Hola todos los seguidoros!

Wederom een warme groet uit Buenos Aires. Tja opa van den Bosch, we zitten nog steeds in dat dorpje. Er is hier namelijk heel veel te zien en te beleven. Zo veel dat we erachter kwamen dat 2 weken eigenlijk helemaal niet zo lang is om Buenos Aires te verkennen.

Zo hebben we op onze dag van aankomst eerst eens lekker uitgeluierd in de parken vlakbij ons hostel. Zo konden we even wennen aan het andere klimaat. Het is aangenaam warm en gelukkig niet al te vochtig. Dat komt zeker door de wind van zee/riever monding. Hoewel het voor ons in het begin toch wel aardig zweten was vanuit dat koude kikkerlandje! We begrepen dat er ook al snel na ons vertrek nog minder dan 7 kikkertjes al in de boerensloot zaten... Hier zijn de kikkertjes in een andere stemming :)

Na het bijkomen in de rozentuin zijn we terug geslenterd naar het hostel waar we bericht kregen van Ton en Ada. Twee super spontane mensen uit Nederland die enkele maanden per jaar overwinteren in Buenos Aires. Meteen werden we uitgenodigd om langs te komen en een hapje te gaan eten. Het werd inmiddels wel tijd (~20.00 uur lees middennacht Nederlandse tijd). Dus wij hop de taxi in met onze Spaanse kennis die we van Suzanne in Nederland hadden geleerd: ¿Cuanto cuesto en el taximetro, mas o menos? ( uitspraak van ons: kwanto kostda en la taximetro, masso meenens? ) We zijn goed en wel gebracht zonder afgezet te worden, gelukkig had Lonneke het adres opgeschreven.

Daar zaten we dan midden in een stad die we totaal nog niet kende, ontvoerd door Ton en Ada naar een heerlijk restaurantje. Na een paar hartelijke welkomst kussen werden de tafels naar buiten gehaald en hebben we nog een paar uurtjes aangezeten. Daar werden we de grootste biefstuk die ik ooit in restaurant gezien heb geserveerd (jaja, zelfs groter dan die uit Riga). Ton en Ada wisten dat je deze a compertido (om te delen) kunt bestellen. Ook wisten ze de naam van de paardebloemblad salade die daarbij lekker smaakt. Daar zaten we dan midden in de nacht aan een drukke straat aan het konijnenvoer met rode wijn en biefstuk; Buenos Aires, laat maar komen!

De volgende dagen hebben we nog wat verder de stad verkend en het latijns amerikaanse (nee mam, hier gebruiken ze ook geen hoofdletters) temperament tot ons laten komen. Warm lunchen en avond eten als de temperatuur weer aangenaam is. Inmiddels zijn we zo ingeburgerd dat we na het avondeten al bijna direct naar het ontbijt kunnen. De 24 uurs pizzeria was echter niet zo'n goed idee. Hoewel dit het land van de geweldige keuken is, werden we aardig ziek van de pizza. Geen wonder dat we ook niemand anders daar pizza zagen bestellen. [Leermomentje]. Martijn werd er zo misselijk van dat het equivalent van een darmspoeling werd evenaard tijdens het welkomstrondje bij ons gastgezin.

[foto verwijderd]

Maria is een geweldige vrouw. Zij is ons gastgezin; haar kinderen zijn inmiddels het huis uit en papa is hier niet. We zitten op de vierde etage aan een drukke weg. [zie filmpjes]
Het appartement is leuk ingericht met veel tirelanthijntjes, sommige erg oud. Het grootste vertrek is de woonkamer en wordt niet gebruikt. We leven in een piepkleine keuken en onze kamer. Maria zit meestal in haar slaapkamer met de tv aan. Altijd als we thuiskomen vraagt ze hoe onze dag was in het Spengels (= spaans + engels). Het spaans praten gaat beter met de dag.

Dat komt zeker door de lessen die we volgen, maar ook door het spreken in winkels en met klasgenoten. De eerste week was wel taai, doordat we met veel Brazilianen samen zaten en een lerares die van kwebbelen houdt. Deze week hebben we een andere groep met enkel Europeanen (2 duitsers, 1 zwitser en een amsterdamse). Ook de lerares heeft veel meer rust in haar uitleg. Overdag maken we ook nog wat extra woordenlijsten om te oefenen. Nu nog volhouden en over 4 maanden kunnen we echt spaans!

Niet alleen de spaanse les lonkte ons naar deze stad, ook de tango les! Ton en Ada zijn ook helemaal verzeild geraakt in de tango scene en konden ons goed opweg helpen. We hebben op dag 2 al een les en een milonga meegemaakt. Een milonga is een traditionele dans avond/nacht. Daarbij krijgen de heren en dames een plaats aangewezen en moeten de heren de dames zien uit te nodigen door het menige oogcontact en knikjes met het hoofd. Soms zijn er verwoede staar battles om het contact te vinden, en dan moet er nog gedansd worden! Ton lukte het om Lonnekes aandacht te vangen en ziedaar de foto die al door Lodewijk werd opgemerkt.

