Vrijdag 16 januari 2009 (door Marleen)

De eerste nacht in het tentje was echt bibberen, dus morgen maar wat meer kleren aan in de slaapzak. Onze eerste dag in Ushuaia besteden voor een groot deel aan het vinden van een busticket om ons hier weer vandaan te brengen. Dat blijkt nog niet zo makkelijk. Er zijn niet genoeg bussen om iedereen naar het Noorden te krijgen, wat tot gevolg heeft dat sommigen hier dagen langer blijven omdat er geen bus is, of een alternatieve route nemen. Na enig zoeken en ruim een uur wachten (de stroom was uitgevallen) bemachtigen we de laatste twee buskaartjes voor een bus op maandag, helaas met vertrektijd van 5 uur in de ochtend!

De rest van de dag wandelen we door het stadje, bekijken de bijzondere huisjes die volkomen at random gebouwd lijken te zijn en wennen we aan het koude weer: overdag 12C, regen en snoeiharde wind. Wel echt wennen na de ruim 30C van BA. Eveneens kopen we twee regenbroeken, zeer noodzakelijk hier!

´s Avonds vermaken we ons met twee Amerikanen, twee Belgen en een Tjech, die veel leuke tips hebben over Patagonie en daarnaast een verbazingwekkende hoeveelheid wijn soldaat weten te maken.

Zaterdag 17 januari 2009

De extra kleding heeft geholpen, we hebben een heerlijke nacht geslapen, terwijl we wolkjes kunnen blazen vanuit onze slaapzakken. Rond een uurtje of een gaan we aan de wandel. We willen de Gletsjer Martial bezoeken.

Vanuit de tent kun je een heuvel op lopen, met prachtig uitzicht op de Beagle Channel. Daarna begint een pad door mooi bos en veel cloudforest. Aan het eind van het pad is een lekker warm theehuisje met heerlijke taart en een kabelbaantje naar boven (Jeroen heeft zich al 2 dagen verheugd op het kabelbaantje, dus dat is 10 minuten dolle pret!). Eenmaal boven is het nog een heel stuk lopen naar de Gletsjer. Koud, regen en enorme windvlagen, dus meteen onze nieuwe broeken aan. Al met al een erg mooi wandeling, alhoewel de Gletsjer niet groots of bijzonder is, eigenlijk vooral een stukje sneeuw.

´s Avonds koken we een potje en praten met een Amerikaan die al 5 jaar onderweg is en met 3 Nederlanders die allemaal het continent met de fiets gaan of hebben bedwongen.

Zondag 18 januari

Vandaag gaan we naar het National Park Tierra del Fuego. Ushuaia ligt namelijk op het grootste eiland van Zuid Amerika, Tierra del Fuego, ofwel Vuurland. Het National Park bestaat uit veel bergen en mooie wandelpaden over de bergen en langs het water met uitzicht op besneeuwde toppen aan de overkant. Echt betoverend! Tijdens onze lunchstop op een ideaal plekje zien we een echte Woody Woodpecker; super groot en met een knalrode kop. We blijven stil zitten kijken, horen hem hameren en dan zien we een tweede. Een (sp)echtpaar!

Onze laatste nacht op de camping mogen we (in verband met ons vroege vertrek) slapen in een zaaltje boven het restaurant. Om 24.00 uur gaat het restaurant dicht en blijven wij met bijna 10 mensen in het zaaltje achter om er op onze matjes de nacht door te brengen, of althans de 4 uur die dan nog over zijn. Het scheelt in elk geval enorm dat we niet om 3.00 op hoeven om in de kou de tent op te breken.

Maandag 19 januari 2009

De wekker gaat om 4 uur en met een taxi rond 4.30 uur zijn we tegen 4.45 uur bij de bus. Niet bepaald een luxe bus. We zitten vlak bij de WC, waarvan de deur niet sluit, zodat ik misselijk van de stank de eerste uren doorbreng. (Ik heb een sterke deja vu, of eigenlijk meer een deja ´ik heb het al eens geroken´; Ugandees zweet om 5 uur in de ochtend, mag het raam open?) Hoe kan een WC zo stinken om 5 uur ´s ochtends?

Gelukkig wisselen we rond 8 uur naar een mooie bus. We reizen richting Punta Arenas, dat noord-westelijk ligt van Ushuaia, maar helaas rijden we de eerste 14 uur exact dezelfde weg als op de heenweg. Ook hetzelfde pontje (nu slechts twee dolfijnen in de verte) en ook dezelfde grensovergangen, die nu helaas uren duren. Pas tegen 19.00 uur slaan we af naar Punta Arenas, waar we tegen 20.30 uur aankomen. (dat had dus 17.00 uur moeten zijn).

We vinden een slaapplek bij mensen in huis, die kamers verhuren. Het waait hier nog harder dan in Ushuaia, wat ons des te meer verbaasd doet staan over de bouwstijl hier: De huizen zijn gebouwd met zeer dunne muurtjes, waar staalplaten of golfplaten op vastgemaakt zijn, de daken zijn van enkel golfplaat gemaakt. Als het flink waait, dan waaien de servetten in ons huis gewoon van tafel! De meeste huizen hebben een soort van halletje, maar omdat het erg veel werk is bij binnenkomst twee deuren te gebruiken (?), staat de voordeur altijd open. Zodra je naar binnen gaat, trekt er dus een enorme windvlaag door het hele huis. Tja, het is natuurlijk zomer hier, dus misschien voor de locals wel lekker verfrissend zo´n windje. We vragen ons af hoe je hier dan in de winter zou moeten wonen, moet je zeker je winddichte jas ook in huis aanhouden (wat we nu ook al vaak doen!).

Dinsdag 20 januari, door Jeroen

Na een goede (en warme!) nachtrust en een flink ontbijt spoeden we ons de stad in. Punta Arenas is tot grote bloei gekomen in de wool boom aan het eind van de negentiende eeuw. De families Menendez en Braun hadden hun schaapjes goed op het droge, getuige de vele gebouwen, scholen en bedrijven die hun naam dragen. We lopen na de suup snel terug naar huis, door de kroatische buurt. Het is hier, zoals in heel Zuid Amerika een allegaartje van immigranten, met als voornaamste verschil met de rest, dat de oorspronkelijke bewoners hier nog grondiger uitgeroeid zijn. Het geeft je af en toe wel wat te denken over de westerse expansiedrift.

We gaan pinguins kijken. Pinguins zijn leuk. Pinguins zijn fotogeniek. Pinguins zijn na anderhalf uur een beetje saai, maar we hebben ze toch maar mooi gezien.

Woensdag 21 januari

Na het ochtendritueel gaat het weer centrumwaarts, naar het internetcafe. Daarna bekijken we een groot huis van de eerder genoemde families Menendez en Braun, die onderling ook wel eens met elkaar trouwden. De rijkdom straalt er van af en alles ziet er leuk uit. De spaanse teksten bij al het tentoongestelde zien er ook erg leuk uit, maar na een paar bordjes wordt het toch wel erg vermoeiend als je de helft net niet helemaal begrijpt. Op deze manier speer je natuurlijk snel door een museum, dus kunnen we onze trip naar Puerto Natales en het national park Torres del Paine gaan voorbereiden.