18-02-2011

We wilden nog wat meer van de Minangkabau bouwstijl zien waarop Habib ons nog naar een groot huis, ca. 1 uur verderop, heeft gereden. Nu ingericht als museum, met veel nederlands-indonesische woordenboeken in vitrinekasten. Ook hebben we een dossier gezien uit de tijd van de nederlandse kolonisatie. Hierin stonden alle gebruiken, rituelen en het bestuur beschreven van een dorp. Er stond ook een foto van koningin Beatrix, zij is er blijkbaar ook al geweest. Na een koffiestop was het tijd voor het zilverdorp Kota Gadeng. Hier staat nog een gemeentekantoor in traditionele stijl. Wij hadden echter meer oog voor de houten huizen die erachter lagen. Grote veranda's, poppengordijntjes, eigenlijk meer zomerhuisjes om te zien. Binnen zagen we veel oude foto's hangen. We waren aardig afgedwaald, zodat onze chauffeur ons kwijt was... Toen volgde nog de beruchte 44 bochtenweg. Deze staan op grote borden aangegeven met nummers en als je naar beneden naar het meer rijdt wordt er afgeteld. Het meer zag er uit als een spiegel, maar toen we gegeten hadden en even op de kamer waren geweest begon het snel te betrekken. We konden de overkant van het meer zelfs niet meer zien. De golven sloegen tegen de rand van ons terras aan en het begon keihard te regenen. Dus maar even een spelletje stapelwoord met uitzicht op het woeste meer. Het werd erg snel donker en de stroom viel uit, zodat we het laatste deel van het spel met kaarslicht hebben moeten afmaken. 's Avonds hebben we als enigen in het restaurant lekker een grote vis gegeten onder het genot van een brommende generator.