Namaste!

No har eg endelig faatt lagt ut litt bilder, sjoelv om eg etter aa ha sett bildene paa pcen vurderar meg sjoelv som en fantastisk daarlig fotograf. Sidan sist eg skreiv var eg foerst eit par dagar i Mumbai, medan eg den siste veka har oppholdt meg i Goa blant langtidsreisande hippiar. :) Veit ikkje heilt kor bra eg sklei inn i mengda, men uansett skapte det ei veldig avslappande atmosfaere og eg proevde aa leike hippie etter beste vilje. Varme, sol, strand, trommer, raggae og drads.

Men foerst maa eg sei noko om Mumbai som vi var i i tre doegn. Som en av verdens mest befolka byar i eit land som India, blir igjen kaos og mangfoldighet beskrivande ord. Etter ei lang togreise og lang og nesten stillestaande taxitur, der sjaafoeren attpaatil forsoekte aa stjele verdisakene vaare, kom vi seint paa kveld fram til bydelen Colaba. Vi proevde aa faa fatt i rom for natta, men etter eit par avslag paa budgethotella ga vi opp og punga i stedet ut for et dyrt hotell. Det satt vi for so vidt pris paa naar vi seinare vandra heimover i Mumbainatta, og oppdaga at feite og uredde rotter hadde tatt over styringa i byen. Eg les Shantaram for tida, der handlinga foregaar nettopp i Colaba, og vi hang for det meste ut paa dei kafeane og barane som er skildra i boka - fordi det her er pakka med andre reisande blanda med Mumbaistudentar. Ei bok aa anbefale forresten, og ekstra kjekk aa lese no som eg virkelig kan leve meg inn i det. Ellers er kino-opplevelsen vaar i Mumbai minneverdig. Vi saag ein komedie som varte i over tre timar inkludert pause midtveis, og innlevelsen fra publikummerane var fantastisk! Latter og taarer om kvarandre. Sjoelv om filmen sjoelvsagt var pa hindi, var det forholdsvis mulig aa foelge med i handlinga, og eg lo hjertelig med kvar gong dei andre i salen skreik i. Vi fekk ogsaa et inntrykk av kor mykje film betyr for folket, daa alle plutselig og meget alvorlig spratt opp av stolane og stod rake i ryggen og sang nasjonalsangen som blei spelt mens flagget vaia paa storskjermen. Det blei eit noko komisk augeblikk, daa dette kom ganske saa uforventa paa oss. :) God underholdning og kjempegoey!

Etter eit par dagar i Mumbai synes vi at vi hadde faatt nukk byliv, og valgte aa reise til Goa. Tolv timar seinare ankom vi ferieparadiset for inderar sjoelve samt den russiske mafia. Det var utrulig merkelig aa komme hit, etter aa ha vert i virkelige India. Det som moette oss her var nemlig charterturistar - og eg foelte til tider at eg befant meg paa Gran Canaria. Der mangla berre haerskaren med norske reisande. Det skulle vise seg at vi hadde valgt ut det mest turistrike omraadet i Goa, og vi ville derfor fort vidare. Det var likevel kjekt aa ogsaa moete den moderne gruppe inderar, baade dei som ferierte der samt goar'ane sjoelve. Eg hadde blant anna en dag sittande bak paa motorsyklen til ein lokal fyr paa min alder. Vi kjoerte rundt om i Goa, og eg hadde nydelig utsikt fra baksetet :) Det var ogsaa digg aa kunne slappe heilt av med aa sitte paa syklen, daa han som innfoedt i vertfall veit korleis ein skulle takle trafikken der, noko som turistar paa scooter ikkje anar mykje om. Det fekk eg nemlig oppleve eit par dagar seinare, daa eg og ein fraa Irland skulle ut paa tur for aa finne ei stille strand og apetempel. Han meinte selvfoelgelig han hadde staalkontroll, men eg satt stiv som en pinne bakpaa i tre timar og var glad for at eg kom tilbake like heil. Det var ellers en veldig fin tur det og :) Vi forflytta oss etterkvart lenger nordover i Goa, til Arambol - plassen for langtidsreisande hippiar. Eg likte meg mykje bedre her enn i charteromraadet sjoelvsagt, og dagane gjekk med til litt utflukter, vandring, og strandliv baade dag og natt. :) Eit godt augeblikk var ogsaa ein dag vi reiste til ei nesten folkefri strand, og spiste lunsj ilag med ein indisk versjon av mr. Been. Han begynte meget entusiastisk aa fortelle om solformoerkelse daa vi spurte om kvifor det plutselig blei overskya. Og rett som det var, gjekk vi ut paa stranda og naut solformoerkelsen gjennom mine moerke solbriller. Mr. Been blei saa glad for at vi fire kunne nyte dette saman, og eg blei virkelig gira sjoelv fordi han var saann en herlig og komisk fyr, samtidig som vi virkelig saag paa ein solformoerkelse som vi ikkje ante nokon ting om i forveien.

