Akwaaba!

Tijd voor een nieuwe update vanuit Ghana! Ik ben inmiddels weer terug in Kumasi, voor een laatste week op kantoor. Zaterdag komt Mark in Accra aan en dan kunnen we aan onze vakantie beginnen! Hopelijk kan ik daarvan ook nog een verslagje uitbrengen, en anders komt mijn volgende en laatste blog uit Nederland (12 augustus land ik op Schiphol). Maar zover is het nog niet, eerst een update van de laatste 2 weken veldwerk.

Na mijn vorige blog ben ik weer terug gegaan naar het eerste district, rond het dorp Daboase. Nu was het tijd om questionnaires (enquetes) af te nemen. Best een zwaar en moeizaam proces, maar wel heel nuttig. Elke enquete duurt ongeveer een uur, dus voordat we het hele dorp hadden gedaan, waren we een week verder (en dit was nog het kleinste dorp dat we konden vinden…). Verder een palmolie stokerij bezocht, waar de palmnoten gemalen en gekookt worden op, jawel, bamboehout. Was wel interessant om te zien, ook omdat palmolie hier een belangrijk product is (je vind het in iedere maaltijd terug). Maar ik denk wel dat het er wat anders aan toe gaat dan in de grote westerse palmolieverwerkingsfabrieken (is dat 1 woord? ;)). Aan het eind van de week nog een laatste groepsdiscussie in het dorp gehouden, wat tegelijk ook een soort afscheid was. Nog een mooie groepsfoto gemaakt (zie blog foto's), en verder vielen de ballonnen voor de kinderen ook erg in de smaak ;).

Daarna weer terug naar Takoradi, de grote kustplaats gegaan. Dit keer was het weer alleen heel slecht, dus een dagje strand zat er niet in helaas.

Na het weekend weer naar het tweede district, Ellembelle, teruggegaan. Dit gebied ligt vlakbij de grens met Ivoorkust, en dat was te merken ook: op één van de trips kwamen we langs een groot vluchtelingenkamp van de VN. Voor de rest hoor je er hier niet zoveel over, maar op zo'n moment besef je wel weer dat Ghana het in vergelijking tot haar buurlanden nog helemaal zo slecht niet doet.

In Ellembelle een gesprek met een soort gemeenteraad gehad. Ze willen de resultaten van m'n onderzoek meenemen in hun volgende beleidsplannen, dus dat is erg goed nieuws. Verder een traditioneel houtskool dorp bezocht, waar alle gezinnen vooral rondkomen van het verkopen van de door hun gemaakte houtskool aan grote steden als Kumasi en Accra. Was interessant om te zien hoe ze houtskool maken op de traditionele manier. Ik moest er wel wat voor over hebben, want door het regenseizoen moest je eerst door een mega beek heen waden voor je de productiegebieden kon bereiken. Broek opstropen en niet denken aan rare beesten in het vieze water, zullen we maar zeggen...

Ook in Ellembelle enquetes afgenomen, wat weer de meeste tijd in beslag nam. Wat eerlijk gezegd ook kwam omdat de vertaler iedere dag gemiddeld een uur te laat kwam. Ze nemen het hier niet zo nauw met de afspraken... . In het dorpje van de enquetes werden we steeds goed opgevangen. Er was altijd wel iemand die ons wat te eten (fufu met palmoliesoepje) of te drinken (hak maar open die kokosnoot!) aanbood. Het maken van een kaart van de omgeving met de mensen ging minder soepel. Waar in het andere district de mensen stonden te popelen om te tekenen (ook de mensen die analfabeet zijn), was men er hier van overtuigd dat alleen " opgeleide" mensen iets over hun omgeving konden zeggen. Gevolg was dat een dominante schoolmeester steeds de stiften uit de handen van de anderen rukte, wat het allemaal niet gezelliger maakte...

In Tandan, een ander dorp waar we met INBAR een paar weken geleden bamboe houtskool hadden uitgedeeld aan vrouwen, heb ik de week afgesloten met een groepsdiscussie met die vrouwen. Het was een soort evaluatie. Het bamboe-houtskool bevalt erg goed, wat natuurlijk alleen maar positief voor mijn onderzoek is. Het enige probleem is dat het inmiddels al weer op is, en ze deze houtskool niet zelf kunnen maken... Vervolgens nog een kort bezoek aan de bamboe experiment plek gegaan, waar Aziatische bamboeplantjes zijn geplant om vervolgens later een grote plantage mee te beginnen. Ik had iets professionelers verwacht (soms was het onderscheid tussen onkruid en bamboe moeilijk te zien), maar het was wel mooi om te zien dat ze er hier zo serieus mee bezig zijn.

Dat was mijn laatste veldwerkdag. Zaterdagochtend ben ik weer vertrokken richting Kumasi. In de bus vergezeld door een wel heel fanatiek jongetje van een jaar of 10 die een uur lang uit de bijbel predikte (lees: schreeuwde). Geen idee of hij echt zo overtuigd was, of dat hij alleen maar blij was met de fooi die hij van de reizigers kreeg, waarmee hij bij het eerstvolgende tankstation een ijsje kon kopen. Halleluja. Ik was om 6u vertrokken vanuit Ellembelle district, en kwam om 15u aan in Kumasi. Die rit duurde dus in totaal langer dan Amsterdam-Accra met het vliegtuig, terwijl het hemelsbreed misschien 300km was... Lang leve de Ghaneze wegen!

Tot zover mijn laatste update over mijn afstudeerstage. Zoals gezegd begint zaterdag mijn vakantie met Mark. Misschien komt er in de tussentijd nog een laatste blog, en anders tot ziens in Nederland, ik heb er zin in!

Astrid