Ok, dit wordt geen stuk met spannende cliffhangers en andere knotsgekke avonturen, maar vooral een opsomming van mooie stranden en andere paradijselijke oorden die we hebben bezocht.

We gaan nog heel even terug naar Maleisie, Langkawi. Dit eiland is wel de moeite waard als je Maleisie aandoet. Voor een habbekrats hadden we twee dagen een scootertje gehuurd om het eiland rond te crossen en de stranden te verkennen. Op de tweede dag sloten we bij heel veel Maleisiërs, en Michiel en Chantal, in de ticketrij aan voor de kabelbaan, letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van Langkawi. Boven op de bergtoppen had je uitzichten over het gehele eiland en in de verte lag Thailand. Gaafste was wel een hangbrug die je van het ene uitzichtpunt naar het andere bracht. Niet bepaald iets voor mensen die knikkende knietjes krijgen van grote hoogtes (zie foto's). Na tips over Thailand en China uitgewisseld te hebben met Michiel en Chantal zat Maleisie er toch echt voor ons op en vertrokken we met de boot naar Ko Lipe, stop nr 1 in Thailand.

Ko Lipe, slechts een korte stop voor ons waar we snel wat stranden hebben bezocht en waar we na één dag alweer vertrokken (een belangrijke reden: het was er duur en er was geen pinautomaat op het eiland). Zelfde geldt voor Krabi, een tussenstop voor Railay beach. Hier verbleven we wat langer omdat de stranden hier wel prachtig waren. En toen we daar op die stranden lagen en naar boven keken kwamen er eerst mooie herinneringen aan Yangshuo naar boven. Het gebergte hier was een kopie van het gebied waar we een half jaar hebben gewerkt. En toen keken we naar beneden en toen zagen we allemaal dennennaalden liggen in het witte zand en toen kwamen de herinneringen aan het blauwe meer. Beetje sentimenteel misschien maar je moet toch ergens aan denken als je zo op het strand ligt met zeeën van tijd. Tijd voor wat actie. Ergens op een berg lag een uitzichtpunt en een verborgen lagune. Om hier te komen moesten we klauteren en klimmen. Naar het uitzichtpunt ging dat nog wel maar de route naar de lagune zag er toch iets te tricky uit dus die sloegen we maar over. Hadden jullie gedacht. Diezelfde middag ging Daniel nogmaals omhoog en weer omlaag om alsnog dat pad naar de lagune af te leggen. Met een lekker 127hours gevoel en behoorlijk uitgeput was de beloning er helemaal naar. De rest van de tijd hebben we doorgebracht met bier drinken en met ons beachtennis setje een beetje in beweging te blijven.

Laatste stop voor Bangkok was Ko Phi Phi, een bestemming die in elke Thailandreis wordt opgenomen. Iedereen kent het gevoel dat als je ergens in het buitenland lekker vakantie denkt te vieren heel Nederland hetzelfde idee heeft opgevat. Op Ko Phi Phi hadden heel Zweden en Noorwegen dit idee. Het was er sowieso hartstikke druk en toeristisch, maar als je daar doorheen kijkt is Ko Phi Phi wel heel erg mooi. Mooi voorbeeld was het snorkelen. Vijf boten lagen bij elkaar en iedereen lag tussen die boten naar kwallen te staren maar als je buiten de kring van boten ging snorkelen je prachtige pufvissen en de grootste papegaaivis ooit kon zien. Viskenners willen we overigens hierbij oproepen om op de proppen te komen met namen van vissen die bijten en nee, het was geen Jaws. Ergens in een lagune werd Daniel een aantal keren in zijn kuiten gebeten door een vis ter grootte van een banaan, maar hij was bruin/oranje (lastig te definieren voor een kleurenblinde) i.p.v. geel. Een andere medereiziger was in zijn voet (bloed enz.) gebeten dus die vis bestaat echt. Ander mooi plekje waar we zijn geweest was Maya Beach, oftewel 'The Beach' uit de gelijknamige film. Als je zo'n tour boekt dan weet je natuurlijk dat je daar niet in je eentje gaat zijn met Leonardo Di Caprio op het strand, maar dit was wel heel erg hilarisch. Tientallen speedboten, nog meer longtail-boten, een paar kleine cruiseschepen en veel te veel mensen voor dat kleine strandje. En iedereen maar gek doen in dat water voor een fotootje, dus wij deden lekker gek mee.

Goed, Ko Phi Phi was dus echt heel mooi met maar we zijn nu wel weer toe aan meer cultuur, lekker thais straateten etc.. We zitten nu in Bangkok en hierna vertrekken we in ieder geval naar Ayutthaya, Sukhotai, Chang Mai/Rai of Pai en misschien ook nog wel een beetje Mae Hong Soon. We zien wel, één bestemming staat vast, en dat is Ko Phangan waar we de 7e een Full Moon Party gaan beleven. Nog meer gekkigheid en nog meer buckets met variërende inhoud nuttigen. En terwijl we dat doen Janneke, luisteren we lekker naar de KOL met heel toepasselijk 'the Bucket'.

Geniet van de foto's en tot in noord Thailand,

Daniel en Marloes