Jazeker, hier zijn we weer!

Eerst enkele cijfertjes:
Vandaag 10/10/08
Aantal dagen gefietst : 8
Aantal km : 586
Aantal uren op fiets : 32
Max aantal km op 1 dag : 100

Jullie weten al dat ik 'ne velo' gekocht heb en die volgehangen heb met zakken, tassen, tent en matras...

De eerste week (25/9 tem 1/10) heb ik gefietst in Northland (ten Noorden van Auckland). En dat had ik beter niet gedaan want om te beginnen was dit stuk Nieuw-Zeeland eigenlijk te zwaar : geen twee meter na elkaar is vlak en de hellingen zijn zeer ongelijkmatig : zeer steile stukken afgewisseld met kleine afdalingen, zowel in 'klim' als in 'afdaling' van de heuvels.

Het stuk tussen Auckland en Whangarei (waar ik ben teruggedraaid) kan je vergelijken met een mix van de Ardennen met de Vlaamse Ardennen maar dan inclusief tropische flora (palmen, varens, yuca's...). O VE RAL zie je schapen, op veel plaatsen ook koeien en paarden en links en rechts kalkoenen en fazanten. Steden zijn er niet, enkel dorpjes die bestaan uit een Main Street met enkele diagonale residentiele straten, een grocery en een cafeetje waar ze koffie, burgers muffins en pies serveren.

Vooral aan de Oostkust van Northland (Whangarei, Bay of Islands, etc) liggen dorpjes die nu langzaam ontwaken uit een diepe winterslaap om de komende maanden de weekend- en weektrippers vanuit Auckland te ontvangen. Echte vakantiedorpen maw waar de populatie makkelijk vertienvoudigt eens de zon brandt.

Begin oktober dan: terug naar Auckland en dan wegens slecht weer met de bus naar Thames, officieuze hoofdstad van het Coromandel Peninsula. Hier krioelde het halverwege de 19e eeuw van mensen met Gold Fever : de streek is gekend voor de goudmijnen (nog steeds actief, doch bijna uitgegraven) en de dorpjes die er her en der verspreid liggen lijken gekopieerd uit een Lucky Luke strip. Fijn om er rond te kuieren.
Daarnaast liggen hier de eerste halve bergen die ik op mijn weg tegenkom: onze trektocht naar de Pinnacles bracht ons toch al naar 800m.
Helaas heeft het er drie dagen bijna ononderbroken geregend en stond en een windje om u tegen te zeggen dus veel fietsen was er niet bij.

Van Thames ging het eens de druppels wijder uit elkaar vielen naar Whitianga dat ik enkel gezien heb onder een grijze, dreigende hemel. In de buurt liggen Cathedral Cove en Hot Water Beach, twee top toeristenattracties. Van de cove zitten er foto's in het laatste album, Hot Water Beach is een strand waaronder vulkanische meren zitten die heet water opborrelen bij laagtij en waar je een gat kan graven in het zand om zo van je eigen private hot pool te genieten. Echter wanneer ik begon te graven, ontsloten de hemelsluizen zich nog maar eens zodat ik niet in mijn warm gat ben geraakt en ik genoegen heb moeten nemen met een douche achteraf.

Genoeg dan van Coromandel: afgelopen woensdag ben ik onder een waterig zonnetje maar met veel goesting opnieuw de fiets opgesprongen en in twee dagen tot Mt Maunganui gereden waar ik nu logeer bij Bart en Katrien : Belgen (Dendermondenaren), die 5 jaar terug hierheen zijn verhuisd. Vandaag samen met Bart op ze gaan kayakken, Burger King gegeten en 'The Mount' opgewandeld.

Morgen helaas ('t is hier goed leven/slapen/eten etc) terug de fiets op en naar Roturoa.

Grand Merci aan Bart & Kate, Liam, Mika en Ryan voor hun gastvrijheid!

Ik ben moe dus ik hou het hierbij.
Tot gauw!

T.