Profile
Blog
Photos
Videos
Hey :)
Som jeg sluttede sidst, er vi kommet tilbage til Mexico. Vores guide havde inden vi tog fra Mexico sagt at når vi kom tilbage ville vi næsten kysse jorden af taknemmelighed, og det var næsten rigtigt. Vi føler lidt at Mexico er vores "hjemland" herovre, så nu er vi altså kommet hjem igen ;) Vi kom til byen, Chetumal, hvor vi bare skulle have en fridag. Her fejrede vi Dittes fødselsdag med kage og kæmpe lasagne, hvilket var rigtig godt!
Tirsdag tog vi videre til byen Kantemo, hvor vi skulle leje cykler og cykle ud til en grotte. For at komme til byen, var vi fem der skulle med offentlig transport. Det endte med to timer i en propfyldt minivan, for hernede er de godt nok ikke bange for at fylde dem op! Da vi kom til byen, kørte vi ud til en restaurant for at få frokost og vente på vi skulle hente cyklerne. Restauranten havde heldigvis en swimmingpool og da vejret var rigtig varmt, var det ingen sag at skulle vente der et par timer! For at komme ud til grotten skulle vi cykle gennem junglen, hvilket var lidt af en prøvelse, for sædet på den cykel jeg cyklede på vippede både op og ned og drejede fra side til side, så det var ikke let. Heldigvis var der ikke så langt, og så var vi ved den berygtede slangegrotte. Vi havde fået fortalt at der var nogle fra de forrige grupper der var begyndt at græde ved grotten og allerede ved infomødet tilbage i december havde de fortalt at det bare var så vildt og uhyggeligt fordi slangerne hang ned fra loftet osv, så vi havde selvfølgelig glædet os (nogle mere end andre). Vi havde forestillet os at vi nu ville komme ind i en grotte med tusindevis af slanger som hang ned fra loftet over det hele! Derudover skulle der ved skumringen også flyve en kæmpe sværm af flagermus ud af grotten, hvor de ville flyve så tæt om hovederne på os at vi ville kunne mærke vingeslagende, men det hele var ret skuffende! Der var mange flagermus, men de fløj ikke om ørene på os i en kæmpe sværm udenfor grotten, og da vi kom ind i grotten fik vi kun set to slanger, hvoraf den ene var langt væk og kun lå op af en side. Den anden slange vi så, hang dog ned fra loftet og var ved at spise en flagermus, så vi fik da set lidt, men det vildeste var nok flagermusene som fløj meget tæt på os, da vi gik og kravlede inde i grotten.
Efter grotteturen skulle vi cykle videre gennem junglen (min cykel var heldigvis blevet lavet i mellemtiden), og videre ud til en shelterplads, hvor vi skulle sove. Cykleturen var vild, for det var blevet mørkt og der var mange klipper og rødder, så man skulle reagere hurtigt med kun en pandelampe som lyskilde! Det var alligevel ret fedt, syntes jeg. Ude på shelterpladsen fik vi en sandwich til aftensmad og så skulle vi ud og sejle i kano på floden for at lede efter krokodiller! Vi havde hver en pandelygte, så når man kiggede ud over floden, kunne man nogle steder se to små lysende røde prikker, hvilket altså var krokodillerne. Man kunne så lige så stille sejle ud mod dem og flere gange fik vi set dem helt tæt på. Lige inden vi sejlede tilbage kom vi helt tæt på (1/2 m) to store, som pludselig dykkede ned og svømmede ind under vores båd. Det var ret fedt og hjertet holdte lige en lille pause ;) Det var dog ærgerligt jeg ikke var i båd med vores nye guide, Hernan, for for ham var det ikke nok bare at se på dem. Han hoppede ud af båden og fangede en med de bare næver og hev den op i båden! :P Pladsen vi sov på var noget mere primitiv end sidst vi camperede, for denne gang fik vi bare udleveret et liggeunderlag og en sovepose og måtte selv finde et sted at sove. Der var en overdækket terasse og et højt tårn man kunne lægge sig op i, og vi tog selvfølgelig tårnet. Toiletterne var bag busken og der var intet rindende vand eller noget som helst, så det var godt vi kun skulle være der en overnatning. Jeg kunne dog godt have brugt et bad, da man efter sådan en varm dag bare var fedtet over det hele! Midt om natten vågnede jeg af at de andre rumsterede; det var begyndt at tordne, s vi måtte hellere komme ned. Selvom lynet ikke slog ned, var det også godt vi kom ned, for taget på den overdækkede terasse var noget mere tæt end det på tårnet! De som blev i tårnet blev i hvert fald nødt til at hive soveposen over hovedet for ikke at blive helt våde!
