Hallo!

De eerste update van mij die heel anders avontuurlijk is dan de verhalen die jullie ondertussen van mij gewend zijn... Deze komt vanuit HET LAB!!!
De dagen voor de start van m'n stage heb ik leker rustig aan gedaan. Vooral over de Queen Victoria Market gejouwd (een voor mij nu standaard wandelingetje, I like), dus ook hiervan wat illustrerende foto's. Heb een heel mooi origineel Aboriginal schilderij gekocht op een doek, en ben naar de IKEA (jaja) geweest met 2 huisgenootjes om m'n kamer wat gezelliger te maken. Ook hadden we met alle nieuwe mensen in de verschillende vestigingen van de studentenappartementen een bijeenkomst, om over de regels en het contract etc te praten. Ik heb nog geen 1 Europeaan ontdekt, ik ben omringd door Chinezen, Jappanners, mensen uit Maleisie, Taiwan, Indonesie en Singapore. Ongelooflijk... Op zich natuurlijk de bedoeling van een Internationale woningcoorperatie, maar sta er versteld van dat er niet 1 Europeaan bij zit!

Goed, en toen was het maandag: de grote dag. Een beetje nerveus, maar minder dan dat ik verwacht had van mezelf, stapte ik het Instituut binnen, om me te melden bij de receptie. Word ik opeens aangesproken met: welkom, hoe vind je het hier in Melbourne? Ik verstond het eerst niet goed, dus vroeg de receptioniste wat ze zei. Bleek het een Belgische meid te zijn!!! Nou, het ijs was gebroken, om het zo maar te zeggen, supergrappig. Daarna volgde een heel introductie uurtje met veiligheidsDVD, papierwerk invullen, foto's maken, access code krijgen, etc etc. Vervolgens een ontmoeting met de Director van de Melbourne branch van het Ludwig Institute, prof. Tony Burgess. Bij die ontmoeting zag ik dan eindelijk mijn begeleidster, Maree Faux. Wat een gaaf mens is dat! Ik heb het weer getroffen: supergezellig, helemaal enthousiast over mijn project, en heel blij met mijn niveau van Engels hihi! Ze had vorig jaar een Koreaan als student die vrijwel geen Engels kon, dus de communicatie was belabberd. Het bleek een regelrechte ramp, en ze is nog steeds aan het bijkomen van hem, maar ze had t vermoeden dat het tussen ons wel wel soepeler gaat verlopen ;)
Die maandag ook al wat andere mensen ontmoet op mijn lab, iedereen even aardig en verwelkomend en geinteresseerd, heel fijn! Ook al gelijk begonnen met de voorbereidende handelingen in het lab zelf, dus mijn dag kon niet meer stuk!
Dinsdag was een chaotische dag, 's Ochtends om 10 uur kreeg iedere werknemer 2 pancakes met ijs en welke saus je ook maar wilde, in de koffiezaal van het instituut. Tegelijkertijd werden er lootjes verkocht voor een loterij, waarvan de opbrengst naar de slachtoffers van de Melbourne bosbranden gaat, geniaal! Helaas niet in de prijzen gevallen, en die waren niet mis: een iPod shiffle, een uur massage, waardecheques voor Coles (een supermarktketen) en een iTunes waardecheque. De opbrengst: ruim 1000 dollar, niet slecht! De rest van de dag kon ik in het lab niet veel doen, dus toen gewerkt aan mijn research proposal, een formulier wat ik voor de VU moet invullen.

Woensdag was een zwarte dag in de geschiedenis van het Ludwig Institute... Door de financiele crisis heeft het concern een deel van zijn vermogen verloren, wat betekent dat 4 van de 10 vestigingen wereldwijd hun deuren moeten sluiten binnen enkele jaren... Gelukkig valt de Melbourne branch daar niet onder, maar helaas zijn maatregelen wel nodig om deze tak te kunnen laten bestaan. Dit houdt in dat de HELFT van het instituut ophoudt te bestaan over 3 jaar!!! Wederom gelukkig gaat de focus van het instituut richting het darmkankeronderzoek, dus mijn afdeling heeft geen zware verliezen, maar er waren uiteraard een hoop verslagen collega's die dag. Heftig, had me niet gerealiseerd dat echt ELKE tak van industrie de gevolgen van de crisis gaat merken, nu of in de toekomst... Het viel me mee hoe iedereen hat opvatte, het instituut gaat iedereen voor zover mogelijk helpen in het vinden van een nieuwe baan of het overplaatsen van mensen, en dit is gewoon iets waar niet zoveel aan gedaan kan worden...
Om dit nieuws te verwerken (en om gewoon iets leuks te doen hoor :)), ging ik die avond met Michelle, Kerryn en Tania van het lab (analist, PhD student en Post Doc) naar de Night Market. Erg gezellig, lekker (en goedkoop) gegeten en cocktails gedronken. Met deze (ras Australische) meiden kan ik het goed vinden, en ze hebben me beloofd alle leuke barretjes, pubs en clubs van Melbourne te laten zien de komende maanden :D dat belooft wat hihi

