Hallo allemaal,

Onze laatste dag in Mongolie, dus een mooi moment om ons blog weer een keer bij te werken. De afgelopen weken hebben we twee trips gemaakt. De eerste naar White Lake (7 dagen?), ten westen van Ulan Bator en de tweede naar de Gobi woestijn (8 dagen) in het zuiden.

In eerste instantie was het plan een zo lang mogelijke trekking te maken, maar om de kosten te drukken hadden we enkele reisgenoten nodig! Ons hostel verzorgt een groot aantal tochten door het land en doet z'n uiterste best om potentiele reisgenoten bij elkaar te brengen. Na onze wensen kenbaar te hebben gemaakt was het dus een kwestie van een dagje wachten volgens Bobby, onze hostelhost.. Het bleek echter niet zo gemakkelijk als Bobby ons deed geloven dus na twee dagen Ulan Bator en geen nieuwe vrienden besloten we eerst maar een trekking te maken van een week waarvoor makkelijk wat mensen bij elkaar te brengen waren. En zo konden we meteen de volgende dag vertrekken richting White Lake.

Onze chauffeur was Ghanna (fonetisch) en ondanks bobby's verkooppraatje de dag ervoor dat de busjes allemaal zeer nieuw en goed waren, deed ons busje wat oud en gammel aan.. Het vermoeden dat het niet zo fantastisch gesteld was met ons vervoer werd bevestigd toen bleek dat het starten van de auto alleen mogelijk was met z'n neus in het motorblok (bereikbaar vanaf de bestuurdersstoel) of van een helling af rollend. Het werd echter pas eng de laatste dag toen de remmen ook amper meer werkten. Maar toen waren we toch al bijna terug!

De trip samen met Cody (aka Frodo), een 19 jarige Amerikaan die later ook met onze tweede trip mee zou gaan, en Peter ging via de oude hoofdstad, waar we een fantastisch Throatsingingconcert hadden in een Ger, naar Tsetserleg, de woonplaats van Ghanna en zijn familie (waardoor we wat moeite hadden onze chauffeur zo ver te krijgen de volgende dag weer te vertrekken) en uiteindelijk naar White Lake. Hier hadden we de kans om zoals echte Mongolen een tocht te maken te paard. De realiteit was echter dat we 3 uur lang als vee door een plaatselijke herder door de bergen en langs het meer werden gedreven omdat de paarden zich absoluut niets aantrokken van onze aansporingen. En dan toch enkele dagen spierpijn er aan overhouden...

Los van de avonturen, er zijn er meer (lekke band, hot springs, elke nacht slapen in een ger, melkthee), is het natuurlijk het fantastische mongoolse landschap dat we elke dag langs ons heen zagen trekken vanuit de bus dat beide trips de moeite (...) waard maakte. Heel veel roofvogels en gieren, kuddes schapen, paarden, yaks, geiten, kamelen en honderden cavia-achtige beesten, fantastische zonsondergangen en sterrenhemels. Die dingen.

Omdat we de eerste trip wel heel veel hadden gereden wilden we op de Gobitrip enkele autoloze dagen inplannen. Uiteindelijk werd dit er 1, maar omdat de afstanden veel kleiner bleken te zijn was dit ook genoeg. De Gobi woestijn is een heel bijzondere verzameling zandduinen omgeven door bergen. Omdat het betrekkelijk smal is kan je er in enkele uren doorheen lopen, toch is het in alles een woestijn, inclusief de zandstorm die ons vertrek bijna onmogelijk maakte. Behalve de woestijn lagen langs onze route nog enkele zeer indrukwekkende natuurparken, de fotos hiervan zijn ongetwijfeld bewijs genoeg..

Nu dus weer terug in Ulan Bator... Nog even een bezoekje gebracht aan de (zwarte) markt vandaag en een ietwat luguber tempelcomplex (helaas geen foto's vanwege de extra kosten die hieraan verbonden waren) en morgenochtend vroeg de trein naar Beijing!

Liefs,