10:00 AM
18 Maart
Sydney

" Goejemorgen"

"Hey"

"Hey"

"Lekker om weer thuis te zijn he?"

Terug zijn in Sydney voelde een beetje als thuiskomen. En er 's morgens wakker worden en dan precies weten naar welke supermarkt je moest lopen voor je lekkerste ontbijt, dat voelde echt heel erg lekker. Anders aan de stad was deze keer alleen dat alles groen was vanwegen St Paddy's (St Patricks Day) de dag ervoor. Het meest enerverende wat we in 2 dagen Sydney hebben gedaan was geloof ik zoeken naar een restaurant genaamd: " The Gaff" die in ons boekje met kortingsbonnen stond. Na een dik uur het centrum uit lopen, 3 keer vragen (waaronder in een hotel en de Burger King) bleek het geen restaurant maar een club te zijn, en was hij nog dicht ook. Uiteindelijk hebben we in een louche kebab zaak pizza gegeten (heerlijk!)

11:20
20 Maart
Lizzie's (Elizabeth) Beach, Seal Rocks.

" Fakking hell"

" Aaahw, jij ook ja?"

" Mijn armen zijn echt dood"

" Ik kan niet meer joh"

Surfen was echt superzwaar, vandaag was de tweede dag, en iedereen barstte van de spierpijn. De dag ervoor werden we opgehaald in Sydney door een blonde man met een hagedisgezicht, Harley. In onze groep zat een Ier die nog superlam was van St Paddy's, maar ook contacten had met DJ Tiesto, Skrillex en meer van die namen, en een Engelse jongen die al eerder had gesurft samen met de Wombats. Ook hadden we nog een Tjech wiens appartement in Praag we mogen lenen, een Canadees die na hevige flirtbuien van Harley toch maar bij haar vriendje bleef, en Timo een Duitser die het beste was in surfen van ons allemaal.

Dat bleek nu ook weer, want terwijl de hele groep met moeite naar achter aan het paddelen was, stond Timo al op z'n board. Het waaide flink, en Harley wilde dat we wat verder naar achter kwamen, zodat we de grote golven konden pakken. Na 3 uitputtende uren had nog niemand (behalve Timo en Harley) erop gestaan, en waren we alleen maar half verdronken door de verpletterende kracht van de golven. Terug naar het strand.

Surfen is een van de moeilijkste sporten ter wereld, je staat binnen 1 uur op je plank, maar alle kunsten daarna duren weken,maanden en zelfs jaren om onder de knie te krijgen.

Ondanks de uitputtende dagen, waren de avonden heel gezellig, en heel dronken. (voor sommige van ons) Na drie dagen op een plek te zijn gebleven reden we naar een nationaal park, en de dag erna kwamen we 's avonds aan in Byron Bay.

Hier gingen we uit in Cheeky Monkeys, een wereldberoemde bar in Australie. Na wat drankspelletjes eindigde Pete (de ier) en Alex (de engelsman) in hun onderbroek op het podium, en nog voor 9 uur stond de hele bar te dansen op te tafels.

13:00
26 Maart
Wet 'n Wild Waterworld.

" En het leek net alsof we over de rand gingen"

" uhu, ik viel er bijna uit hoor"

" En daar in het midden stuiter je superhard."

" Zullen we naar de Black Hole?"

We kwamen net uit de Kamikaze, een soort skateramp van 10 meter hoog, waar je in een tweepersoons band vanaf glijdt. De Black Hole was een glijbaan in het donker, waarin we supersnel gingen. En zo waren er nog 20 andere glijbanen, met nog idiotere namen, en een nog kortere afdaaltijd.

