Wat een hoop lieve reacties na mijn eerste bericht! Om een paar vragen te beantwoorden: Ik loop elke dag langs een drukke weg vol autos, over de middenberm naar mn werk. In de stad wordt dus veel gebruik gemaakt van auto en minibusjes, maar korte afstanden worden meestal gelopen, er lopen dus ook heel veel mensen langs de weg. Je ziet hier bijna geen fietsen, scooters of motoren. Ik had gevraagd naar de scooters, die zijn min of meer verboden omdat het veel criminaliteit met zich meebrengt. In de kleinere, rustige dorpjes zie je echter bijna geen vervoersmiddelen, soms een fiets om rondjes mee te fietsen, of een taxi of tro om mee naar een ander dorp te komen.
Mijn gastgezin is prima, ik heb een kamer die ik deel met Vanessa, meisje uit Duitsland, aan de slaapkamer zit een ruimte met een koelkast en een bureau en buiten aan een kleine patio zit een wc en een douche. Het is niet echt luxe maar prima te doen, soms helaas geen stromend water, dan moeten we ergens aan de zijkant van het huis water uit een ton halen om de wc mee door te spoelen en een soort van te douchen. De vrouw Mrs Odonker) bij wie ik woon schijnt 75 jaar te zijn, en is nogal op zichzelf. Volgens mij doet het meisje dat hier ook woont, Madeline (13 jaar), alles zelf, ze maakt ons huisje schoon, kookt voor ons, veegt etc. Wanneer het eten klaar is komt ze ons halen, het staat dan klaar in de ‘diner’ een ruimte aan de woonkamer vast. Hier heb ik hun echter nog nooit zien zitten. Vanessa en ik eten ook altijd met zn 2en, of alleen, Madeline en Mrs Odonker eten geloof ik later of eerder.
Mijn eerste weekend hier ben ik met 13 andere vrijwilligers afgereisd naar Wli, waterfalls. Vrijdagmiddag om 4 uur zouden we vertrekken met een tro richting Hohoe, sommige andere volunteers zijn echter behoorlijk gewend aan het tempo hier in Ghana, waardoor we uiteindelijk om half 6 pas gingen rijden. we moesten wachten op 1 persoon die verdwaald was, ze heeft de tro na een half uur pas kunnen vinden, we stonden ergens midden op een markt, met allemaal andere busjes, etenswaar, heeel veel mensen en veel dozen met spullen. Alles wordt hier trouwens op het hoofd getild! Het zou ongeveer 4 uur rijden zijn naar Hohoe, vandaar bracht de tro ons verder naar Wli, waar we uiteindelijk 23 uur ongeveer aankwamen! Na Accra is Wli echt een verademing: het is een klein dorpje midden in de natuur, met houten hutjes, rode zandgrond en een verfrissend windje, precies zoals ik me Afrika had voorgesteld! Na het ontbijt begonnen we aan de tocht, ongeveer 3 uur lopen naar de waterval. Na heel veel gehijg, zweet en vermoeidheid komen we op het hoogste punt aan, vanwaar we een supermooi uitzicht hadden op de waterval. Daarna een korte afdaling, en een verfrissende duik in het ijskoude water rondom de waterval. Het schijnt de hoogste waterval in Ghana te zijn, en een redelijke toeristische attractie, en het bleek ook wel waarom, het is echt zo mooi en heerlijk om omringt te zijn door natuur en schone lucht! (In de dorpen is het voornamelijk heel stoffig door alle droogte en de wind, en in de stad wordt je omringt door uitlaatgassen en smog.)
Zondags besloten we met een paar naar een monkey sanctuary te gaan in een dorpje even voorbij Hohoe: Tafi Atome. We moeten echter eerst uit het dorpje Wli komen, op zoek naar een tro of taxi maken we wat fotos van de omgeving, begint er opeens een man hevig naar ons te schreeuwen, hij dacht dat we een foto van hem maakte, en dat kan hier absoluut niet zonder te vragen, sommigen denken dat door middel van een foto ze een deel van hun ziel kwijt raken. Een man uit het dorp helpt ons aan een taxi, de broer van trotrochauffeur heeft wel een taxi staan, dan brengt de trotrodriver ons wel naar Hohoe. De auto wordt onder het zeil vandaan gehaald, de bank wordt afgestoft, een band die leeg stond wordt opgepompt, de olie wordt bijgevuld en we zijn klaar om te gaan. Met zijn 4en achterin en nog iemand voorin gaan we over een ongeasfalteerde weg vol kuilen richting Hohoe. Vanaf Hohoe nemen we een tro naar Logba, vanwaar we achterop een motor naar Tafi Atome worden gebracht. De aapjes die hier rondom het dorp wonen werden vroeger gezien als heilig. Ze leven voornamelijk rondom een grote boom en met behulp van bananen komen de apen heel dichtbij, wat veel leuke fotos opleverde. Na dit uitstapje gaan we weer terug en nemen een tro naar Accra, waar we na ongeveer 3 uur rijden aankomen. Een erg uitputtend maar geslaagd eerste weekend.
