In India is niets wat het lijkt tot je op een rooftop terecht komt. Jodhpur staat gelijk aan de blauwe stad en dit wordt zeer duidelijk wanneer je van op een hoogte neerkijkt op de stad. Ze is 1000 maal gezelliger dan Delhi en huist veel meer honden en koeien dan de hoofdstad, echt geweldig.

Na een 11 uur durende treinrit in sleeper class, was het een aangename verrassing om in onze guesthouse toe te komen (Singvhi's Haveli). Een mooi groot huis met binnentuin en rooftop met een mooi zicht op de stad en het fort op de heuvel. De pracht en praal van het oude India blijft ons dagelijks verbazen. Hier in het fort bevonden zich ook al weer veel autochtone toeristen die van her en der toestromen om net als ons dit grootste fort te aanschouwen. Ditmaal hebben wij voor paparazzi gespeeld omdat heel veel Indiërs ons vroegen om foto's van hen te trekken; ze vinden dit blijkbaar fantastisch. Uiteraard ook het verzoek gekregen om deze dan te versturen naar hun adres dat ze dan even in het Hindi in onze Lonely Planet hebben geschreven! Een goede ziel heeft dit dan vertaald naar het Engels, maar heb geen idee of dit ooit zal toekomen (geen sprake van een straatnaam en huisnummer, enkel een beschrijving: achter de Shiva tempel voorbij het ronde punt in Bikaner) Na het rondslenteren op het fort (niet te vergeten al die trappen en die heuvels - thank god voor mijn start to run programma) hebben we het rustig aan gedaan in onze guesthouse. Hier hebben we dan 's avonds uitstekend Indisch gegeten. Voorlopig kan de lokale keuken ons bekoren.

Na een redelijk onrustige nacht (veel lawaai vanwege het onweer en het aanhoudende geblaf van de straathonden) zijn we na een stevig ontbijt de straat opgetrokken. Dat is toch steeds wennen om tussen de vuiligheid, brommers en riksja's, honden, koeien, zelfs olifanten ons een weg te banen. Het lijkt haast onmogelijk. Aangezien er dus geen straatnamen en huisnummers bestaan, is het redelijk avontuurlijk om de weg te vinden. Tijdens onze zoektocht hebben we het wel meermaals gevraagd, maar ze leken ons telkens ergens anders heen te sturen. We hebben het dan maar opgegeven en een riksja doen stoppen om ons naar de markt te brengen. 1-0 voor de Indiërs. De markt die de clock tower omringt is een drukte van jewelste; absoluut niet te vergelijken met onze markten. De koeien worden er ook wel eens weggejaagd van de standjes, want die eten alles op dat los ligt. :o) Om te ontsnappen uit de drukte en vooral de warmte, zijn we gaan schuilen in een koffiebar Cafe Sheesh Mahal waar ik mezelf op een lekkere koude chocomelk getrakteerd heb en Nico op een lassi (= typisch Indische yoghurt drink). Nu konden we er toch weer even tegen en waren we vastberaden om de weg te voet terug te vinden. Onderweg nog wat handjes moeten schudden met ontelbare kindjes evenals foto's van hen te trekken. Wonder boven wonder, we hebben het gevonden en beginnen de straten van India te doorgronden. 1-1 gelijkstand. Tijd voor de dagelijkse siesta alvorens weer uitgebreid te eten. En ja hoor, het avondeten was weer een shot in de roos - al dat vegetarisch is overheerlijk! Morgen gaan we richting Udaipur - plek waar James Bond film Octop**** gefilmd is.