How you going?

Zonder dat ik het door heb zit ik alweer meer dan 2 maand in Victoria. Uiteraard weer veel gezien, beleefd en opgestoken!

Na de vakantie in Tasmanië ben ik begonnen te werken voor een groot bedrijf wat graan, canola en bonen teelt. Daarnaast werden er ook nog eens 18000 schapen gehouden. Door het slechte weer afgelopen winter is alle graan beschadigd geraakt. Het graan was daarom onverkoopbaar geworden en alles is in vierkante balen geperst. Al deze balen kunnen verkocht worden als hooi en stro. Om al het hooi beter te kunnen verkopen hebben de Patersons besloten om een grote hooiloods te bouwen. Samen met Ryan en Mike uit Schotland en de baas Nick Paterson hebben we deze loods in 4 weken opgezet. Met hulp van John Lewis (kennis van de Patersons) kregen we het voor elkaar. Geen van ons allen had ooit een loods gebouwd. Het was dus in het begin wel even zoeken wat de beste manier van bouwen was. Met nul ervaring hebben we maar gewoon ons boerenverstand gebruikt. Mijn werk was alle onderdelen op de juiste plek leggen met de manitou. Best wel verantwoordelijk werk om met spanten van 2 a 3 ton per stuk rond te rijden. Gelukkig rijden deze machines erg gemakkelijk en na een beetje oefenen begin je professional te worden.

Elke dinsdag was parmanight in de pub van Lake Bolac. Hier hebben we vaak bier gedronken, maar ook veel thuis wat ook een prima plek was. Het bier drinken zat wel goed met de Scottish guys, ze konden zelfs een hele fles whisky per persoon op. Die zijn de volgende dag goed ziek dacht ik, maar nee hoor ze hadden nergens last van. Jaa, het zuipen heb ik wel geleerd van deze jongens.

Toen de loods overeind stond konden we beginnen met de 2e loods voor John Lewis 20 kilometer verderop. De 90 meter lange en 36 meter brede loods was precies dezelfde als de 1e loods. Nu wisten we hoe het moest! Hier kon ik aan de slag op een splinternieuwe JCB. De 2e loods stond daarom binnen 2 weken met wat extra hulp. Tijdens het bouwen vroeg John of ik hem wou helpen met het hooi in de loods te brengen. Dit leek me wel een mooi werk en tegelijk een goede ervaring. Het was daarom wel handig dat ik wat dichter bij mijn werk ging wonen en ben daarom maar verhuisd. Nadat ik ben gaan werken voor John ben ik er wel op vooruit gegaan. Het huis waarin kon wonen was erg mooi. Nieuwe keuken en douche en het zag er goed onderhouden uit. De auto die ik gebruikte was ook zeker niet slecht. Met deze luxe Mitsubishi Triton zou je wel opvallen in Nederland.

Het dak van de loods moest er nog wel op maar dat werd uitgesteld door de harde wind. Toen zijn we maar begonnen met hooi rijden. Voor het eerst op een grote truck gereden wat super mooi was om te doen. Deze trucks werden geladen met een trekker of shovel. Met Road-train had ik 3 trailers achter me hangen en kon ik maar liefst 60 balen tegelijk transporteren. Elke baal weegde meer dan 600 kilo. De oude Kenworth truck moest dus elke keer 40 ton trekken + eigen gewicht. We probeerden elke dag zo'n 700/800 balen te doen. Het moest in het begin wel wennen om steeds over te schakelen van machine. Het transporteren, opladen, afladen en stapelen moest ik allemaal doen. Dit werk deed ik met een truck, shovel, JCB en een John Deere. Veel verschillende machines maar het ging allemaal super goed. Moest ook wel want het hooi moest zo snel mogelijk naar binnen en er pasten maar liefst 8000 pakken in.

