Beste Annemie, Henk, Henk, Roosmarijn, Janny, Margôt, Gerda, Xandra, Paul, Carlo, Hanny, Renske, Ineke, Ben, Arien, Hans, Hans, Frank, Yvonne, Yvonne, Tessa, Heleen, Els, Mirjam, Marjan, Carola, Lammert, Anne-Britt, Aad, Wouter, Agnes, Rinus, Hermelinda, Janneke, Maaike, Martin, Ingeborg, Carla, Wisse, Marijke, Frederiek, Bernadette, Fiona, Jaap, Elsa, Herman, Ruud, Margien en Ariane, en iedereen die we mogelijk vergeten zijn,
Hetty en ik willen jullie hartelijk bedanken voor jullie hartverwarmende reacties en berichten. We vinden het fijn dat jullie met ons meelezen, en meeleven. Ze zijn een grote stimulans voor ons om onze dagelijkse blogs te blijven schrijven.

Geen verplichtingen vandaag, dus we hebben eindelijk eens kunnen uitslapen. Hetty was me dankbaar dat ik haar pas na acht uur wakker maakte. Veel mensen vinden dat geen uitslapen, maar voor ons doen is dat erg laat.
We doen het rustig aan, gaan eerst nog wat foto's uploaden voor ons guesthouse, en dan in de buurt uitgebreid ontbijten. Als we dan eindelijk op pad gaan, blijkt dat het geen zin heeft om ons te haasten, want het is vandaag Makha Bucha dag. Vandaag wordt herdacht dat er vier belangrijke dingen gebeurden toen Boedha eens predikte. De belangrijkste attractie van Bangkok die we willen bezoeken, Ko Ratanakosin, gaat daarom vandaag pas om twee uur open. Onderweg daar naar toe, lopen we langs een lang park, met aan de randen honderden marktkraampjes en standjes die iets met deze bijzondere dag te doen hebben.
Terwijl ik in de schaduw nog een blog schrijf, neemt Hetty de tijd om alle kraampjes uitgebreid te bekijken. Om één uur bedenken we dat het jammer is om 500 baht p.p. uit te geven voor de twee uur dat Ko Ratanakosin straks nog open is. Daar kunnen we dan beter morgen heen gaan. In de buurt is ook het Saranrom Park, de voormalige Royal Gardens, die we nog wilden bezoeken. Meteen bij binnenkomst zien we al een grote waterschildpad op een steen zitten. Ondanks dat het hier niet druk is, zijn alle bankjes in de schaduw al bezet. Na enig zoeken vinden we er toch nog een. Als we even later op het gras gaan liggen, worden we gewaarschuwd dat dat niet mag. Zitten mag wel, liggen niet. Als we na een tijdje willen vertrekken, zie ik een grote slangachtige kop in het water bewegen, inclusief een lange gespleten tong. Al fotograferend probeer ik wat dichterbij te komen. Het blijkt geen slang te zijn, maar een watervaraan van ongeveer een meter lang. Precies op het moment dat hij in een hol kruipt, een eindje boven de waterspiegel, en ik hem goed kan fotograferen, is de batterij van mijn camera leeg. Als we er naar op zoek gaan, zien we binnen een paar minuten nog wel vijf van deze beesten. Een toerist vertelt dat hij zag dat er een een duif had gevangen. Even later zien we nog een waterschildpad en een paar grijze eekhoorntjes. Het blijkt een rijk park te zijn, zo midden in de stad.
Als het later op de middag iets is afgekoeld, besluiten we om vandaag toch nog iets te gaan bekijken. Het wordt Wat Pho, een tempelcomplex met mooie tempels en torens. Eén van de tempels bevat de Reclining Buddha, een verguld liggend Boedha beeld van 46 m lang en 15 m hoog. We horen van achter het beeld een continu klikkend geluid klinken, dat we niet kunnen thuisbrengen. Pas als we daar een kijkje nemen, zien we een lange rij van mensen die al voortschuifelend steeds een muntje werpen in een lange rij metalen bakjes. Het blijkt dat ze voor twintig baht een bekertje met 118 muntjes hebben gekocht en die één voor één in de 118 bakjes gooien. Dat zou hen geluk moeten brengen.
Na een kleine wandeling strijken we in de schemering neer in de Thanon Kao San, een autoloze flaneerstraat met aan weerszijden winkeltjes en restaurantjes. Helaas wordt er op Makha Bucha dag geen alcohol verkocht, waardoor ik mijn dagelijkse bierrantsoen moet missen.
Ik eindig de dag weer op het terras van ons guesthouse, voor het verzenden van de laatste foto's en blog. Alleen rondom de receptie is er namelijk Wifi.
Theo