Na het hippie-achtige Byron Bay (een heel leuk ontspannen stadje) pakten we de Greyhound bus naar Southport. De noordelijke uithoek van een stuk kust genaamd: " The Gold Coast". Het was een vrij saaie stad, met een hoop kantoorgebouwen. (Dit leverde wel een prachtig plaatje op vanuit het strand, zie fotoalbum.) Maar buiten de stad was het aanzienlijk minder saai, The Gold Coast was het Australische antwoord op Orlando in Florida. Een straat met vier of vijf pretparken die eraan grenzen. En aan een volgende straat nog meer. Maar vanwege geldzorgen besloten Lyanne en ik (heel verstandig) om maar naar EEN pretpark te gaan. Wet "n Wild dus. Ware het niet dat Cliff, de eigenaar van ons hostel: "Trekkers" (en ja, Cliff wist de Nederlandse vertaling van het woord trekken) het de morgen na Wet 'n Wild zo jammer vond dat we maar naar een park konden. Daarom liet hij ons samen voor 40 dollar naar Movieworld liet gaan. (kost normaliter toch 60$ per persoon + nog een busticket)

De pretparken waren allebij heel leuk, al waren ze vrij klein in vergelijking met Europese pretparken, en ook zijn ze ontzettend streng met veiligheidsvoorschriften. Zo moesten we een kluisje huren voor onze portemonnees, brillen, mobiels en zelfs horloges, zodat ze niet konden verdwijnen in al te wilde attracties. Het was wel leuk, maar eigenlijk kun je dit soort dingen altijd nog doen. Belangrijker was de canoetrip die voor ons lag.

9:15
30 Maart
Noosa River

" Hou je nou eens op?"

" Ja maar, zo werkt het niet, er moet een iemand sturen en de ander moet gewoon aan een kant roeien hoor, anders gaan we rondjes"

" Als jij nou eens wat harder zou peddelen zou er niks aan de hand zijn"

" Hallo, ik doe ook m'n best, als je zo door gaat stap ik uit hoor"

" Ik zit achteraan, dus ik stuur, jij blijft gewoon links peddelen, NEEHEE, links blijven!!!"

" Maar we gingen recht op die struik af?!??!"

" Ja, dan is dat mijn taak als stuurder om dat te corrigeren, niet de jouwe"

De serene rust van de Noosa everglades werkte op ons in, 2 dagen zaten we relaxed en onstpannen in de kano. Ofja, dat hadden we gehoopt, het kanoen was niet zozeer een relatietest, maar het is wel moeilijk om een goed team te vormen mocht je zo eigenwijs zijn als wij. Lyanne had al wel eens een kanoe vakantie gehad dus ze barstte natuurlijk van ervaring die ze graag met me wilde delen en ik wilde daar absoluut niet voor onder doen dus peddelde ik extra hard om daar voor op te maken, met als gevolg de discussie hierboven. Soms ging het heel erg lekker, maar zeker naar het einde van de dag toe, vermoeidheid etcetera etcetera, werd het toch wel zwaar.

We hadden de canoe-trip als Freebie (een gratis extra) bij onze boeking gekregen, en zodra we aankwamen in het kanoe-camp bleek waarom:

- Je sliep in hangmatten in een oude legertent.

- De wastafel was een boomstam met een gat erin en een kraantje.

- De wc's bestonden uit een pot met een gat van 4 meter eronder.

- De broodtoaster bestond uit een rekje dat je over het gasfornuis heenzette.

- Wat verderop was een "camping" met permanente verblijvers.

- We werden door deze campingasten uitgenodigd en ze vertelden dat we het helemaal niet zo slecht hadden, want zij deden tenminste alleen aan wiet en hash en verderop zaten er mensen aan de methylamfetamine.

Het kanoen zelf bestond uit twee dagtrips vanuit het kamp. De eerste dag Noordwaarts en de dag erna Zuidwaarts. Tussen het heen en terug kanoenen lagen we aan een meer of aan het strand en moesten we ons zelf maar een beetje vermaken. Ondanks alle kneuterigheid, was het wel erg gezellig en zeker de kampvuren 's avonds waren heel leuk. Vooral omdat er 2 Ieren in onze groep zaten die voor de nodige kampvuurmuziek zorgden. De 4e dag van ons kanoe avontuur pakten we 's morgens de bus richting Rainbow Beach om ons klaar te maken voor onze Fraser Island trip, maar dat typ ik de volgende keer wel weer, als ik klaar ben met niks doen hier!

Greetings,

Guss