Maandagochtend half 6 en wij zitten weer in de McDOnalds op KhaoSan road in Bangkok. Nee, we hebben niet wild gefeest en het is niet laat geworden. We zitten aan een bakkie pleur, zelfgesmeerde boterhammen van de 7/11 met aardbeienjam en honing van de 7/11. Twee-en-een halve week geleden vertrokken we vanuit hier naar het noorden en nu komen we net aan vanuit Chang Mai met de nachtbus. We gaan nu de hele dag lamballen, de tijd doden met deze blog schrijven en vanavond met de nachtbus verder naar het zuiden met eindbestemming Ko Phangan.

Eerst een snelle terugblik op paradijs Pai.

Pai is een klein stadje in het uiterste noorden van Thailand. We kwamen hier om te trekken, maar we hebben voornamelijk langs alle eettentjes 'getrokken'. Met onze club Canadese vrienden uiteraard. Behalve dit hebben we nog een poolparty bezocht, inclusief barbecue en de natuurlijk de welbekende buckets. We hebben een waterval en de zogenaamde Pai Canyon bezocht, met een scooter die je voor € 2.50 24 uur lang kon huren (hoeveel kost een OV-fiets?!?!). We hebben een ritje gemaakt op, en een bad genomen met, een geweldige olifant (foto's volgen!). Maar het allermooist van alles was toch wel: the Screaming Shannon, a.k.a. the Wheel of Death. Een soort schommel, maar dan voor 4 personen en minstens 2 personen op de grond om iedereen erop EN eraf te krijgen. Want the wheel of death vergt aardig wat logistieke planning, maar als alle 4 personen zitten…is het super gaaf (en een beetje eng, vindt Marloes)!! Wat een ding. Ohja, we hebben trouwens nog wel een poging tot 'echt' trekken gedaan. Met z'n vijven op zoek naar een waterval…die we niet hebben gevonden maar wat wel een mooie wandeling was met vele oversteken over de rivier en wat bosbranden hier en daar (a.k.a. Middle Earth). Time of our lives kun je wel zeggen, maar aan alle leuke dingen komt een einde, dus de Canadezen zitten nu in Laos, en wij nog steeds in Thailand.

Ohohoh, wat was het wennen in Chang Mai na ons kleine paradijs op aarde. Auto's, mensen, lange afstanden om te lopen. Gelukkig was er in Chang Mai wel weer veel en lekker eten op straat te vinden. We hadden anderhalve dag, dus we moesten eruit halen wat erin zat. Thaibokswedstrijd, tempeltourtje door de stad en heel veel souvenirs kopen want het is hier nog goedkoop in vergelijking met het zuiden. En dat allemaal met een strak budget want wie lang wil reizen, moet langer doen met hetzelfde geld. Thaiboksen, 9u s'avonds in een gare arena middenin een hoerenbuurt. Ladyboys spotten, praatje maken met ladyboys, betast worden door ladyboys, ladyboys betasten of ladyboys van je af duwen. Zo kun je een avondje Thaiboksen ook omschrijven als je een man (lees Daniël) bent. Ach, part of the show zullen we het maar noemen, een show die het geld zeker de moeite waard was. De eerste partij was veel knuffelen door de boxers maar de tweede partij schakelden de boxers een tandje bij met een prachtige K.O. als gevolg. Daarna nog een potje matten tussen twee meisjes, een cabaretshow waar een lilipeuter twee geblinddoekte mannen een portie klappen verkocht en de laatste partij hoog niveau boxen tussen twee toppers. Tussendoor een optreden van de ladyboys op 'heb je even voor mij' van Frans Bauer en een constant gestreel van een ladyboy (Som O was zijn/haar naam) bij Daniel die hem aan het begin in zijn oor fluisterde; 'Tonight I want you love me long time'. Yeah right, de enige die ik, Daniel, long time love is Marloes. Om 12u hadden we het wel gezien en maakten we ons uit de voeten.

De laatste dag hebben we zoals gezegd souvenirs ingeslagen op de zondagmarkt, Marloes had de dag ervoor al inspiratie opgedaan op de Somphet markt, de zaterdagavondmarkt, de Warorotmarkt en de Kad Luang markt. Genoeg markten dus, teveel voor Daniel die met een off day op bed lag. En we hebben natuurlijk nog tempels bekeken, de laatsten van Thailand, en in Chang Mai waren ze zeker de moeite waard.

En nu zitten we dus in Bangkok, hopelijk met al onze bagage nog compleet. In Daniel's tas is zichtbaar gerommeld maar omdat we wisten dat tassen wel vaker worden doorzocht op kostbaarheden hadden wij onze handbagage volgepropt met die kostbaarheden. Thailand is nou niet het meest betrouwbare land om als budgetreiziger doorheen te reizen maar wie wil nou niet voor ongeveer 22euro van het noorden naar het zuiden van Thailand (1340km) reizen? Intussen rommelt Marloes haar maag weer, zoals hij blijft doen na ons vertrek uit Pai. Ze moet duidelijk wennen aan het niet constant volproppen met straatgerechten, maar dat went ook wel weer.

Dit was het wel weer, we hebben jullie weer verwend met een snelle update, het volgende verhaal komt echt pas na de full moon party. En we zullen de foto's ook bijwerken.

Groet Daniel en Marloes