Akkurat no sit eg i den lisje landsbyen Hampi, og eg elskar den! Landskapet her er fantastisk flott, digre rullesteinar av granitt og uendelige omraader med tempelruinar. I tillegg elskar eg aa vere i virkelige India igjen! Det er ikkje like ekstremt som Jaipur og Agra, der som vi starta reisa vaar, men i sammenligning med Goa er det her India-life :D Reisa hit var forresten litt av en opplevelse det og. Vi hadde endeleg bestemt oss for aa reise til Hampi, paa tross av at vi ikkje fekk tak i togbillettar, men maatte gaa for tolvtimers bussreise i staden for. Bussen bestod av ein trang midtgang, og ellers 90 cm x 200 cm sengeplassar som var meint for to passasjerar - den var moerk, skitten, uten AC og sjaafoer uten engelsktale. Eg tapte stein-saks-papir hookinga ang. kven som skulle sove ilag med ein ukjent, men ettersom bussen fylte seg opp med litt mistenkelige folk, og at det saag ut til at eg maatte spoone ilag med ein mannlig og yr indar, valgte vi tre jentene aa sove i samme avlukke. Det her gikk jo greit det, inntil vi etter sju timar reise stod fast i trafikkork. Og det var ein tett kork! Tolv timars reise blei til 25 timars reise, og uten AC i nattbuss blei plutselig til uten AC paa dagtid i 32 grader, paa grunn av at vi heile natta stod stille (dvs. vi kjoerte eit minutt, stod stille i femten osv.). Puh, det var vanskelig aa holde humoeret oppe naar vi stod stille i bekmoerket blant tusenvis av lastebilar, uten mat og drikke og toalett! Men juhu, saa glade vi var naar vi fort skjoente at Hampi var ein fantastisk plass aa komme til :)

Byen her er svaert hellig, og stenger derfor kl. 22. Vi har i dag og i gaar vandra og sykla rundt i ruinane i timesvis, og brukt ettermiddagane til aa prute til oss masse fine ting :) Eg fekk ogsaa mitt beste indiske maaltid i gaar pa Mango tree restaurant, som vi maatte gaa gjennom en bananplantasje for aa komme til. Med utsikt over det flotte landskapet, fekk eg en deilig Tomato masala med chapati og ris, servert paa bananblad og som blei putta i munnen med fingrane. :)

Det skjer alltid eit kvart naar eg endelig sit med pc'en, derfor faar eg heller ikkje lasta opp mykje bilder. Kanskje eg gjer det bedre naar eg reiser vidare. :) Forresten truur eg at eg har funne ut kva eg skal vidare. Eg moeter Andrea og Trine i Bangkok om ei veke, og reiser saa til Kambodsja for meg sjoelv, og vil deretter prioritere jungelliv i Malaysia. Eg burde egentlig berre la vere med aa skrive kva planar eg har, naar dei endra seg fra time til time. :)

Eg kosar meg veldig, og er saa veldig glad for at eg har mykje reise igjen foran meg. :) Haapar de har det bra der heime, og de skal vite at nokre gongar savnar eg aa vere i forutsigbare omgivelsar. Eid maa vere direkte motsetninga til India. :)

Mange klemmar fra Therese ("Zeresa")