Hey,

Ik moet al diep graven in mijn geheugen om deze entry nog te kunnen schrijven maar geruggesteund door mijn dagboekje (merci Bliki) geef ik jullie tekst en uitleg over de klim op Gunung Rinjani (top 3750m), drie dagen en twee nachten op de hellingen en in de buik van de tweede hoogste berg van Indonesie.

Je kan de klim langs twee kanten aanvatten: van noord (Senaru) naar top naar oost (Sembalun) of andersom. De eerste optie is de zwaarste en aangezien ik geen doetje ben en ik de beste prijs kreeg voor deze optie, was de keuze gauw gemaakt.

Senaru is een piepklein gehucht: het Rinjani Trekking Center, 2 homestays, een paar private huizen en ca-y-est... Ik was al in Senaru 11/9 's morgens wegens goedkoper transport, terwijl de trekking pas de dag erna begon. Als enige gast in Homestay Gunung Baru (genoemd naar de kleine, actieve vulkaan in het meer van Rinjani - zie foto's) at en leefde ik dus mee met de familie die naast een schattige kleuter ook twee kleine pups trachtte op te voeden.

Op een dik uur stevig stappen van de homestay liggen de Senaru Air Terjun ofte watervallen, waarlijk bij de mooiste die ik al heb gezien... Om de meest verlaten waterval te bereiken (ik wou er perse naartoe want je kan er zwemmen in de plas onder de waterval!) moest je 3/4 uur ploeteren door jungle, rivier en modder maar de beloning eens ter plaatse was ernaar - zie foto's!

En dan de trektocht!
12/9 : eerste dag : van 600m naar de eerste 'rim' (rand) op 2600m. 2000m klimmen door regenwoud, over en onder knoerten van omgevallen bomen, uitstekende wortels en gadegeslaan door apen, herten en een occasioneel everzwijn... Mijn collega's waren Freddy en Philin, een jong Duits koppel uit Berlijn en echt lieve, toffe mensen. Daarnaast hadden we gelukkig het gezelschap van Ismael (gids) en Rusa en Hosni (porters - twee ongelukkigen die alle eten en drinken voor drie dagen op hun schouders over de bergen torsten - waaw, respect).
Normaal zouden we kamp opstellen op de eerste rim maar door de hevige wind daalden we de eerste dag al af naar de rand van het meer (+5km) wat het totaal van dag 1 op 13km bracht...
Na een alweer heerlijke verse maaltijd was het niet later dan 20h of iedereen kroop in z'n tent, hondsmoe.. Wat ik me herinner van die nacht: vrieskoude temperatuur (ik schat niet warmer dan 2 a 3 graden) zodat ik geslapen heb met 3 truien, in slaapzak en kap over het hoofd..

13/9: wegens voorsprong redelijk rustige dag : ontbijtje aan de oever van het meer, duik in het meer (brr) en dan naar de hot springs met waterval (water van plusminus 40gr dat uit de rotsen spuit).
In de namiddag de ongelooflijk steile, soms gevaarlijke klim naar de tweede rim (2600m).
Wegens hevige wind boven 2500m raadden alle gidsen ons af om naar de top te klimmen. Deze klim is normaal voorzien voor dag 3, van 2am tot 5am maar omdat het weer op dag 2 zo mooi was in de namiddag besloten we om, samen met een andere groep, zo ver mogelijk naar de top toe klimmen tussen 4pm en zonsondergang...
Tot mijn grote frustratie zijn we er niet geraakt (ik gestrand op 250m van de top, kruipend op handen en voeten tegen de wind en op een helling van zeker 30%) wegens te sterke wind, ondergaande zon en dus snel dalende temperatuur. Ontgoocheld tent in gekropen en dankzij immense uitputting nachtje door geslapen.

Dag 3 : is de afdaling van rim 2 naar Sembalun (2600m -> 1100m) en het transport terug naar Senaru. Het was met de voetjes slepen die dag, alle spieren deden pijn, energiereserves waren bijna opgebruikt. Vuil (drie dagen niet gedouchet), stinkend naar zweet maar zeer voldaan werden we later op dag getransporteerd naar Sengiggi (Westkust Lombok) vanwaar ik de dag erna terug naar bali ben gereisd.

Indonesie heeft een zeer zeer sterke indruk op me nagelaten en ik ben er zeker van dat ik er of deze reis of zeer binnenkort terug heen ga. Bali is een mooie toegangspoort tot het immense land maar het is slechts 1 klein eiland van de vele die Indonesie verborgen houdt en het zou een verkeerd beeld geven van het land om enkel Bali als Indonesie te beschouwen.
Het leven is hier primitief maar mooi, de mensen op vele plaatsen nog niet gecorrumpeerd door geld en macht; het is hier dag en nacht warm, je eet hier als een koning voor geen geld en valt van de ene verbazing in de andere...

...kortom : la Pura Vida!

T.