Na onze spaanse lessen in de ochtend hebben we tijd genoeg om de stad wat beter te verkennen. De stad is opgedeeld in een flink aantal wijken (barrios) met elk hun eigen karakter en historie. De wijken Boca en San Telmo zijn oude wijken en hebben veelal laagbouw. Vroeger zaten er de havanarbeiders, barren en bordelen. Deze wijken hebben aan de wieg gestaan van de tango argentino. Tegenwoordig is dit ook terug te vinden in het straatbeeld, maar dan meer voor de toeristen. Er zijn ook nog steeds milongas in deze gebieden alleen staan deze wijken niet bekend om hun veiligheid in de avonduren. Andere wijken zijn het zakendistrict, de wijk met de parken, wijken met veel winkels en wijken voor de welgestelden. Het straatbeeld veranderd zienderogen wanneer je een andere wijk binnenwandeld. Zo bleven we 1 halte te ver in de bus zitten en stonden we meteen tussen de daklozen die lagen te slapen tussen de krioelende ratten, oeps.

Na onze lessen hebben we ook tijd gehad om heel wat tango schoenen winkels te bezoeken (met dank aan Lorena!). En met succes. Bij een van de winkels (Flabella) zagen we een hele mooie vitrine met schoenen. Eenmaal binnen troffen we enkel een grote stapel met schoenendozen die druk uitgeplozen werd door drie vrouwen tegelijkertijd. Na eenmaal de aandacht gekregen te hebben vroegen we in ons al iets betere spaans of Lonneke die rood met zwarte schoenen mocht passen. Heftig speurwerk leverde een aantal schoenen op die ofwel zwart ofwel iets met rood hadden, maar die uit de vitrine was er enkel in de verkeerde maat. Nog 1 dappere zoekpoging in de dozen op de 2 rij leverde een ontdekking bij de aardige mevrouw die ons hielp: "Oohhh, es muy muy linda!". Ze was minstens net zo verrast door de schoenen in de doos als wij waren: rood met groenen schoenen! Lonneke was nog niet helemaal om en dus werden we aangespoord om even te testen. Tango FM werd iets harder gezet en we kregen zelfs applaus (zijn ze dol op hier). Na nog een paar winkels te hebben bezocht zijn we terug gekeerd om ze toch maar op te halen en meteen een paar voor Martijn erbij te zoeken. Na een dikke kus en omhelzing gingen we blij de straat weer op.

Deze week gaan we ons meer richten op de tango. Ook wordt het hoog tijd om de volgende stops in onze reis te gaan plannen! Want inmiddels zijn we al goed en wel geacclimatiseerd: het eten blijft binnen, we leren de tango en de taal, we eten ergens in de nacht en inmiddels hebben we het koud als we in de schaduw zitten en het waait een beetje (bij 25-30 graden celcius)...

Andere typische dingen:
- De bagage met British Airways via Heathrow kwam in 1 keer aan
- We zijn al 1 keer bestolen: van een gratis kaart van Buenos Aires
- Sardientjes in blik hebben het een stuk ruimer dan mensen in de metro op maandag ochtend kwart voor tien
- empanada's zijn lekkere gevulde deeghapjes en op iedere straathoek te vinden
- 's nachts slapen we met de deuren open, alleen soms moet je ze dichtdoen om de burenruzies te ontzien, behalve Lonneke, die slaap overal doorheen :)
- wacht niet tot het voetgangerslicht op groen gaat, dat doet ie toch niet... (wordt nl wit) oversteken doe je als er geen autos aankomen
- als het poortje van de metro -Blep- -blep- doet en een rood licht knippert, is het ok om door te lopen
- muntgeld is er tekort in Buenos Aires en dus betaal je soms wat meer en soms wat minder...

juffrouw aan studenten in de les: tienen mascotas? (hebben jullie huisdieren?)
martijn: si, tengo dos pescados (ik heb 2 vissen)
juffrouw: hahaha, it is when it is on your plate! You have dead fish? You have dos peces!
Tobias: Tengo un perro (hond), dos gatos (katten), treinte carneros (30 schapen), dos vacas (koeien) y...
juffrouw: they live in your house?
tobias: no, I'm a farmer
juffrouw: than they are not pets, are they?
tobias: no we eat them

Wil je weten hoe dit avontuur dan verder zal gaan? Kijk binnenkort weer op deze blog voor:

tango lessen, Argentiijnse bieschbos, treinen in Argentinie y más!

- Dit avontuur werd mede mogelijk gemaakt door Ton en Ada voor het onderdompelen in Buenos Aires -