5 Oktober stapten ze uit het vliegtuig en wij stonden ze op te wachten, Daan en Geke Rijkeboer samen reizend met Roel en Gretha Rotensen. Voordat wij vertrokken naar China opperden onze ouders dat het een leuk idee zou zijn om ons op te komen zoeken, en daar zeiden wij natuurlijk geen nee tegen. Maar woorden zijn geen daden (toch Feyenoordfans die dit lezen?) dus het was ff afwachten voor ons of het plan ook werkelijk voltooid zou worden. We weten niet meer wanneer, maar we kregen op een gegeven moment concrete plannen door voor een bezoek aan het einde van onze werkperiode, namelijk begin oktober, voor 2.5 week. Prima, maar wij zouden dan nog wel druk zijn met de naweeën van de 1 t/m 5 oktoberweek en het inwerken van de nieuwe managers.

Terug naar het moment dat we ze op stonden te wachten. Als twee Joris Linssens (wel met ontvangstpapier, zie foto) stonden we klaar. Afgelopen half jaar hebben we een neusje ontwikkeld voor het herkennen van Nederlanders, en met onze ouders was het niet anders. Ze hadden een goede reis gehad en na ruim anderhalf uur met de taxi zaten ze aan de koffie en tosti's om half twaalf 's avonds, hoezo jetlag? Omdat wij het druk hadden met allerlei werkzaamheden hebben wij onze ouders tijdens hun verblijf bij de Giggling Tree lekker vrijgelaten. Nou ja, vrijlaten. Elke ochtend moest er een kop koffie worden gedronken voordat men de deur uitging en elke avond moest er een wijntje worden gedronken. Hier en daar wisten wij wel gaatjes te vinden om ze de 'off the beaten track' plekjes te laten zien en lekker met ze te eten en bij te kletsen. We weten nu inmiddels hoe het zo ongeveer met al onze lezers gaat;).

De 12e was helaas ons afscheid van de Giggling Tree, maar ook het vervolg van ons reis met onze ouders door China. Eerste bestemming: de rijstterrassen van Ping'An. We waren twee weken eerder nog geweest en op de terugweg hadden we een stuk of 6 ongelukken op de terugweg gezien, en eerlijk gezegd, je went eraan. Vrij nonchalant vertelden we dit onze ouders en toen de chauffeur van onze mini-van vrij pittig begon te racen en een keer met piepende banden in de ankers moest, vond vooral G. Rijkeboer-Waning het welletjes en vroeg of het wat langzamer kon (Daniel vertaalde), natuurlijk kon dat. Eenmaal aangekomen bij de rijstterrassen was het al in de namiddag en na het fixen van een slaapplek begonnen we aan een heerlijk diner van rijst bereid in bamboe, buiten bereid door onze gastvrouw. De volgende dag maakten we ons na een ontbijt (met koffie natuurlijk) op voor een mooie wandeling, helaas begon het te regenen, maar dat kon de pret niet drukken en onze ouders vonden het erg de moeite waard. Volgende stop: Guilin, de stad waar Daniel in 2009 vijf maanden woonde en Chinees leerde.

Hier was het weer beter, evenals de accommodatie. De eerste avond hadden we met Dita (goede vriendin van Daniel) en Alexander (haar enorm grote Duitse vriend) afgesproken bij de BBQ van de universiteit. Nou ja, BBQ, trouwe lezers van www.daaninchina.waarbenjij.nu weten wel wat dat inhoudt. Verbazingwekkend vonden onze ouders het prima te eten, zelfs na het zien van de plek waar het bereid wordt (keuken is teveel eer). Test doorstaan vonden wij. De volgende dag gingen we 's ochtends vroeg naar de universiteit om te zien waar Daniel nu precies had gewoond en jawel Kees, onze kamer stond open (als enige op de verdieping, wat een toeval!). Mooie herinneringen alom natuurlijk, ook bij het aanschouwen van de lokalen en het weerzien met de supermarket Ayi die wij enorme omzetten hebben bezorgd met onze alcoholconsumpties. Die middag was een vrije middag voor iedereen en 's avonds gingen we wederom met Dita, Alex, onze ouders, en ook Rocky (oud klasgenoot van Daniel) naar een luxe Chinees restaurant. In tegenstelling tot de Chinese restaurants in Nederland serveren ze hier geen Indo-food maar echte Chinese gerechten op een ronde plaat. Iedereen behalve D. Rijkeboer sr. wist prima met een draaitafel om te gaan. Hij zette zijn biertje er steeds op en vond hem steeds terug aan de andere kant van de tafel als hij ervan wilde drinken. Na Daniels derde afscheid in even zoveel jaren van zowel Guilin als Dita vertrokken we de volgende dag naar Beijing.

Beijing, de eerste kennismaking van een Aziatische gigant met onze ouders. In de bus van het vliegveld naar ons hostel, die erg moeilijk te vinden was, konden ze de grootte zien van een stad van ongeveer 20 miljoen inwoners. We hadden echter een hostel uitgezocht in een van de vele Hutong's (http://nl.wikipedia.org/wiki/Hutong) die Beijing nog rijk is, helaas worden er ook al veel afgebroken i.v.m. de ongezonde omstandigheden. De volgende dagen stonden in het teken van een bezoek aan het Zomerpaleis, een fietstocht door de Hutongs, een bezoek aan het Plein van de Hemelse vrede en de Verboden stad, het bewandelen van de Chinese/Grote/Lange muur en een dagje kunstdistrict i.c.m. Tempel van de Hemel/Olympisch terrein. De beste ervaring van ons bezoek aan Beijing was het verblijf in een Hutong. Eten in kleine moslimrestaurantjes, heerlijk vers fruit kopen voor een habbekrats op de hoek van de steeg, het binnenlopen bij kleine eenmanszaakjes die houtje touwtje alles aan elkaar knopen en natuurlijk de mensen zelf die er wonen. Het ademt nog echt een communistisch sfeertje uit, stap de Hutong uit en je bevindt je in de moderne Chinese samenleving van de 21e eeuw. Onze ouders vonden het bezoek ondanks dat het vrij intensief was, ook erg indrukwekkend en mooi. Helaas hadden ze een retourticket geboekt, wat inhield dat ze de 21e weer terugvlogen. Na het afscheid van onze ouders stonden we daar met zijn tweetjes, nu voor het eerst sinds een half jaar, echt met zijn tweeën. Na het mooie avontuur met onze ouders in China die we natuurlijk nogmaals willen bedanken voor de geweldige tijd samen, gaan we nu met twee man sterk verder.

Op het moment van schrijven zitten we in Jiuzhaigou, waar het buiten rond het vriespunt is. Morgen vertrekken we naar onze basis Chengdu om van daaruit ons voor te bereiden op de zon en het warme weer van Kuala Lumpur. Daarna wordt het alleen nog maar beter want de 17e vliegen wij naar Bali, waar we Danique zullen ontmoeten die daar voor stage/studie is. Onze reisplannen kun je vinden onder het kopje 'Travel plan', rechts op het welkomscherm. Van onze trip met onze ouders zullen we slechts een aantal foto's plaatsen, simpelweg omdat we er nauwelijks hebben geschoten. In Kuala Lumpur volgt het reisverhaal van Xi'an en Chengdu, bijgaand met prachtige foto's van de omgeving want oh, oh, wie nog nooit van Jiuzhaigou heeft gehoord, ga snel op onderzoek uit en vergeet bij een bezoek aan China niet deze prachtplek aan te doen.

Tot ons volgende reisverhaal,

Daan en Mloes