Na Machu Picchu gingen we door naar Arequipa. Dit wordt ook wel la Ciudad Blanca, ofwel de witte stad, genoemd door de vele witte (ondertussen grijze) gebouwen. Vooral de kathedraal is indrukwekkend en we zijn er met een gids doorheen gewandeld. Het gebouw is een keer of vijf heropgebouwd door aardbevingen en brand. Grappig was dat we niet via de toren naar boven konden gaan maar wel met de brandtrap het dak op.

Om nog wat Inca cultuur mee te nemen zijn we ook naar een museum geweest ter ere van Juanita. De Inca's offerden meerdere kinderen aan de vulkaan Misti waar ze werden gedood met een slag op het hoofd en begraven om uitbarstingen te voorkomen. Door de kou en weing regen zijn de mummies goed bewaard gebleven en konden we Juanita bewonderen in een vrieskist. Beetje freaky.

Omdat we bijna de Altiplano zouden verlaten wilde Martin de plaatselijke delicatesse nog even proberen namelijk Cuy, ofwel cavia. Naar plaatselijk gebruik hebben we netjes de kop eraf getrokken en de oogkas gekraakt. Hierachter, bij het oor, vind je een miniscuul botje die je in je bier gooit en opdrinkt. Suerte!

Na wat meer relaxen in deze vrij moderne stad en wat budgetbesparing konden we door naar Nasca en de beroemde Nasca lines. Nasca zelf is een klein en vrij lelijk stadje in de woestijn maar toeristisch omdat iedereen natuurlijk de tekeningen in het zand wil zien. Door een 'meevaller' hadden we nu genoeg te besteden voor een vlucht over de lines heen! Het vliegtuigje was net groot genoeg voor ons twee en twee piloten. Vanuit de lucht bleken de tekening vrij klein te zijn maar overal lopen lijnen, vierkanten en vormen van kerstbomen (of zoiets) kilometers lang door. Erg indrukwekkend. De piloot maakte het liefst 45 graden bochten om het goed te kunnen laten zien terwijl hij nonchalent met 1 arm stuurde. Dit samen met de wind die veel turbulentie veroorzaakte maakte het een interessante ervaring! We waren dus wel blij toen we gingen landen tot bleek dat de co-piloot eindelijk zijn eerste landing mocht gaan oefenen. Godzijdank nam de echte piloot het vlak voor de landingsbaan weer over want het ging toch nog niet zo lekker :-S

Het is niet precies bekend hoe de lijnen hier gekomen zijn of waar ze voor dienden maar talloze generaties hebben er aan gewerkt. Tijdens een lezing over de lijnen in een klein planetarium werden alle theorieen uitgelegd, van rituelen door over de figuren te lopen, irrigatiesystemen, een zonnekalender of toch: aliens.

Ondertussen zijn we in Ica midden tussen enorme zandduinen. De bedoeling is te gaan sandboarden..

Of eigenlijk zijn we ondertussen al in Lima maar dan wordt de blog wat lang ;)