Dagen efter (onsdag) kørte vi videre til byen Tulum, hvor vi skal være indtil søndag. Her har vi bl.a. haft en skøn dag på den smukkeste og mest fotogene strand vi har set! Det var en rigtig lækker dag, som vi alle trængte til, for indtil videre har vi ikke haft en hel dag, hvor vi bare kunne ligge på stranden og tage sol. Vi fik bygget et sandslot (en skildpadde som folk kom og tog billeder af) og taget en masse super flotte billeder! Det er vildt at almindelige kameraer kan tage sådan nogle postkortbilleder, men det er meget nemt når det er så flot, som det var! Da vi kom hjem kunne det tydeligt ses at solcreme havde været nødvendigt og det var ogs ret afslørende, hvor man havde glemt at smøre sig, for jeg har ret mange røde pletter på halsen, det ene øre og på øjenlågene, men så kan jeg lære det ;)
I dag har vi så været lidt mere aktive og har cyklet ud til en cenote. En cenote er en grotte med vand i, så der har vi snorklet lidt rundt og kigget, ret specielt. I morgen skal vi ud til den kendte mayaby i Tulum og derefter rejser vi videre til Vallodid søndag :)
Håber I har det godt, og kan berolige jer med at vi er på den østlige side at Mexico til jer som evt. er bekymrede med hensyn til Tsunamien ;)
- comments
Tiny Hey, Zoals ik de laatste keer al schreef zijn we nu weer terug in Mexico. Voordat we een paar weken geleden Mexico verlieten, had onze gids gezegd, dat als we weer terug kwamen in Mexico we uit dankbaarheid bijna de grond zouden kussen. En hij had gelijk, Mexico voelt wel een beetje als ons thuisland hier, het was alsof we weer ‘thuis’ kwamen. We kwamen aan in Chetumal, waar we de rest van de dag vrij hadden. Hier vierde we de verjaardag van Ditte, met taart en een enorme schaal lasagne, wat erg lekker was. Dinsdag trokken we verder naar Kantemo, waar we fietsen zouden huren en dan naar een grot zouden fietsen. Om naar die plaats te komen, waren we met z’n vijfen, die met het openbaar vervoer moesten. Dat werd 2 uur in een propvolle minivan, ze nemen het hier niet zo nauw, ze blijven maar opvullen. We gingen eerst naar een restaurant om te eten, en daar moesten we ook een paar uur wachten voor dat we de fietsen konden halen, gelukkig had het restaurant een zwembad, waar we dankbaar gebruik van maakte, want het was behoorlijk warm. Om bij de grot te komen moesten we door de jungle fietsen, en dat was nogal een beproeving aangezien het zadel van mijn fiets loszat. Dat draaide en bewoog naar alle kanten, wat het fietsen niet echt makkelijk maakte, gelukkig was het niet zo ver. Toen waren we dus bij de beruchte slangegrot. Er was ons verteld dat sommige van de voorgaande groepen waren gaan huilen toen ze bij de grot kwamen, en bij de infoavond in december werd er ook verteld dat die grot zo wild en griezelig was omdat de slangen er van het plafond naar beneden zouden hangen, en daar hadden wij ons natuurlijk op verheugd, (de een wat meer dan de ander) Wij hadden ons voorgesteld dat als we de grot in kwamen we dan duizenden slangen aan het plafond zouden zien hangen. Bovendien was ons verteld dat er bij schemering ook grote zwermen vleermuizen uit de grot vlogen die zo dicht om je hoofd zouden vliegen dat je de vleugelslagen kon voelen. Maar dat viel allemaal wat tegen. Er waren wel veel vleermuizen, maar die vlogen niet om je hoofd, en toen we in de grot kwamen waren er maar 2 slangen te zien, waarvan er een ver weg tegen de zijkant aanlag. Maar de andere slang hing inderdaad van het plafond naar beneden, en