Dunedin

Hallo allemaal!
En zo zit ik alweer in Dunedin, een Schots stadje (Dunedin is Gaelic voor Edinburgh). Of zeg maar gerust stad, want het is de 5e stad van Nieuw Zeeland. Eindelijk een beetje cultuur snuiven, want ik was de huisjes in Amerikaanse stijl en betonblokken wel weer even zat. Maar Dunedin doet dus wel weer Europees aan, met allemaal Victoriaanse kerken enzo.
De dag dat ik vanaf Stewart Island kwam ben ik hier heengekomen via de Catlins, de zuidkust, waar we meerdere stops hebben gemaakt om o.a. zeeleeuwen en dolfijnen te kunnen bekijken. Een enkeling waagde een duik bij de dolfijnen, maar het was toch best wel slecht weer (als in: schijtweer:().
Ik slaap in een hostel genaamd Hogwartz, en ben ook nog eens Harry Potter aan het lezen, kan niet beter, toch? De tweede dag zijn Linda en ik op wildlife tour geweest. Met zo'n 15 man en 2 gidsen zijn we naar Otago Peninsula gegaan. Eerst hebben we Albatrossen gezien, wat vrij bijzonder was omdat deze beestjes met 3meter wijde vleugels(!) normaal niet komen als het windstil is. Best indrukwekkend om te zien. Daarna naar een klif gereden in een prive reservaat, waar dus alleen deze groep mocht komen, weg van de toeristen. Inmiddels was het weer totaal omgeslagen en regende het pijpestelen. De groep werd gesplitst en wij konden gelukkig met de mannelijke gids mee, die heel veel over het gedrag van alle dieren wist te vertellen. Eerst naar een zeehonden kolonie geweest. Hoewel ik die dus nu al een paar keer gezien heb in NZ, blijven de kleintjes schattig, en de groten machtig om te zien. Daarna naar het strand aan de andere kant van de klif, waar we yellow eyed penguins hebben gezien! Echt schattige beestjes, op nog geen 2 meter afstand. Ook waren er weer veel zeeleeuwen, maar deze keer gaven ze ons ook nog een paar prive shows. Zo hebben we gezien hoe een groep zeeleeuwen een indringer wegjoeg. Die logge beesten van 400kg kunnen nog verdacht hard rennen. Ook zagen we een confrontatie tussen een zeeleeuw en een zeehond, wat niet zo vaak voorkomt, want zelfs de gids haalde zn camera tevoorschijn, en dat deed hij niet zo vaak meer, zei hij. We stonden er op nog geen 3m vanaf, dus af en toe best schrikken wanneer de zeeleeuw weer begon te brullen. De zeehond probeerde zich nog groot te houden, al hij had zo vermoord kunnen worden door de zeeleeuw. Toch blij dat we dát in ieder geval niet mee hebben hoeven maken... Terug bij de bus was het weer wéér omgeslagen: we werden nog getrakteerd op een mooie zonsondergang. Hoezo, het weer in NZ kan veranderlijk zijn?;)
Na zo'n mooie ervaring hadden we nog niet genoeg van de tours gekregen, en dus zijn we de volgende ochtend naar de Cadbury chocoladefabriek gegaan hier in de stad Het museumpje had een hoog Efteling/Sjakie-en-de-chocoladefabriek gehalte. We kregen te zien hoe de chocolade gemaakt werden, filmpjes werden vertoond en we kregen een rondleiding door de fabriek. En het belangrijkste was natuurlijk: heel veel gratis chocolade! Met gevulde zakken én een gevulde buik stonden we 2uur later weer buiten. Voor de rest hebben we een relaxt dagje gehad: naar het zwembad geweest om uit te buiken en uit eten geweest bij een Koreaan (heel apart, maar: 'het was niet vies';)). 's Avonds nog in een Ierse pub gezeten en toen Linda écht gedag gezegd. Zij vertrok de volgende morgen weer verder terwijl ik hier nog een weekje blijf. Want het bevalt me hier wel:)

groetjes en tot gauw!
Astrid

***blog song: Shanks & Bigfoot - Sweet like chocolate***