Om 7u namen we de boot richting Mexicaanse grens. Dit is nog maar de 2de keer dat we een grensovergang per boot doen, maar de procedures blijven wel dezelfde. Bij het uitchecken in Belize betalen we braaf de wettelijk opgelegde taks en in Mexico worden we gratis binnengelaten. Onze bagage wordt zeer grondig gecontroleerd door drugshonden terwijl een stel gewapende militairen ons nauwlettend in de gaten houden. De aanwezig van de politie en het leger is overal. Rond 16u komen we eindelijk aan in Tulum. De hostel die we geboekt hebben, lijkt wel verlaten te zijn alsof die opgedoekt is. Maar na 10 minuten komt er een bejaarde vrouw toch de deur open doen om ons binnen te laten. We krijgen al een eerste opdracht: alle bagage op een rijtje leggen zodat ze die met insecticide kan besproeien. Euhm?! Ja, dat doet ze bij iedereen, want reizigers kunnen bed bugs meebrengen. Hahahaha :o) Al snel hebben we door dat ze een echte 'kotmadam' is; ze loopt ook een hele dag met een keukenschort aan. Het is een schat, maar ze heeft veel te veel regeltjes. Na de lange uitleg, springen we snel de fiets op om het strand te gaan zoeken en te kijken naar de laatste zonnestralen van de dag. Rond 20u ontmoeten we Charlotte & Anouk om samen iets te gaan eten. Het werd een super gezellige avond - die we zeker nog eens gaan overdoen in A'pen. Jammer dat zij morgen alweer naar huis vliegen…

De volgende dag zijn we per fiets onze zoveelste Maya ruïne gaan bezoeken. Alhoewel ze eerder klein in omvang zijn, zijn ze toch spectaculair vanwege hun natuurlijke ligging aan het strand. Ik kan me makkelijk inbeelden dat de Maya's hier niet echt bezig waren met oorlog voeren. Waarschijnlijk waren zij wel de eerste surfers :o) Tegen de tijd dat we de plek verlieten, werd het overstroomd door alle "resort" toeristen en kan je bijna niet over of door. Het signaal voor ons om er vandoor te gaan… In de namiddag zijn we met de collectivo naar Akumal gegaan. Het is een klein dorpje aan het strand waar je gratis met zeeschildpadden kan zwemmen. Omdat er zoveel zeegras in het water is, komen de schildpadden naar hier om zich vol te proppen. Om beurten zijn we in het water gegaan en elke keer had Nico prijs en ik niet. Zoals een klein kindje begon dit al danig op mijn humeur te werken :o( De laatste keer had ik dan ook eindelijk prijs en heb ik er 2 gezien en een tijdje kunnen volgen. Ze waren duidelijk lunch aan het houden.