Het heeft even geduurd, maar we zijn weer terug met een nieuw verhaal. Op een gloednieuwe blog. Reden hiervoor is het verhoogde gebruiksgemak, meer flitsende lay-out en onbeperkte fotoruimte.

Nadat Karst en Paulien vlak na het schrijven van ons laatste verhaal vertrokken voor vakantie naar NL waren wij eindverantwoordelijke voor het reilen en zeilen van de Giggling Tree. Halverwege juli zat hun vakantie erop en was het onze beurt om vakantie te nemen. We hadden van tevoren een tripje richting Yunnan in gedachten, en met het boeken van een treinticket (17u hardseat, er waren geen bedden meer te krijgen) vertrokken we 17juli richting Kunming. Yunnan is een bergachtige provincie die in het oosten aan onze provincie (Guangxi) grenst, in het zuiden aan Vietnam, Laos en Birma en in het noorden/westen aan de provincies Tibet en Sichuan.

Dali

Na 17u in een bomvolle trein te hebben gezeten/geslapen voor 17euro kwamen we aan in Kunming, de hoofdstad van Yunnan, om vervolgens meteen met de bus 4,5u door te reizen naar Dali. Ter introductie, Dali in een notendop. Dali was ooit de hoofdstad van het Naxi tijdperk, de lokale minderheid die je samen met de Bai minderheid nog overal op straat tegenkomt. Dali is ook een backpackersoord met oma's en huismoeders die om de 20meter ganja/marihuana proberen te verkopen. Dat groeit namelijk overal in Yunnan in het wild, en vindt gretig aftrek bij de locals die hun overschot verkopen aan toeristen. Dali is ook bekend vanwege de ligging tussen een groot zoetwatermeer en een bergketen. Tenslotte is de oude stad opgesierd met een stadsmuur en grote wachttorens.

Vanwege de hoogteverschillen tussen Yangshuo en Dali waren wij enigszins voorbereid op koudeverschillen, maar van 35 naar 20 graden ('s avonds met regen) was iets teveel van het goede. Zoals zo vaak tijdens onze reizen scheen de volgende dag gelukkig volop de zon, voor het eerst sinds drie weken in Dali (we dwingen dat gewoon af). Samen met Stefanie, een lichtslissende Amerikaanse die al drie jaar in China werkt, vertrokken we naar een berg waar we de naam van vergeten zijn (Marloes weet het nog: Cangshan mountain, hoewel shan ook al berg betekent). Doet er ook niet toe, want het uitzicht was er niet minder om. Tijdens onze 12km hike kwamen we, globalvillage style, oud gasten Jake en Maria tegen, twee Amerikanen uit New York die proberen overal in een tent te overnachten. Dit zou niet de laatste keer zijn dat we die tegen het lijf zouden lopen…

De volgende dag was het wederom prachtweer en besloten we o.a. een lokale Bai markt te bezoeken. Midden tussen een steengroeve, brachten we die ochtend door op de markt die opviel door de enorme afmetingen fruit, groentes en dieren. Volgens Stefanie waren deze dieren allemaal opgekweekt met hormonen, maar omdat Chinezen toch niet weten wat dat is, is er geen strenge controle op. Totdat er mensen ernstig ziek worden of doodgaan zoals met de Great Wall rode wijn die was aangelengd met chemicalien of de babymelk die was aangelengd met melamine. Dan worden er meteen wat showprocessen in elkaar gedraaid waar een paar mensen de doodstraf krijgen en de desbetreffende producten van de markt verdwijnen. Dus binnen een paar jaar zullen we in Nederland ook wel bericht krijgen van een hormonenschandaal in China.

De rest van de tijd hebben we door de oude stad geslenterd, zijn naar het meer geweest wat natuurlijk al zwaar vervuild was door Chinezen die niet denken aan de toekomst en hebben we vooral veel Dali bier getest. Omdat we toekomstige China reizigers een gedegen beeld willen geven van wat een stad/dorp/streek te bieden heeft geven we vanaf heden deze plaatsen een cijfer, met commentaar natuurlijk.

Dali krijgt van ons een dikke 7. Wiet groeit hier in het wild (kun je opvatten als plus- of minpunt), Dali heeft zijn eigen bier, een 3,3% vrouwenbiertje, licht van smaak, goedkoop qua prijs (60cent). Het openbaar vervoer is goed, echter, de mensen spreken hier nauwelijks Engels. Er zijn maar weinig echte bezienswaardigheden, behalve de oude stad zelf en die berg, Cangshan mountain. Verder is er ook nog een complex met drie pagoda's, misschien wel de beroemdste trekpleister van Dali, maar schandalig duur met een entreeprijs van 120yuan (13 hele euro's) per persoon. Aangezien we die pagoda's al hadden gezien vanaf die berg waar de naam van zijn vergeten hebben we deze overgeslagen. Dali heeft wel erg veel schattige vrouwtjes in kleurige kleding, maar ze zijn wel vrij verlegen. Al met een al een goede plek om drie a vier dagen te verblijven tijdens je reis door China.

Ons volgende verhaal gaat over Shaxi, een oude handelspost gelegen tussen Dali en Lijiang. Zie voor een impressie van Dali en surroundings onze foto's.