How are u going mate?

Hier in Southwest Victoria is het nu hartje zomer. Gelukkig valt het met de extreme hitte nog wel wat mee. Hier zo'n 150 kilometer vandaan bij de Grampians is het er wel hevig aan toe gegaan, in dit bosgebied waren overal bushfires. Met de wind in de goede richting zaten we hier de hele dagen in de smoke en brak de zon nauwelijks door het rookgordijn heen.

Goed nieuws, de koala had ik nog nooit eerder gespot in Australia maar daar is nu verandering in gekomen. Nota bene vlak bij huis toen we op visitie gingen bij een paar Fillipijnen zagen we een hele grote! Ook stond ik recht tegenover een tigersnake. Deze giftige en agressieve slang lag op een gravel road waar Nils en ik aan het hardlopen waren. Zo'n drie meter van tevoren zag ik het. Het beest bleef op zijn plek en stak de kop omhoog. Na een paar seconden in schock te zijn, gleed de slang langzaam terug het gras in.

Maar als we het over dieren hebben kom ik toch het meest in aanraking met koeien. Het driemaal daags melken is nu uitgebreid naar alle koeien. Goodbye social life. De groep die nog 2x daags gemolken werd is nu bij de andere koppel buiten gekomen. In de cowshed lopen nog steeds 550 koeien, maar buiten lopen nu 600 in plaats van 400. Ook deze groep wordt volledig gevoerd met de mengwagen. Doordat de koppel nu groter geworden is moesten er ook meer voertroggen heen. Dezen lagen nog in een old dairy waar 3 jaar geleden nog gemolken werd. Klemby farms heeft deze boerderij en koeien overgenomen destijds. Deze troggen waren nog helemaal goed en hebben we met een gehuurde trailer achter de trekker getransporteerd. De betonnen troggen waren loeizwaar en de JCB had er moeite om ze op te tillen. Eenmaal op z'n plek konden alle koeien gevoerd worden. De rotary draait nu zo'n 12 uur per dag. Laatst was er een storing en we konden hierdoor maar 2 keer melken die dag. Dat kostte 7000 liter. Nu alles weer goed draait, word hier dagelijks 40,000 liter melk afgeleverd. Productie is iets gestegen naar 34 liter per koe. Omdat de koeien het zo goed doen is er ook weinig vervangend vee nodig. Het vervangingspercentage is onder de 20 procent en we zijn daarom flink aan het schiften geweest bij het jongvee.

Ook is het waterbassin uitgebreid zodat er meer water opgeslagen kan worden. Al de grond die daarbij vrij kwam heb ik met een kipper op een stuk land gedumpt. Dit stuk land lag altijd nat en was onbruikbaar. Al die grond, en dat was nogal wat, heb ik verspreid all over the paddock. Kilverbak eroverheen gehaald, en dan later nog eens inzaaien. Zo is de huiskavel 5 hectare uitgebreid, well done.

In mijn vrije dagen ben ik naar Camperdown en Timboon geweest. Overdag heb ik een prachtige wandeling gedaan over een verlaten treinspoor. The old railwaytrack liep langs bosranden en rivieren, maar ook dairy cattle zag je overal om je heen. In de avond lake Bullen Merri opgezocht om te zwemmen. Dit kleine meer is een trio vulkaankraters tegen elkaar aan. Mooi om in te zwemmen maar kon de bodem niet aanraken van het 65 meter diepe meer. Daarna het hostel maar eens opgezocht. De volgende dag werd ik wakker van iemand die zomaar de kamer in liep. Had eerder moeten uitchecken want het was al 11 uur. Blijkbaar had ik wat extra slaap nodig.

Afgelopen dagen zijn Niels en ik naar de International Dairy Week geweest. Een groot agrarisch evenement waarbij de koeienkeuring centraal stond. Prachtig om te zien hoe elk familiebedrijf trots probeert hun koe of kalf klaar te maken voor in de ring. Daarna werden er veel dieren geveild on sale waarbij sommige dieren voor absurd hoge bedragen verpatst werden. Met veel mensen gesproken waaronder ook Friezen en Nederlanders.

De volgende dag zijn we op farmtour gegaan met familie van het bedrijf waar wij werken. Deze locals konden ons precies vertellen wat er allemaal veranderd is afgelopen jaren. Bedrijven bezocht die ik nog nooit eerder zo gezien had. 3 uur lang zijn we door Northern Victoria heen gereden rondom Shepparton.

Anyway, being Downunder has been good so far!

TJ