dag willen we gaan winkelen, maar we komen per ongeluk in de buurt van het Kunming Museum uit. Aangezien we dit museum zeker nog wilden bezoeken, gaan we er maar gelijk naar toe. Wat blijkt als we het museum inlopen: het is gratis! Geen idee waarom, misschien omdat het zaterdag is, wij zijn er in ieder geval blij mee. Dit museum is niet zo groot (kleiner als het provinciaal museum). Ze hebben een (tijdelijke) tentoonstelling met olieverf en aquarel schilderijen (allemaal vrij nieuw, 2008 en 2009 volgens de kaartjes). De permanente tentoonstelling bestaat uit een soort samenvatting van de tentoonstelling over de gescheidenis die ik in het provinciaal museum had gezien, een hele mooie sutra pilaar uit Dali en, daarvoor is Jos meegegaan: dino's! Je mag ze hier zelfs aanraken! Erg leuk gedaan, ook al is het niet zo groot. Terug in het centrum proeven we verschillende soorten thee in een theewinkel. In China koop je niet zomaar thee, er moet eerst geproefd worden, een erg leuke ervaring. De thee uit Yunnan is het lekkerst en daar nemen we dus wat van mee. Via de "flower & bird" markt, waar van alles te koop is, lopen we naar een restaurant van de Gebroeders Jiang om de beroemde "across the bridge noodles" te proeven. We bestellen op de gok en krijgen een enorme kom soep voor ons. Zoals gelezen, schuiven we alle ingredienten (ham, stukje kip met bot, spinazie, lenteui en noodles) in de kom en laten het even staan. De noodles soep is erg lekker en zeker niet te weinig! Nu begrijpen we waarom de serveerster raar keek toen we naast de noodles ook nog kip wilden bestellen, dan hadden we nl. nog zo'n kom gehad. :)

Zondag, onze laatste dag in Kunming, beginnen we met sorteren van de spullen, inpakken, en dan naar het postkantoor. Er gaat weer heel wat naar huis. De goretex-jassen en dikke windproof fleece gaan we in zuid-oost azie niet nodig hebben, veel te zwaar en dik. De boeken, thee, koffie en nog andere spullen gaan mee. De rest van de dag doen we het rustig, om half 5 gaan we richting het station. Als we aankomen in de wachtruimte, valt ons onmiddellijk op dat er veel Nederlanders zijn. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt in de trein. Het grappig is, dat de chinezen normaal een uur van tevoren klaar staan, en nu er zoveel Nederlanders zijn, staat er een uur voor vertrek nog bijna niemand klaar. Dat is even wennen. Tien minuten voor vertrek worden we toch een beetje onrustig, en met ons een heleboel Chinezen, we hijsen onze rugzakken op de rug. Precies op tijd, de poort gaat open, we mogen naar het perron. Daar gaan we dan: slapen naar Guilin!

xxxxxxxxx english xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Kunming, we are not here to look at the sights or to climb a mountain...we are in Kunming to apply for a visa for Vietnam. When we left Dali, we both did not feel very well. I (Kitty) was recovering from a cold, and Jos did not feel well. The closer we got to Kunming the worse Jos was feeling. When we arrived, our first priority was to figure were we arrived. Kunming has many busstations, and when we left Dali it was not quite clear were we would end up. Fortunately, with help of a local, the numbers on the local busses, and the streetnames, we figure out were we are. The bus to the hostel is easy to find. Half an hour later we are at the Cloudland Guesthouse. Jos is not feeling well at all and goes to the bathroom, while I look at the rooms and check in. The next day Jos is feeling better, still we take it easy and stay in the hostel for most of the time (actually, we stay on the same couch most of the time, haha). A good time to add one more blog to our new site, and to tell family and friends about it.

On Wednesday we go to the Vietnamese consulat. It is not that easy to find...we managed to get there at 12.15h, lunch just started. So we walk around for a bit, find the Thai consulat (closed on wednesdays). When we are back at the Vietnamese consulat we learn that applying for a visa is actually easier then we thought. They do not need the exact data, or the exact point of entry. What they do want is pasphoto's and more money then we expected. So there we go: searching for a photographer and a bank. When all is done, we walk back to the city center, get some food and go back to Cloudland. We reward ourselves with another quiet day on Thursday. On Friday morning we get up early and go to the xxxx park. Just like the other parks we have visited in China, this park is very busy, in a good way, people everywhere, people dancing, lot's of music. This time we also see people play croquet. And off course there is also Tai Chi. The locals persuade Jos to join in. He learns very quickly, and the locals are impressed.

After having coffee and tea at the French Cafe, we start our search for the Mandarin Bookstore. In this bookstore we find chinese-english comicbooks that explain serious things (like the teachings of Confucius and Buddha) in a simple way. That is a nice way to learn things, so we buy 3. We also buy a small phrasebook for South East Asia, that will be usefull! With our little bag of books, we walk to the Yunnan Provincial Museum. Jos is not interested enough to pay 30 yuan, so I go alone. It is a nice museum, there is a temporary display on Chinese aquarelpainting, one floor about the history of the Dian Kingdom (2000yrs ago), an exhibition on Buddhism, and one on treasures. It is worth a visit and will only take about 1 hour (unless you want to read all the signs...). When I walk out of the museum, it is time to go to the Vietnamese consulate to pick up our passports. We are allowed to enter Vietnam from June 2nd, and stay for 30 days.

The next day we plan to go shopping, but by accident we end up nearby the Kunming museum. Since we wanted to visit this museum anyway, we might as well do that. Good decision, because it is free! Not sure why, perhaps because it is Saturday. This museum is smaller then the provincial museum. They have a (temporary) exhibition of oil- and aquarelpaintings, all verre new (2008, 2009). The main exhibitions are a summary of the history exhibition that I saw in the provincial museum, a very nice sutra pillar from Dali and, and that is why Jos wanted to go, dinosaurs! Nice exhibit, you can even touch them! Another nice museum, worth a visit. Back in the city we tast different teas in a teashop. In China you do not simply buy tea, you taste them first. We like the Yunnan tea the best, and that is the one we buy. We walk past the "flower and bird market" to one of the restaurants of the Brothers Jiang to eat the famous "across the bridge noodles". First they give you some small dishes with meat and vegetables, and then they bring this huge bowl of soup and a plate with noodles. As intructed we put everything in the big bowl and let it sit for a couple of minutes. The noodles are very good, but it is so much! Now we understand why the waitress looked strange at us when we wanted to order some extra chicken....that would have been another bowl! :)

Sunday our last day in Kunming, we have to pack our stuff, check out of the guesthouse. And go to the post office, we have decided to send our goretex jackets and windprooffleece back home, along with books, tea, coffe, and some more stuff we bought. The rest of the day we spend waiting for the train, our train departs at 18.23h, so we go to the station around half 4. When we arrive we immediately notice that there are a lot of foreigners on this train, and they're Dutch. We never had that before. The funny part is that normally the chinese people get ready for departure approx. 1 hour before the train leaves. Now there are hardly any people at the gate! That is strange. Ten minutes before departure we get nervous, and so are the Chinese (the other Dutch tourists do not look nervous at all). We pick up our bags, and when we are ready, the gate opens. Good timing! There we go, to Guilin!