was net een vleermuis aan het verorberen, dus we hebben nog wel wat gezien. Daarvandaar moetsen we verder op de fiets (mijn zadel was gelukkig weer vastgezet) door de jungle, naar een soort kamp waar we zouden slapen. Die fietstocht was een uitdaging want het was inmiddels donker geworden, en er waren steeds rotsen en boomwortels op het pad, je moest dus steeds snel reageren, en we hadden alleen een lamp op ons voorhoofd als lichtbron. Gaaf was het wel! Als avondeten kregen we een sandwich en daarna gingen we met kano’s de rivier op om krokodillen te zoeken. We hadden allemaal een voorhoofdlamp (?) op, en als je dan over de rivier keek, zag je hier en daar een paar kleine lichtgevende rode stippen naast elkaar, wat dus krokodilleogen waren. Je kon daar dan langzaam naar toe varen en er soms heel dichtbij komen. Net voordat we terug zouden gaan, was onze boot maar een halve meter van 2 gote krokodillen vandaan, die plotselig onder water doken en onder onze boot zwommen... toen stond mijn hart wel even stil! Ik had wel graag bij onze gids in de boot willen zitten, want voor hem was het namelijk niet genoeg om alleen maar naar die krokodillen te kijken, nee hij sprong in het water en ving met zijn blote vuisten en krokodil en kiepte hem in de boot:P De plek waar we zouden slapen, was een stuk primitiever dan de vorige keer dat we campeerde. Nu kregen we elk een mat en een slaapzak en moetsen we maar een slaapplek zoeken. Er was een overdekt terras, en een hoge toren waar we op een platform konden liggen. We kozen uiteraard voor de toren. In de bosjes kon je naar het ‘toilet’ en er was geen stromend water, goed dat het maar voor een nacht was. Ik had wel een douch kunnen gebruiken, want na zo’n warme dag plak je aan alle kanten. Midden in de nacht werd ik wakker van het gestommel van de andere, het was gaan onweren, en een aantal van ons wilde naar beneden. Wat een goed besluit was, want het dak van het overdekte terras lekte niet zo erg als dat van de toren. Degene die in de toren gebleven waren, moesten in elk geval de slaapzak over hun hoofd trekken om niet helemaal kletsnat te worden. De volgende dag, woensdag, gingen we verder naarTulum waar we tot zondag blijven. Hier hebben we onder andere een heerlijke dag doorgebracht op het mooiste en meest fotogenieke strand wat we tot nu toe gezien hebben. Het was echt een lekkere dag, waar we allemaal even behoefte aan hadden. We hadden nog niet eerder de gelegenheid gehad om een hele dag op het strand te liggen. We hebben hier een zandslot gebouwd (een schildpad waar andere mensen foto’s van kwamen nemen). En we hebben een heleboel super mooie foto’s gemaakt. Het was haast ongelofelijk dat je met een gewoon fototoestel zulke mooie ansichtkaartfoto’s kon maken. Maar eigenlijk makkelijk genoeg, want het was er gewoon zo mooi. Toen we thuis kwamen was het duidelijk te zien, dat zonnecreme noodzakelijk was geweest, en ook waar we waren vergeten te smeren. Ik had in elk geval een aantal rode plekken op mijn hals, een rood oor en rode ooglede. Daar leren we weer van. Vandaag zijn we weer wat aktiver geweest. We zijn naar een cenote gefietst, wat een grot met water erin is. Hier hebben we rond gekeken en gesnorkeld, wat heel speciaal was. Morgen gaan we naar het bekende mayadorp in Tulum, en zondag reizen we door naar Vallodid. Ik hoop dat het met jullie ook goed gaat, en ik kan jullie geruststellen dat wij aan de oostkust van Mexico zijn en daarom geen last hebben van de Tsunami.