Profile
Blog
Photos
Videos
Hej
Så blev der tid til en update igen.
Efter en 6 timers lang bustur nåede vi til den lille by Palenque, hvor vi kun skulle være 2 overnatninger. Hostlet vi kom til var rigtig hyggeligt og lå lidt uden for centrum inde i et jungleagtigt landskab, så det en var rigtig flot udsigt vi havde.
Det eneste der stod på programmet i Palenque var Palenques National Park og et vandfald, men vi var alle enige om det var noget af det bedste indtil videre! I National parken startede vi først med at se det Nationale Antropologiske Museum og derefter områdets mayalandsby, hvilken lå i et rigtig flot område med nogle bakker, så vi havde nogle virkelig smukke udsigter! I kan selv se billedener :) Derefter kørte vi ud til det ca. 45 meter høje vandfald, Misohal, hvilket også bare var super flot! Efter en dag med højt solskin og en masse svedige bluser, trængte vi næsten alle til en badetur, så det fik vi os! Det var ret fedt at bade i vandfaldet. Det store fald, var dog for kraftigt til at vi kunne stå under det, men der var nogle små omkring det, som vi kunne tage et bad i. Vi var også inde i en grotte, hvor der var et vandfald indeni. Det var virkelig en af de fede dage, hvor vi fik set og oplevet en masse! Om aftenen tog vi på en restaturant med livemusik og ildshow, hvilket også var rigtig hyggeligt!
Dagen efter gik turen videre mod San Cristobal, hvor jeg stadig befinder mig. På vejen kørte vi dog lige forbi det meget kendte vandfald Aqua Azul, som egentlig er et område med en masse små vandfald og vandet er, som navnet antyder, helt azurblåt. Nogle fik badet mens andre bare gik og kiggede, for vejret var ikke helt så godt som dagen før og det småregnede.
Vejen til San Cristobal var en 5 timers meget lang og ekstrem bjergkørsel, men med utrolige udsigter! San Cristobal er som i måske kan gætte en by som ligger ret langt oppe i bjergene, så her er også en del koldere end vi er vant til. Min fleecetrøje og skiunderbukser er i hvert fald blevet brugt! Her har vi brugt dagene på at gå rundt på det kendte "Hand-craft-market", hvor der er uendeligt mange håndlavede smykker, tørklæder, lædervarer og souveniers, og jeg indrømmer da gerne jeg ikke helt kunne holde pengene i min pung ;)
En anden af byens seværdigheder er byens kapel, som man kun kan se, hvis man begiver sig op af de 307 trin først, så det måtte vi jo gå i krig med ;) Udsigten deroppe fra var dog det hele værd, så det gjorde ikke noget.
Derudover har vi været ude at sejle på en flod, som jeg ikke kan huske hvad hedder, omgivet af 1 kilometer høje klippeformationer på begge sider af flodens breder og 90 dybt vand. Her så vi blandt andet også 4 vilde krodiller, hejrer, gribbe og en masse andre fugle! Det var lidt fedt at se krokodillerne vilde ude i naturen uden de var opstillede.
I går var vi så ude at ride på heste i 1½ time for at komme op til en lille landsby, hvor man ikke må tage billeder af indbyggerne, da de tror det stjæler sjælen. Der besøgte vi en kirke, hvor mayaerne har tradition for at tage hen og forsøge sig blive helbredt, hvis de fejler noget, inden de tager til læge. Inde i kirken sidder der nogle kvinder som siges kan fjerne ånder som vil den syge person ondt, ved at sige en masse bønner, tænde nogle lys og alt efter hvor alvorlig sygdommen er, enten fjerne ånderne med æg eller blod fra en høne som slagtes i kirken og derefter koges og spises af den syge og dens familie. Da vi var derinde var der (desværre) kun et lille barn som skulle helbredes, hvilket blev gjort ved at køre en pose med 6 æg rundt på skiftevis hendes krop og hen over nogle tændte lys. Det var ret specielt at se! Efter en kort tur på byens marked gik turen hjem igen, hvilket vi ikke så specielt meget frem til, for vi havde alle godt ondt i røven af turen derop! Den første halvdel af terrænet var et krat med en masse klipper og smalle stier, og det skulle vi ride gennem! Det var lidt af en udfordring for nerverne, for de der heste var ikke særlig store og de gjorde ikke som man ville, + de gik op i røven på hinanden hele tiden, så hesten foran fik flere gange et knæ røven! Den anden halvdel af turen var det asfalt, og det havde da også været fint nok, hvis hestene gad at ride ordentligt og lystre til hvad man ville have den skulle gøre :p Det gjorde de dog ikke, så det blev noget halvt gallop, halvt trav og så skridt, hvis den blev træt, så det gik ikke særlig hurtigt fremad. Det var dog alligevel en sjov oplevelse, men vi har allesammen svært ved at sidde ned i dag.
I dag har vi bare en fridag, som kommer til at stå i solen og pandekagernes tegn og i morgen drager vi på en 10 timers lang bustur til grænsen til Guatemala.
