Het eerste bericht vanaf de andere kant van de wereld is bij dezen een feit!

Na een lange zit in het vliegtuig met tussendoor een overstap op Frankfurt en een korte technische stop op Singapore, stonden we dan eindelijk met beide benen op het Australische continent. In het vliegtuig vermaakten we ons prima met het on board entertainment system - surfdocumentaires, de film Australia, een heleboel muziek waaronder onze enige echte Andre Rieu en filmpjes over diverse Australische steden ,om maar wat bekeken dingen op te noemen - en de diverse meals, snacks en drankjes. Ook de wc is veelvuldig bezocht, want op 11km hoogte met dik 900 km/u plassen is natuurlijk best tof. Zelfs de tanden zijn grondig gereinigd in het kleine hokje met het gekregen mini-tandenborsteltje en het mini-tubetje tandpasta. De douane ging vlekkeloos (alle 10 de stroopwafels zijn zonder moeite meegesmokkeld in de handbagage) en er stond onverwacht al iemand met een bordje op ons te wachten voor de transfer naar het hostel, alwaar we gelijk in konden checken. Alles liep gesmeerd!

Maar toen begon het echte backpackersleven, want nietsvermoedend openden wij om 8 uur 's ochtends de deur van onze kamer, om 3 halfslapende meiden aan te treffen in 2 van de 3 stapelbedden. Dat zijn we natuurlijk niet gewend en netjes opgevoed als wij zijn, voelden we ons bezwaard om met onze bagage al teveel herrie te maken. Uiteindelijk zijn we als echte backpackers alsnog de kamer ingestampt om toch maar even te kunnen douchen en de rugzakken ietwat te reorganiseren. Daarna gingen we dan toch maar eens de stad in, want we zijn niet voor niks in Sydney!

Je zou zeggen dat iemand na jaren dromen over backpacken in Australië een gat in de lucht springt bij het opdoemen van het Opera House en de Harbour Bridge, maar eerlijk gezegd liepen we meer als 2 Nederlandse kippen zonder kop via de enorme gratis toegankelijke Botanic Garden richting dé trekpleisters van de stad. Zover weg van iedereen en nu dan ook het besef dat we toch echt een half jaar uit ons backpack gaan leven, hostel in hostel uit, constant onderweg… We zullen wel even moeten wennen aan alles en iedereen, maar stiekem was daar bij ons beiden de twijfel en de gedachte 'wat doe ik hier?' ruimschoots aanwezig. We geven voorlopig de jetlag en de nieuwigheid maar even de schuld, dan komt het vast goed.

We houden jullie op de hoogte over onze gemoedstoestand! ;-)

xxx