Foto's of verhaal........

Marloes wil in onze spaarzame internettijd foto's uploaden, Daniel wil snel ff een verhaal schrijven. Waar we zitten? Flores, na een boottocht, busrit, boottocht, busrit en boottocht van in totaal 32uur. Gaan we geen woorden aan vuil maken, verstand op nul en gaan met die banaan.

Maar er ontbreekt een stuk tussen ons Rinjani avontuur en ons nieuwe eiland. Niet geheel onbelangrijk hebben wij de Gili-eilanden aangedaan. Stom woord eigenlijk want Gili betekent eiland in het Indonesisch. Op de boot naar Gili Air spreekt Marloes haar verwachtingen hardop uit; 'Ik zou heel graag een schilpad in de zee willen zien'. Daniël weet wel wat hij de komende dagen moet doen, heel dicht bij Marloes blijven snorkelen want die gaat met haar geluk zeker weten een schildpad zien.

Na aankomst fixt Daniel voor een bodemprijsje een prachtige bungalow met openlucht badkamer en twee enorme gekko's achter een schilderijtje. We maken o.a. ook kennis met de meest geweldige warung (de broer van wartel) van Indonesië. Bij dit restaurantje maken ze volgens Daniel de lekkerste Nasi Goreng Special en Marloes geniet dagelijks van haar curries totdat jawel, het grote boodschappenfestival weer opspeelt.

Mag de pret in de eerste dagen niet drukken, dus na snorkelgear gehuurd te hebben en vriendelijk gevraagd hebben waar schildpadden zwemmen duiken we het enorm heldere water in. 15 minuten, niet meer, en Daniel en Marloes spotten op hetzelfde moment een schildpad. Echt, enorm gaaf om een schildpad in het echt te hebben gezien. We snorkelen nog wat andere gebieden af totdat we erachter dat we een grandioze vergissing hebben begaan. We hebben te lang onbeschermd rond gesnorkeld met dieprood verbrande ruggen tot gevolg. En dat niet alleen, Marloes heeft na een dag ook een kont zo rood als een baviaan (ze heeft veel geluk, maar ook regelmatig domme pech). De volgende dagen moest ze dan ook letterlijk en figuurlijk op haar blaren zitten.

Er waren ook heel veel andere leuke dingen op de Gili's te doen zoals op het strand liggen, bier drinken, heel veel lezen en natuurlijk slapen. De Gili's nodigen gewoon uit tot nietsdoen, er is bijvoorbeeld geen gemotoriseerd vervoer, alles gaat met paard en wagen, er is geen politie en overal bieden ze wiet en magic mushrooms aan. We hebben ook nog onze Poolse reisgenoten Mihao en Anja ontmoet op het buureiland Gili Meno. Ook hier duurde het niet langer dan een half uurtje snorkelen (nu met een t-shirt aan omdat we de pijn niet meer kunnen verdragen) voordat we schildpadden zien. Daniel raakt er bijna één aan maar schildpadden vinden dat blijkbaar niet leuk dus deze zwemt snel weg.

Het was echt afzien, meer hebben wij eigenlijk niets gedaan op de Gili's, behalve ons druk maken over vervoer naar Flores omdat ons contact op Lombok die de reis zou regelen niet thuis gaf. De dag voor vertrek weet Daniel echter voor wederom een bodemprijsje de tocht naar Flores te boeken en nu zitten we hier. Voor ons gevoel bijna aan de andere kant van de wereld. Dat heeft waarschijnlijk ook te maken met het feit dat de reis niet echt vlekkeloos verliep. We bezweken bijna voor de Indonesische 'corrupsie', wat betekende dat we €5,80 extra voor onze bagage moesten betalen anders werd onze bagage uit de bus gegooid. Een telefoontje naar de baas van het bureau waar we hadden geboekt, bleek genoeg om dat weer terug te draaien…het betekende echter wel een flinke woordenwisseling tussen een kwaaie Daniel en nog kwaaiere 'medewerkers/oplichters' van het busbedrijf. Ze dreigden met 'You know: this is Muslim area. And when we have a fight, we come with many'. Ook zeiden ze dat de mensen op Lombok niet aardig waren…behalve met hen, hadden we echter geen enkel probleem, vreemd. De 1.8 miljoen mensen die hier op Flores wonen zijn merendeel Christen, dus wij voorzien hier niet weer zo snel problemen.

Elke dag komen een handjevol toeristen met de boot/vliegtuig aan en het merendeel vertrekt weer westwaarts richting Lombok. Wij gaan echter oostwaarts, verder van de beschaving, en verder van internet af.

Morgen gaan wij Komodo varananen spotten, manta's proberen te spotten en enorme vleermuizen zien. Daarna zijn we nog heel even online en dan trekken we de bushbush in waar we de 17e weer uitkomen om met de tweemaandelijkse boot naar Sulawesi te gaan. Tenminste, dit is ons plan. Elk moment kan er iets veranderen, in ons schema of in dat van de Indo's dus blijf de site in de gaten houden voor updates.

Tot de volgende keer,

Daniel en Marloes

PS: we zijn wel weer telefonisch bereikbaar onder het nummer 006281246359179.