Dag 50, 51, 52 - Blue Mountains, Bondi beach en Sydney

We zijn aan de laatste rechte lijn richting Japan begonnen, maar de finish belooft een mooie te worden: the Big Smoke, beter gekend als Sydney! Deze blog gaat over al dan niet blauwe bergen, één der bekendste stranden op aarde en Sydney "part I, de musea".

Eergisteren zaten we dus in de Blue Mountains. Door meerdere mensen aangeraden en dus vol verwachting naar die blauwe bergen uitgekeken. Ze hebben hun naam gekregen van het feit dat de vele eucalyptus bomen een olie afscheiden die een blauwe schijn geeft aan de bossen en dus aan de bergen. We waren gewaarschuwd dat het er regelmatig zeer mistig is waardoor je niets ziet en er op andere dagen zeer sterke wind is. Niets van dat alles: blauwe lucht, lekker warm en bijna geen zuchtje wind. Hierdoor konden we perfect oordelen of de Blue Mountains nu blauw zijn of niet. Conclusie: volgens mij wel, volgens Hanne niet. Moeilijk te zeggen wie gelijk heeft, maar ze zullen hun naam wel van ergens gekregen hebben denk ik dan...

Prachtige natuur, Heel mooie wandelingen en een mooi zicht over de vallei. Een toeristische topper is Echo Point maar eigenlijk was het zicht van 200m van onze camping even mooi en geen hordes toeristen. Iets verderop in Blackheath was er nog een mooi viewpoint (over een ander stuk van de vallei) dat ook toeristen-vrij moest zijn en we dus ook even langs gereden zijn. Opnieuw een heel mooi zicht waar ooit Charles Darwin gestaan heeft. Op Echo Point heeft de Britse Queen trouwens ooit gestaan. Hopelijk voor haar waren er toen wat minder toeristen want ik betwijfel dat ze de wandeling langs de rand van het plateau gedaan heeft om wat rust te hebben.

Ook de Wenthworth Falls waren de moeite ook al leek het er niet naar vanop de viewpoint. Eens ter plaatse, had het een sterk Gonlum-gehalte: waterval, dan plasje water en dan een mega klif waar het water afklettert. Olivia vond het niet erg dat het ijskoud bronwater was en speelde er lustig in. S avonds zijn we op de meest rip-off camping van de trip onze laatste nacht gaan overnachten: suuuuuper basic campsite die wel bijna de duurste totnogtoe was. Memorabel waren de brusselse spruitjes (made in Brussels... we vragen ons af waar die spruit-velden liggen) die Hanne in een nostalgische opwelling had gekocht voor onze laatste self-made maaltijd in de van. Verder was er ook de Ford-Johnny-bak waarvan de man naast ons de trotse eigenaar was. De auto was duidelijk goed onderhouden, er was geen vlekje op te zien. Totdat Olivia even in de donkere aarde gespeeld had en vervolgens met haar handjes de voorkant van de auto onder handen nam. Nog geen 5 minuten later was de eigenaar met een vodje de plekken komen wegvegen en heeft hij zijn auto verzet naar de andere kant van de caravan. Oeps...

Gisteren moesten we afscheid nemen van de camper om 16u00 (het agentschap sloot om 16u30). We waren er exact om 16u25. Perfect getimed dus. Ik denk dat Hanne bij het afscheid net geen traantje heeft weggepinkt :-)

Reden dat we wat aan de late kant waren was het gigantische verkeer op spitsuur door zuid-oost-Sydney. We kwamen immers van het bekende Bondi-beach. Een echt "see or be seen" beach waar wij het op "see" gehouden hebben terwijl de rest van de (hippere) aanwezigen voor "be seen" gingen. Eigenlijk geen speciaal strand, maar wel eindelijk surfers op de plank zien staan... na bijna 2 maanden Australie! Wel heel mooi was de wandeling richting Cogee waar momenteel het jaarlijkse Sculpture Festival op de rotsen uitgestald staat. Op zich een mooie wandeling maar met die kunstwerken erbij was het echt wel speciaal. Goeie tip van opa Dirk :-) Enkele fotos komen morgen online.

Vandaag hebben we rondgekuierd in Sydney. 2 keer over de Sydney Harbour Bridge gewandeld en al veel fotos getrokken van dat andere icoon: Sydney Opera House. Wegens sterk bewolkt en een beetje frisjes (net wel, net niet t-shirt weer) hebben we de rest van de dag in 2 musea doorgebracht. Eén was het Museum of Contemporary Art (Primavera 2012 - met enkel materiaal van Aussie artiesten onder de 35) dat bijzonder slecht begon met eerst een tentoonstelling van iemand die een lege kamer meerdere keren had gefotografeerd. Nog niet geverfd en nog niet bemeubeld. Waarschijnlijk zeeeeer interessant, maar net té kunstzinnig. Aan de overkant werd het nog erger toen ik tekeningen herkende die jij en ik maakten als we 9 waren. Ze waren dan ook gemaakt door een jongetje van 11...

Gelukkig werd de tentoonstelling daarna beter met als hoogtepunt een kamer met een TV die MTV of iets dergelijks had opstaan, maar dan met clips van de jaren 90. En, in een kamertje ernaast (met een plastieke "opening" in de wand ertussen) zat de artieste permanent (tijdens openingsuren) naar die TV te kijken, chips te eten en cola te drinken, mee te bewegen met de video-clips, intussen de verschillende verwonderde mensen tussen haar en de TV negerend. Dat negeren lukte haar uitstekend tot Olivia ertussen kwam staan en meedanste :-)

Een ander kunstwerk bestond uit een 5-tal tv schermen onder mekaar geplaatst. Van boven naar onder viel een vrouw door de schermen langzaam naar beneden waarbij olivia onvermoeibaar bij elk scherm 'o ow' uitriep. Grappig, je moest erbij zijn.

Het tweede museum van de dag was het Sydney museum met een overzicht van het ontstaan van Sydney. Best wel interessante stukken zoals het verhaal van de First Fleet die na de ontdekking van Captain Cook naar Australie (Sydney) gestuurd was met een hoop veroordeelden aan boord.

's Avonds hebben we olivia in bed gestopt, de receptie verwittigd 'in case of fire', en eindelijk nog eens met twee een gezellig hapje gaan eten in Kirribilli waar ons overigens basic maar goed gelegen hotel zich bevindt.

De komende 3 dagen spenderen we ook in Sydney en dan vliegen we naar die andere wereldstad: Tokyo!

Babaai mates!