Hoi allemaal!

Ok het is geen rieten hutje geworden maar een ouderwets internetcafe (voor zover dat al ouderwets genoemd kan worden...). M'n laptop heeft het namelijk begeven (*snik*), dus voor het onderzoek moet ik het dus doen met pen en papier, en ik moet eerlijk bekennen dat ik er al aan begin te wennen. Hier een update van de afgelopen 2 weken.

Die dinsdag ben ik om 4u sochtends met een klein busje (de grote reed niet, maar gelukkig is transport hier vrijwel nooit een probleem: er is altijd wel een alternatief) richting zuiden gereden. Na een rit van zo'n 5u in Daboase aangekomen, een dorp dat de hoofdplaats is van één van de 2 districten waar ik onderzoek doe. Ik verbleef in een guesthouse van de gemeente. Die is gratis, maar je moet dan wel je eigen water putten, wat nog een flink stuk (heuvelop...) lopen is. Gelukkig was er altijd wel wat water over voor een douche, maar ik vrees dat de volgende keer dat ik hier ben (vanaf a.s. maandag) ik er zelf aan moet geloven. Misschien moet ik toch maar eens wat gaan doen aan m'n "draag-zware-spullen-op-je-hoofd" skills...

Voor het onderzoek wordt ik geholpen door een lokale NGO en 2 boeren die ook voor het bamboe project van INBAR werken. Ik heb al een paar chiefs gesproken, interviews gehouden en focus groups (=groepsdiscussies) gedaan. Vooral dat laatste schijnt hier nogal een succes te zijn. Je nodigt 10 mensen uit en voor je het weet staat het hele dorp op de stoep. Daar had ik dan niet op gerekend qua drinken enzo, maar alles wordt gelukkig net zo gemakkelijk gedeeld onder elkaar.

En toen ging mijn laptop stuk. Waarschijnlijk iets te maken met de stroompieken door de generatoren hier. Hij is (hier) helaas niet te maken, en dus moet ik het met pen en papier doen. Na een week in Daboase en omstreken ben ik naar Takoradi voor een (al zeg ik het zelf) welverdiend weekend. Takoradi ligt aan de kust en dus ben ik op zondag naar een resort gegaan voor een luxe maaltijd met vis (na een week deegbal/soep mocht dat ook wel weer) en lekker zonnen/boekje lezen op het nabijgelegen strand. Ook heeft Kojo, een jongen van die NGO in Daboase, me meegenomen in het uitgaansleven in Takoradi, wat bier drinken en geit-shashlicks eten in rieten hutjes betekent. Heel gezellig, al worden die geit-shashlicks nooit m'n favoriet denk ik ;)

In week 2 vertrokken naar Nkroful (succes met uitspreken ;)), de hoofdplaats van het 2e district. Hier wordt ik geholpen door Cosmos en Alex, die de lokale coordinatoren van INBAR zijn. Ze zijn zelf erg enthousiast en vinden het niet meer dan vanzelfsprekend dat ze iedere dag van 8 tot 17u voor me klaar staan, en dus schiet het onderzoek in dit district al goed op. Eén focus group, vele interviews en 3 ontmoetingen met chiefs verder is het nu ook tijd voor de enquetes. Die nemen vrij veel tijd in beslag (minstens 1 uur per huishouden) en ik moet een heel dorp interviewen, dus daar gaan nog wel wat uurtjes in zitten. Ook word ik waar we ook komen gevraagd om het dorp te helpen met van alles en nog wat. Er wordt dan ook veel van me verwacht. Zo denken ze dat ik de veel voorkomende ziekte van de cacao bomen kan oplossen en dat ik nieuwe schoolbankjes kom brengen omdat daar veel te weinig van zijn. Iedere keer te moeten uitleggen dat ik "maar" een student ben en waarschijnlijk minder kan helpen dan zij hopen, maakt het vaak wel lastig. Je krijgt toch het gevoel dat je ze alleen maar teleur kan stellen...

Gisteren helaas ziek geworden (van het eten denk ik), en kon ik dus niet aan het werk. Maar gelukkig kom ik hier over een week weer terug, dus misschien valt de schade nog in te halen. Vandaag gaat het alweer een stukje beter, en dat was hard nodig ook, want ik moest mee naar een bruiloft en een installatie van een nieuwe hoofdchief in Nkroful. Cosmos, die naast INBAR coordinator ook boer, handelaar, apotheker en gemeenteraadslid is, is overal een eregast en dus mochten we achter het bruidspaar plaatsnemen. Er wordt dan ook van je verwacht dat je geld doneert voor de bruiloft. En wat je ook geeft, door de microfoon wordt zonder gene gevraagd of je niet 2 cedis meer kan geven. Die directheid is wel iets waar ik nog aan moet wennen denk ik.

De installatie van de chief was heel bijzonder. Ook al hebben we door de bruiloft het belangrijkste gedeelte gemist (waarbij de chief op een draagstoel door het dorp gedragen wordt), er was genoeg te zien. Onder de gasten waren o.a. parlementsleden en alle chiefs uit de omgeving. Alle chiefs droegen gouden staffen met een dier erop die zijn familie symboliseert. Door Cosmos' positie mochten we ook hier vrijwel eerste rang zitten. Heb zelfs de chief mogen begroeten. Hoewel ik niet helemaal op de hoogte was van de juiste etiquette heb ik maar geknield en nog een hand gekregen.

Daarna per trotro (minibusje) teruggereisd naar Takoradi. Morgen maar weer naar het strand als het weer het toelaat (het is tenslotte regenseizoen). Komende week weer naar Daboase en daarna nog een keer naar Nkroful. Dan hoop ik dat ik alle data die nodig is binnen te hebben, zodat ik terug kan naar Kumasi. Ik zal dan ook de foto's uploaden, want dat gaat hier helaas niet. Als ik in Kumasi ben, duurt het nog maar 1 week totdat Mark komt, dus het aftellen is begonnen!

Ik hoop dat in Nederland ook alles goed gaat. Een fijne vakantie alvast voor iedereen en tot een volgende keer!

Groeten,
Astrid