Hallo!

Het is zo lang geleden dat ik nog op een deftige lijn heb kunnen surfen dat deze site hopeloos verouderd lijkt...

Hewel, laat me daar even verandering in brengen:
Er is nogal wat gebeurd sinds het laatste setje foto's (Ubud) en nog meer sinds de laatste blog entry en wel het volgende :

Na Noord-Zuid heb ik opnieuw enkele dagen de luizak uitgehangen op Legian Beach met als voornaamste secundaire activiteit Bintang drinken... Ik kon er niet aan doen, met zo'n strand voor je neus word je snel verleid tot enkele dagen Benidormiaal toerisme... Op de plage leerde ik Raya kennen, het geschiftste (doch zeer interessante) vrouwmens dat ik ooit in mijn leven ben tegengekomen, 39j, half-Iranees, half Australisch, moeder van ne 19-jarige zoon en succesvolle business woman... Ik heb ze een namiddag meegenomen achter op de scooter om naar het Zuidelijke schiereiland te gaan, oa naar Ulu Watu, net als Tanah Lot een zeer belangrijke tempel ter ere van de zeegoden.. Behalve deze tempel die gelegen op loodrechte kliffen 90m boven de oceaan uittorent, was dit schiereiland verloren tijd...

Met het wisselen van de maand en het ontluiken van een Bintang-belly, vond ik de tijd rijp om opnieuw in actie te schieten... Oostkust deze keer : oorspronkelijke plan was om tot Amed te reizen, maar in Sanur, op amper 20km van Legian liet ik me verleiden tot een uitstapje naar het eiland Nusa Lembongan, een van de drie eilanden ten zuidoosten van Bali... Magistrale beslissing bleek achteraf: fijne mensen ontmoet, nachtelijk fietstochtje gedaan (knal verloren gereden; achteraf bekeken sterke prestatie op een eiland ter grootte van een pizzabodem), gesnorkeld, etc...

Op de verjaardag had ik echter mijn vlucht naar Flores zodat ik Lembongan redelijk snel moest verlaten...
Zoals eerder gezegd zou ik op 5/9 op een zeilboot stappen die me in 4 dagen en 3 nachten, vergezeld van 8 landgenoten, van Flores (Labuan Bajo) terug naar Lombok zou brengen. Aangekomen de 4e des namiddags, viel me direct op dat Flores toch wel anders is dan Bali : ongerepter, minder vervuild door toerisme maar dus ook heel elementair : toiletten zijn putten in de grond - wc papier is onbestaande - het concept douche bestaat uit een vergaarbak voor vuil kraantjeswater met een steelpannetje waarmee je water over jezelf kan gieten - de mensen zijn moslims en een pak harder en onvriendelijker dan die schatjes van Hindu's in Bali - moskeeen met luisprekers waaruit 24/7 (niet gezeverd) geprevel en gezang weerklinkt ... Al bij al redelijk interessant wel, pas op.

Na een nacht op een matras waarmee volgens mij al ettelijke oceaanovertochten waren gemaakt, stond ik dus moe maar blij aan de kade vanwaar de boot zou vertrekken. Toen ik vernam dat de Vlamingen een half uur vroeger al vertrokken waren en tegen de mensen van de organiatie gezegd hadden dat ze "me er toch liever niet bij wilden omdat ze al zo gewoon waren om met hun groep te reizen" veranderden vermoeidheid en blijdschap zonder al te veel moeite in Spaanse Colere en vooral schaamte om het feit dat ik dezelfde nationaliteit en taal deel met dergelijk uitschot...

Na even uit te razen tegen de arme jongens van het bureau besefte ik dat ik m'n plannen moest bijsturen.

Achteraf bekeken ben ik blij dat ik die boot gemist heb want de 4 dagen die volgden horen bij de beste van afgelopen maand. 45min van de kust van Labuan Bajo ligt het eiland Kanawa, dat ik niet beter kan omschrijven dan de cover van een brochure met tropische bestemmingen... Gelegen op een koraalrif en dus omgeven door kristalhelder water en een ongeloooooflijk mooi onderwaterleven (schildpadden van 1,5m, kleine haaien, roggen, manta's en triljoenen tropische vissen), was dit voor mij hemel op aarde.
Er staan slechts 8 hutjes op het eiland, met dezelfde hoger vermelde basisfaciliteiten en er was geen elektriciteit behalve tussen 18h en 22h.. Wel was er elke dag verse vis, een gekke Italiaan, een bezetting van slechts 6 toeristen, voetbal met het personeel, een uitstap naar een dorpje op een nabij gelegen eiland waar het bezoek van 3 toeristen het hoogtepunt was van het decennium en rust rust rust... Een ongelooflijke vierdaagse...

Bijhorende fotoreportage in het nieuwe album... Er zitten nogal wat sunset foto's tussen maar het is absoluut onmogelijk om de camera in de zak te laten bij het aanschouwen van dergelijke pracht...

Enjoy!