Na 3 weken was het hooi aan de kant, maar het inzaaiseizoen was ook al weer gestart, zonder enige pauze zijn we begonnen het platbranden van weilanden. Dit word gedaan om het veld op te schonen en klaar te maken voor het inzaaien. Een hele happening! Ik had geen idee wat ik moest doen maar kreeg wel instructies natuurlijk. Het is wel belangrijk dat het goed gebeurd want de consequenties kunnen groot zijn. Als voorbereiding zijn rond alle weilanden firebrakes gemaakt. De brake zorgt ervoor dat het vuur niet verder kan dan de rand van het weiland. Toch kan het nog wel eens mis gaan en daarom zijn er altijd minimaal twee auto's of trucks aanwezig met een voorraad water om te blussen. Hiermee reden we rond in het land om te controleren. Ik zat meestal achter op de auto met de brandblusser in de hand. Deze dagen heb ik veel uit de hand lopende vuurtjes bestrijd. Het is heel bijzonder om het afbranden eens mee te maken, maar het is zeker niet het mooiste werk. Doordat ik in de buitenlucht was ik bijna constant in aanraking met rook en hitte. Heb mezelf vaak genoeg een douche gegeven tijdens het rond reiden omdat het me gewoon te heet werd. Eind van de dag zag ik eruit als een mijnwerker.

Na een harde werkweek gingen we met z'n allen nazitten in het huis van John. Dit huis was ongelooflijk groot. Het huis ziet eruit als een paleis wat ik niet overdrijf. Compleet met een zwembad in de tuin én een tuinier die één dag per week druk is met het onderhoud. De akkerbouwers verdienen gemiddeld veel meer geld dan de melkveebedrijven. Mooi om het verschil te ervaren. Wanneer John of Nick een goed jaar draait staan er direct 3 nieuwe trekkers op het erf. John is vroeger met niks begonnen en heeft in al die tijd heel wat opgebouwd. Hij heeft altijd super hard voor moeten werken, en het is dan ook een echte farmer. Hij zit al een paar jaar te zeggen dat hij boerderij wil verkopen maar zelfs nu hij 62 is er nog 2000 hectare bijgekocht van de buurman dit jaar. Daarbij heeft hij volop geholpen met de loods en is hij druk met een voergang te maken voor de lammeren. Deze man verdient veel respect.

In de vrije tijd zijn mijn collega en ik geregeld gaan jagen. Rond Streatham zijn vele kleine meren wat een ideaal onderkomen is voor eenden, maar ook voor kangoeroes was het einde verhaal als we langs reden. In het paasweekend was er de Great Western Rodeo. Hier ben ik heen gegaan met Douwe en Piet. Veel cowboys gezien en idioten die proberen op een stier te rijden. Goed om weer eens echt op stap te gaan. Hier ook ons tentje maar opgezet. De rest van het weekend zijn we rond gaan wandelen in de Grampians. Prachtig gebied met mooie natuur en uitkijkpunten.

Had aangegeven aan John dat ik niet heel lang van plan was om te blijven. Het inzaaien moest 24 uur per dag doorgaan en de lange dagen had ik geen zin in. Daarbij maakte ik plannen om de oostkust te reizen binnenkort. Via John ben ik in contact gekomen met de buurman, die zocht nog iemand om 1700 ronde balen van het land af te halen. Dit was perfect werk voor mij want dit kon ik in een dikke week doen. Kreeg weer een superdikke auto van de baas waarmee ik de eerste dag bijna een aanrijding had met een kangoeroe. Opeens sprong er één uit de struikjes recht voor de auto. Raakte gelukkig alleen de staart, en er was geen schade. Het was mooi om nog even voor een andere baas te werken want hier ging alles weer anders. Dit was de meest relaxte boer in Australië die ik ontmoet heb. Koffie was hier erg belangrijk. Het maakte hem niks uit dat hij een kwartier rijden had om mij op te halen voor de koffie. Normaal gesproken had ik altijd zelf koffie mee omdat het teveel gedoe was om steeds naar de kantine te gaan. Maar deze man hield zich keurig aan de half elf koffietijd. Ook hoefde ik niet eerder bij hem te zijn dan 8 uur wat ook wel relaxt was. Knockoff time was ook altijd vroeg. Het werd nooit later dan 6 uur. Verschil moet er blijven toch?

Nadat dit was afgerond was ik vrij man! Had nu lang genoeg gewerkt en vond het wel weer tijd voor wat anders. Ook wel weer apart om op te houden met werken, had het hier in Victoria heel goed voor elkaar. Mooi huis, mooie auto, goed salaris, en leuk werk.

Voor de reis langs de oostkust heb ik een auto op de kop getikt. Een goede auto vond ik belangrijk want ik wou er ook in slapen. In de werkplaats van de baas heb ik de inrichting van auto veranderd zodat ik er in kan slapen, toen de auto klaar was voor de grote reis, ben ik ingestapt en weggereden.

Seeyou soon!
(pictures will follow)