Donderdag begon het eerste echte werk met mijn cellen. Ik zal jullie niet vervelen met allerlei technische verhalen (ik stuur de Dury Laners wel een aparte mail ;)), maar het is heeeeeeel gaaf :D Die avond ging ik met een Chinese huisgenoot eten bij een stel vrienden van hem, tenminste zo omschreef hij het. Ik dacht, ach wat ken me gebeuren, ik doe es gek, ik neem de uitnodiging/uitdaging aan... Nou, het was op z'n minst apart te noemen. Op 1 minuut lopen afstand gingen we een groot, oud huis binnen, dat toebehoorde aan 2 dames van rond de 65-70. Het leek daarbinnen wel een gaarkeuken! Het bleek een soort kerkgezelschap te zijn, met naast mij en de 2 dames en hun neefje nog 20 (!!!) Chinezen... Niet te geloven! Tijdens het eten (en Chinezen smakken heeel ranzig tijdens het eten, zeker 20 Chinezen tegelijk) werd ik aangesproken door een meisje en ik vertelde dat ik uit Nederland kwam. Toen zei zij: Oh dus je spreekt Frans! Tsja, hoe leg je die mensen uit dat we toch echt zover geevolueerd zijn daar in Nederland dat we een eigen taal hebben?! Ze viel bijna van d'r stoel... Een ander meisje vertelde me dat ze had gehoord van mensen toen ze nog in China was, dat Melbourne de meest leefbare grote stad ter wereld was. Ik zei in al mijn enthousiamse dat ik ondertussen voor deze stad ontwikkeld heb: ja daar ben ik het helemaal mee eens! Zij was het er niet mee eens, dus ik vroeg waarom niet. Haar antwoord: nou die hittegolf, en die bosbranden!
Om een erg lang verhaal samen te vatten: het waren niet mijn soort mensen en ik was erg blij toen mijn huisgenoot mij zei: ja sorry ik moet zo terug naar huis om te studeren. IK OOK! En weg waren we...

Vrijdag ging ik na het lab voor de pre-weekend borrel met m'n maatjes mee naar een pub 2 straten van mijn instituut vandaan. Daar hebben we met nog meer lab mensen (allemaal even geweldige mensen, echt briljant!) biertjes gedronken en een van de favoriete Aussie snacks genuttigd: potatoe wedges. Ben zooo blij dat ik wat Australische mensen ontmoet hier, was even bang dat ik alleen maar Aziaten om me heen zou hebben... Was niet mijn idee van Australie hihi! Na de biertjes gingen we met een klein groepje naar Lygon Street, een lange straat gevuld met al het mogelijke Italiaanse eten, drinken en ijs wat je je maar kan voorstellen. Melbourne heeft duidelijke wijken met Italiaanse, Griekse, Turkse, Afrikaanse en Aziatische invloeden, en wij gingen dus naar bella Italia om een goedgevulde pizza voor 8 dollar (4 euro!!!) te nuttigen, jammie! Kortom, een fantastisch avondje! Ben helemaal blij dat ik deze mensen ontdekt heb (eigenlijk hebben zij mij ontdekt, dat beweren ze althans zelf :)).

Nou, dat was het wel weer van deze kant! Dit weekend lekker relaxen en bijkomen van de eerste week. Morgen waarschijnlijk even naar het strand, het wordt 30 graden :p Heb ook eeeeeeeeindelijk wat foto's van mijn kamertje en huis gemaakt, enjoy!

Kus Eefje