Vrijdag 26 juni - Karrakol (door Jeroen) Na een stevig ontbijt van pap en een nimmer aflatende stroom chai (thee), gaan we halverwege de ochtend eindelijk onderweg. Met de marshrutka gaat het naar de bazaar en dan met een andere marshrutka naar Ak Suu, alwaar we onze wandeling gaan beginnen. Natuurlijk moet er eerst nog wat thee uitgewerkt worden, want de regels van de gastvrijheid gebieden hier dat de gastvrouw een leeggedronken theekom niet al te lang ongevuld...

Woensdag 24 juni - Kochkor naar Karrakol (door Jeroen) Langzaam komen we op stoom en nemen we afscheid van Oma en kleindochter. Oma werpt nog een kritische, doch goedkeurende blik op onze shyrdak en neemt blij onze fleecedeken in ontvangst. Wij voelen ons iets minder blij met het afscheid: we hebben de deken vanaf kaapstad bijna tien maanden meegesleept en hij heeft ons veel warmte bezorgd, maar mijn tas wordt nu een klein beetje te groot en te zwaar. In een sha...

Woensdag 17 juni 2009 - Bishkek (door Jeroen) We doen het weer eens rustig aan. We lunchen weer met de meest fantastische sjasjliks tot nog toe en het hoogtepunt van de dag: bellen met de kersverse moeder Wikje! En echt waar, we volgen de situatie in Iran op de voet via het internet, dus mocht het daar niet allemaal betijen, dan gaan we lekker naar Bulgarije, of een ander land ergens in de buurt van Turkije. Beetje jammer, want Iran zou de kers op de slagroom z...

Maandag 15 juni - Bishkek (door Marleen) We leren Bishkek al aardig kennen dus we lunchen bij een van onze favoriete stekjes in de stad: de italiaan. Het is wederom erg lekker en veel te veel. Na de lunch lopen we naar de American University om er een tolk Russisch - Engels te vinden. Het is een stukje lopen in de brandende zon, wat ons behoorlijk veel energie kost. Jeroens koorts is gelukkig wel gezakt, maar beiden zijn we toch nog niet heel fit. Eenmaal bij de...

Vrijdag 12 juni - Bishkek (door Marleen) We zijn speciaal donderdag van Osh naar Bishkek gereden, zodat we hier op vrijdag ons visum zouden kunnen halen voor Uzbekistan. De ambassade is vandaag ook geopend en wij hebben inmiddels al onze papieren (inclusief een LOI = letter of invitation), dus dat zou een kat in het bakkie moeten zijn. Dat is het uiteraard niet, want in Centraal Azie houden ze niet van poesjes in een bakkie. Nee, we hadden ons een dag van te vor...