Dinsdag 2 juni - Lake Karakol "Als poepen pijn doet" (door Jeroen en een beetje van Marleen) Na een paar uur wachten en internetten zitten we alsnog in de bus naar Lake Karakol. We hadden weer eens een vertrouwde sleeperbus, met twee gezellige Japanners en een boel Chinezen (geen Oeigoeren, vreemd) pruttelt de bus door een fantastisch berglandschap. Dit is de Karakorum Highway, een van de hoogst gelegen wegen ter wereld en vanaf Kashgar de weg naar...

Hallo allemaal, Mao heeft ons vaarwel gezwaaid en inmiddels zijn wij veilig, zij het nogal ziek, aangekomen in Kyrgizie, waar we een paar dagen in Osh blijven om uit te rusten. Alles dus goed met ons, later meer nieuws. liefs Marleen en Jeroen!

Zaterdag 30 mei - Kashgar (door Marleen) Ook vandaag doen we het rustig aan. We brengen veel tijd door in het restaurantje beneden, dat heerlijk verschuilt ligt onder de druiventakken. Aan het eind van de dag, wanneer het wat minder heet is, lopen we richting People's Square, waar een groot Mao beeld moet bewijzen dat we toch nog echt in China zijn. Daarachter ligt, aan de People's Street het People's Park. Er is dit weekend een lokale feestdag, dus het park is ...

Maandag 25 mei - Dunhuang, nachtbus naar Turpan (door Marleen) Okee, het was niet echt een vooropgezet plan toen we uit Nederland vertrokken, maar zo langzamerhand ontwikkelt ons laatste stuk van de reis zich toch wel heel erg in de richting van de millennia oude zijderoute. Zowel Xian, Lanzhou als Dunhuang zijn oude zijderoute steden en ook Turpan en Kashgar horen in dat rijtje, evenals nog een heleboel steden die we willen gaan bezoeken in Kyrgystan, Uzbekista...

Zondag 24 april - Lanzhou naar Dunhuang (door Jeroen) Na doodmoe de trein te zijn binnengestapt waar we werden afgeblafd door een hypernerveuze conductrice kregen we zelf voor elkaar wat de conductrice niet lukte: we kunnen in hetzelfde compartiment slapen, een aardige Chinese man wilde wel wisselen. Onze hele wagon, inclusief de gekalmeerde conductrice, doet zijn best om aardig tegen ons te zijn en het ons naar de zin te maken. Het is toch altijd weer appart da...