Nog een paar uur en dan boarden we de Transsiberië Express, voor een vierdaagse treinrit naar Irkutsk. Vier dagen? Ja, vier dagen! In het hostel gaat zowat iedere buitenlander met de TransSib naar Beijing of hebben hem andersom gedaan en kunnen ons zo alvast mooi wat vertellen over de reis. Volgens mij is het maar net wat je er zelf van maakt, dus we hebben flink wat eten ingeslagen om er een leuke picknick van te maken met wie onze buren ook maar mogen worden. Of er airco is? Geen idee. Wat we wel weten is dat er niet echt een douche is en dat de langste tussenstops een half uurtje duren. Waarschijnlijk wordt de tactiek dan om het perron op te rennen en kijken of er iets herkenbaars is wat we aan kunnen schaffen. Qua eten kun je hier in Rusland niet heel erg fout gaan. Ik ga er nog niet te uitgebreid op in maar denk aan de kookkunsten van een oma, in ieder geval wel mijn oma, en dan heb je de gemiddelde Russische keuken.

Afgaande op de treinreis die we gisteren hebben gemaakt naar Sergiev Posad gaat het sowieso goed komen. De heenweg zat vol willekeurige zaken waar je toeschouwer van bent maar niet te lang over na kunt of hoeft te denken.

- Stevige mevrouw van middelbare leeftijd gaat op een bankje aan de andere kant van het gangpad zitten. Haar schoeisel is van het welbekende merk Nike (stel je een paar Nikes voor in je hoofd). Op de plek van de grote teen en die teen ernaast, de wijsteen, heeft ze een mooi gat geknipt. Waarom? In Rusland bestaat op heel veel vragen niet 1 antwoord dus hieronder onze volgende suggesties.
A. Mevrouw vindt het zo warm dezer dagen in Moskou en heeft geen teenslippers dus dan is dit een mooie oplossing.
B. Mevrouw heeft een nieuwe nagellak opgesmeerd maar omdat ze geen teenslippers heef kan ze haar gelakte nagels niet aan de wereld laten zien, op deze manier dus wel.
C. Na aankoop van haar schoenen zijn haar voeten plotseling gaan groeien en door er een gat in te knippen kan ze deze nog steeds prima dragen.

- Marskramer, in NL een keten van winkels waar je huishoudelijke producten kunt kopen. In Rusland een onafgebroken stroom verkopers in de trein met huishoudelijke producten. Hengels? Tuurlijk, werphengels, vaste hengels, you name it. Verder kwamen op onze één uur durende reis voorbij: badkamerproducten, haarproducten, aanmaakblokjes, schroevendraaierset, handdoeken, tandenborstels, handtassen, portemonnees maar als hoogtepunt een cd met livemuziek begeleid door een mooie performance van het duo in kwestie. Beiden kwamen met een microfoon onze coupe in maar wat het afmaakte was dat hij een soort portable stereotoren uit de Sovjettijd op zijn schouder droeg met de muzikale begeleiding.

- Mevrouw op een bankje voor ons die zo uitgebreid gaat zitten zodat andere mensen er niet bij kunnen zitten. Verschillende keren vroegen lieve vrouwtjes of die vervelende mevrouw op kon schuiven maar dan deed ze net of ze die lieve vrouwtjes niet hoorde. Als die lieve vrouwtjes dan aandrongen wees ze naast een lege plaats naast Marloes. Op de een of andere manier bleef die plek leeg (ik zat tegenover haar). Medepassagiers werden boos op de vervelende mevrouw en met veel gekibbel schoof ze dan net zo'n beetje op dat een lief vrouwtje net met 1 bil op het puntje van het bankje kon zitten. De plek naast Marloes bleef de hele reis leeg. Toen de vervelende mevrouw er bij een van de haltes uit moest werd er nog even flink gescholden tussen haar en medepassagiers.

Ik kan zo wel doorgaan met de meest willekeurige dingen die je op straat of waar dan ook in het straatleven ziet maar nogmaals, lees dan het boek genoemd in de vorige blog. Gisteren hebben we dus een ritje gemaakt naar Sergiev Posad, een stad deel uitmakend van de Gouden Ring van Moskou (check Wikpedia voor meer achtergrondinformatie). Een prachtig Orthodox klooster met schitterende kathedralen en veel pelgrims en monniken. Ik weet niet genoeg van dit geloof af om er een mening over te geven maar wat ik zie is heel veel rituelen, protserige gebouwen, rijke historie en ontelbaar veel heiligen. In Sergiev Posad ligt een beroemde heilige waar mensen uit heel Rusland naartoe komen om hem een eer te bewijzen door veel kruisjes te slaan, een kaars te branden en zijn tombe te kussen onder begeleiding van een priester en een koor.

Zo'n ritueel is natuurlijk indrukwekkend maar dat zijn de gebouwen hier ook. Dat is het gebalsemde lichaam van Lenin in zijn mausoleum ook, net als een enorm warenhuis aan het rode plein die vooral Sovjet nostalgie uitstraalt. Het is bijzonder om te zien dat de politie in Lada's rondscheurt en er geen spoortje afval op straat is te zien. Mooi om te zien is de orde en autoriteit die de politie uitstraalt, evenals het mooi is om te zien hoe goed verzorgd de vrouwelijke mens er hier bij loopt. Bizar zijn de tienbaans wegen in hartje centrum waarop de duurste auto's en motoren met een snelheid van heb ik jou daar overheen scheuren. Gelukkig kunnen wij voetgangers aan de andere kant van de weg komen door het gebruik van tunnels.

De volgende blog zal voorlopig op zich moeten laten wachten, op zijn vroegst over 5 dagen, uiterlijk over 11 dagen. Tot dan!