Håber stadig i overlever kulden, for selvom jeg brokker mig over jeg fryser, er det vist ingenting i forhold til hjemme :D
- comments
Tiny Hej, Hier weer een opdate. Na een 6 uur lange busrit, kwamen we aan in Palenque. Een klein dorpje waar we maar 2 nachten bleven. Het hostel wat heel gezellig was, lag iets buiten het centrum in een jungleachtige landschap, waar we dus een schitterend uitzicht hadden. Het enige wat er op het programma stond was Palenque national park en een waterval, maar we watren het er allemaal snel over eens dat het tot nu toe het beste is geweest. In Paleque national park gingen we eerst het National Antropologisch Museum bekijken en daarna parkens Mayadorp, dat in een geweldig mooi heuvelachtig landschap lag, en ons dan ook meerdere keren een schitterend uitzicht gaf. Zie fotos. Vervolgens reden we naar de 45 meter hoge waterval Misohai, wat ook gewoonweg super mooi was. Na een dag met volle zon en zweterige shirtjes waren we allemaal toe aan een frisse duik, dus dat deden we dan ook. Het badderen onder een waterval was een erg leuke belevenis, hoewel de grote waterval te krachtig was om onder te staan. Maar er waren ook meerdere kleine, waar we wel onder konden. We waren ook in een grot waar een waterval in was. Dit was echt een van die vette(?) dagen, waar we een heleboel gezien en beleefd hebben. ’s Avonds gingen we naar een restaurant met livemuziek en vuurshow, waar het wederom heel gezellig was. De volgende dag gingen we door naar San Cristobal, waar we nu nog steeds zijn. Op weg daarheen reden we nog even voorbij de bekende watervallen Aqua Azul, wat eigenlijk een gebied is met vele kleinere watervallen met, zoals de naam al zegt, azuurblauw water. Sommige van ons namen er een duik, anderen namen genoegen met rondkijken, want het weer was niet zo mooi als de dag ervoor en bovendien miezerde het. De weg naar San Cristobal was een 5 uur lange en extreme bergrit, met ongeloofelijk mooie vergezichten/uitzichtspunten (?). San Cristobal is zoals jullie misschien al kunnen raden een dorp dat vrij hoog in de bergen ligt, en het is hier een stuk kouder dan dat we gewend waren. Mijn fleecetrui en skionderbroek heb ik hier in elk geval nodig gehad. Hier hebben we een deel van onze tijd gebruikt aan het rondneuzen op de bekende ‘Hand craft markt’ waar oneindig veel handgemaakte sierraden, sjaals, lederwaren en souvenirs te vinden waren. Ik moet ook bekennen dat ik hier mijn geld niet in mijn zak kon houden. Een andere bezienswaardigheid hier is de kapel, die alleen te bereiken is via een trap met 307 treden, wat een strijd! Maar eenmaal boven was er weer een prachtig uitzicht, onze moeite was weer dik beloond. We hebben ook gevaren op een rivier waarvan ik helaas de naam niet meer weet. Deze was 90 meter diep en aan beide oevers omgeven door 1km hoge rotsformaties. Hier zagen we onder andere 4 in het wild levende krokodillen, reigers, gieren en een heleboel andere vogels. Het was gaaf om die krokodillen zomaar in de natuur te zien. Gisteren hebben we paard gereden. Een rit van 1½ uur om boven in een klein dorpje te komen. Hier mochten we geen fotos nemen, omdat de dorpsbewoners geloven dat fotos hun ziel stelen. Daar bezochten we een kerk waar mayavolk traditiegetrouw heel gaan om genezen te worden van ziekten, voordat ze naar een dokter gaan. In de kerk zitten een paar vrouwen waarvan gezegt word dat ze geesten kunnen verdrijven die andere mensen kwaad willen doen. Ze doen dit door middel van gebeden en het aansteken van kaarsen. En al naar gelang de ernst van de ziekte gebruiken ze een ei of het bloed van een kip die in kerk geslacht word en daarna gekookt en opgegeten wordt door de zieken en zijn familie. Toen wij er waren was er (helaas) alleen een klein kind dat genezen moest worden. Er werd een zak met 6 eieren gebruikt, die beurteling over het kinderlijfje en een paar brandende kaarsen gehaald werd. Dit was heel speciaal om te zien. Na een korte tocht over de markt in het dorp, moesten we weer huiswaards, waar we ons niet echt op verheugden, want we hadden allemaal een behoorlijk pijnlijke kont, van de rit er heen. Het eerste deel van de rit terug bestond het terein uit lage bosjes, rotsen en smalle paden, en daar moesten wij te paard doorheen! Dat was behoorlijk zenuwslopend, want die paarden waren vrij klein, deden absoluut niet wat je wilden, en liepen bovendien de hele tijd boven op elkaar, zodat het voorste paard meerdere keren een knie in/tegen (?) z’n kont kreeg. (Ik, Tiny, weet niet zeker of ik die laatste zin helemaal snap, ik kan het me in elk geval niet helemaal voorstellen) De tweede helft van de rit ging over op asfalt, wat stukke beter zou moeten zijn, als die paarden zich maar wilden gedragen en gehoorzamen. Maar dit deden ze dus niet, het was dan weer gallop, dan weer draf en als tie moe werd ging het stapvoets, het schoot allemaal echt niet op. Maar leuk was het wel, erg leuk zelfs. Alleen valt het zitten vandaag niet mee. Vandaag hebben we een vrij dag, die in het teken van de zon en pannekoeken zal staan. Voor morgen staat er een 10 uur lange bustoer naar de grens met Guatamala op het menu. Ik hoop dat jullie de kou overleven, ik klaag dan wel eens dat ik het hier koud heb, maar dat is denk ik niets in vergelijking met jullie:D