Mijn tweede week werk was niet bijzonder, er is wel een nieuw project bijgekomen waar ik soms aan werk: HR Clubs, waarvoor we naar communities gaan om een club op te richten waarin mensen over mensenrechten kunnen leren/discussiëren etc. En verder ben ik vooral bezig geweest met het Moree project; sponsoren zoeken om schoolspullen te doneren, brieven schrijven, informatie zoeken over de sociale situatie in Moree en contact leggen met organisaties voor schoolfeeding en freeschooluniforms. We zijn met bijna alle vrijwilligers bij een Indisch restaurant gaan eten als afscheid van 2 vrijwilligers, daarna naar een karaokebar, erg gezellig!
Mijn tweede week duurde ook een dagje korter omdat ik met een paar vrijwilligers had besloten om het weekend naar Togo te gaan, en al op donderdag avond te vertrekken. Na een tocht in een tro van 4 uur, kwamen we aan in het dorpje Afloa, bij de grens met Togo, hier overnachten we, met zn 4en in een kingzisebed voor 8 cedis (ongeveer 4 euro), om de volgende dag als de grens geopend is deze te passeren en een visum aan te vragen. Bij de grens is het echt een chaos! Mensen worden redelijk slecht behandelt als ze ergens langs proberen te komen waar ze niet heen mogen, ze worden geslagen, geduwd, achterna gezeten met bezems etc. Heel schokkend om te zien! Het krijgen van een visum etc neemt aardig wat tijd in, maar na ongeveer 1,5 uur zijn we klaar om richting Lome te gaan, de hoofdstad van Togo, 5 min van de grens. Hier geld pinnen, de CFA, en wennen aan het Frans dat iedereen hier spreekt. Gelukkig is een van de jongens die mee is redelijk goed in Frans en redden we ons prima. Vanuit Lome gaan we met zn 6en in een taxi naar Voghan, waar een Friday market is, vooral bekend om zn voodoo spullen. Dit gebied staat ook bekend om zn voodoo. Op deze markt kon je van alles vinden: schedels, poten, tanden, botten, staartjes etc. Na de markt gaan we richting Togoville, om daar in het hotel onze spullen te dumpen en ons op te frissen. Het plan om nog iets te doen wordt een beetje verstoord door de langzame service, we hebben ongeveer 2,5 uur op ons eten moeten wachten, waardoor we de hele avond gekletst hebben en drankspelletjes deden als ‘I never’.
De volgende dag kregen we een rondleiding door het dorpje en konden we een voodoopriesteres(?) ontmoeten. Voor een geweldige impressie van deze ervaringen verwijs ik jullie naar een blog die aan van de andere vrijwilligers heeft geschreven:
http://aussieintheuk.blogspot.com/2011/01/voodoo-who-do-you-do-do-what.html

Savonds hebben we het dorpje verkend en zondag stond een voodoo festival op het programma. Helaas waren 2 van de priesters tijdens de voorbereidingen (alcohol gebruik?!) overleden en ging het festival niet door. Waarop we besloten met een boot over het meer en vervolgens met een taxi, terug te gaan naar Lome. Hier belaagd door marktverkopers die je allemaal iets willen verkopen, en uiteindelijk een supermarkt ingevlucht, om vervolgens toen ze weg waren naar het strand te gaan. Er is namelijk niks te doen op zondag, alles is gesloten. Na een heerlijk rustig dagje toch nog langs een paar marktkraampjes gegaan om rond half 5 richting de grens te gaan en een tro naar Accra te nemen. Om half 10 komen we eindelijk in Accra aan, maar blijkt na een stop de benzine op te zijn, waardoor we niet verder kunnen, langs de kant van de weg wachten we geduldig met 15 ghanezen, die het allemaal erg grappig vinden, tot de chauffeur benzine is gaan halen, waarop we onze weg vervolgen. Niemand vind het hier trouwens een probleem dat de benzine op was en ze een half uur moeten wachten!
Mijn derde week is tot nu toe ook weer erg druk! Maandag na even naar een supermarkt geweest om naar alle lekkernijen te kijken die ze hier normaal niet eten (kaas, chocoladepasta etc) en savonds naar WestEnd(een soort bar, waarbij je drinken haalt en dan buiten op een voetbalveld met stoeltjes en tafels gaat zitten) om de verjaardag van 2 vrijwilligers te vieren. Dinsdags langs scholen geweest om de laatste dingen te regelen voor de quiz die we vrijdag houden. Alle kinderen zwaaien naar me, verwelkomen me en stellen zich aan me voor! Na werk eindelijk het strand van Accra bekeken, en begrepen waarom niemand er naar toe gaat: het is er zo vies, het lijkt wel een vuilnisbelt, en het is een heel smal strand met weinig opgangen. Savonds quiznight en vervolgens weer naar WestEnd om met iedereen nog even te kletsen. Voor vanavond staat salsa-avond op het programma, waarschijnlijk morgen de bioscoop en mijn plannen voor dit weekend zijn om in Accra te blijven, hier de highlights te zien en de stad waarin ik woon beter te leren kennen!