Allereerst willen we jullie allemaal bedankt voor de leuke reacties, we lezen ze met plezier.

Abel Tasman is een Nederlander die New Zealand probeerde te veroveren, maar toen twee van zijn crew leden aan wal werden opgegeten, is hij per direct weer vertrokken. (Helaas voor mij anders hadden ze hier nu Nederlands gesproken). Het national park dat gelegen is in Kaiteriteri is naar Abel Tasman vernoemd (evenals een berg en een zee). We zijn vroeg uit de veren om een wandeling te maken in dit mooie park. Eerst was dit niet mogelijk omdat er maar twee aanmeldingen waren voor deze wandeltocht, maar na dat onze buschauffeur belde met een van de locals die het kayakken regelt konden we een lift van hun krijgen. En btw we kregen vanmorgen 40 NZ dollars terug als borg van het hostel dan was onze kamer gisteren toch niet zo duur ;) Tijdens onze wandeltocht genieten we van sublieme uitzichten en mooie rustige plekjes aan het water. Twee uurtjes later zitten we weer terug in de shuttle richting het hostel waarna we gelijk in de bus kunnen stappen die ons naar Westport brengt. De bus zal om half 6 arriveren in dit plaatsje. Onderweg stoppen we bij een prachtig meer en vertelt de buschauffeur dat er geen doubles te krijgen zijn in Westport dus zitten wij in de stress. We willen liever niet in een dorm slapen en gaan wat belletjes maken met de adressen uit de Lonely Planet. Na het eerste telefoontje hebben we al een plek geregeld. We komen terecht op een camping waarbij we beschikken over een kleine cabin met z'n 6 slaapplekken; een stapelbed, een tweepersoonsbed en een tweepersoonsbed in de nok van het huisje waar je in komt met een ladder. Eenmaal uitgepakt maakt Niels de planning, we gaan eerst wassen dan eten en vervolgens de hostels boeken voor de komende nachten.

Een lange bustrip zullen we vandaag maken waarbij de eerste stop snel volgt. We worden uit de bus gezet om een wandeling te maken langs de kustlijn met mooie baaitjes. Onderweg zien we ook zeehonden in een van deze baaien. De busstop die hierna volgt is bij de Pancake Rocks. Dit zijn rotsen waarbij het lijkt of het bestaat uit allerlei lagen zijn. Hier kan ik mooie foto's maken. Bij diverse rotsen komt het water onder de rots door, wat lijkt op een grot. Als je in dit water terecht komt zal er niet veel van jou meer terecht komen. Voor de lunch stoppen we in Greymouth waar we flink bunkeren bij de Mc Donalds. Hierna doen we nog snel even boodschappen, maar als we dan op de verzamelplaats komen is de bus al weg. Gelukkig komt hij om de hoek aan rijden, de buschauffeur had twee verschillende tijden doorgegeven waardoor wij te laat waren. Gedurende de trip komen we over een prachtige rivier met azuurblauw water, dit water komt rechtstreeks uit de gletsjer waardoor het zo mooi blauw is. Voordat we aankomen in het kleine plaatsje Frans Jozef stoppen we nog bij een meertje met uitzicht op de gletsjer. We verblijven in een mooi hostel, ensuite met gratis WiFi, popcorn en ontbijt. Als avondmaal eten we dit keer kofta met teriyaki saus. En Niels haalt de nodige pintjes om te kunnen genieten van de zonsondergang op ons balkonnetje.

Wat is uitslapen toch lekker, we staan rustig op waarna we ons douchen en ontbijten met een broodje pindakaas op het balkon. Op het programma staat een wandeling naar de Frans Jozef gletsjer. Global warming zorgt ervoor dat deze gletsjer sinds 2008 flink aan het terugtrekken is. Als we uit de shuttle stappen worden onze de wandelpaden gewezen en gaan we van start naar Peter's Pool. Peter is een jongen die toen hij negen jaar oud was kampeert aan dit meertje, toendertijd kwam de gletsjer nog tot aan het meertje. We vervolgen onze tocht naar de gletsjer toe, waarbij we lopen in het stuk lopen waaruit de gletsjer zich wegtrekt. Onderweg worden schitterende watervallen gespot. We kunnen de gletsjer zien van een afstand van 500meter, hierna is het pad namelijk afgezet. Er zijn verschillende mensen geweest die verder gegaan zijn en de waarschuwingen hebben genegeerd. Deze zijn niet levend teruggekomen zijn, na deze afzetting is het gevaar op vallende rotsen en ijs groot. Bepaalde stukken tijdens deze wandeling hebben veel weg van de hunger games en zo ook de vogelgeluiden. We rusten wat uit op onze kamer en bereiden op tijd het avondeten voor. Zo zijn we zeker op tijd voor Sjors' haar verjaardagsontbijt op bed waarbij Lard, Niels en ik middels een Skype verbinding aanwezig zullen zijn. Zoals altijd heeft Sjors moeite met opstaan maar maakt ze gelijk grapjes als Lard vraagt wat ze allemaal heeft gekregen als ontbijt: poffertjes, broodje met vlokken, cruesli en een frikandel speciaal. Het is leuk om op z'n moment door Skype er toch bij te kunnen zijn. Om 20.03uur (onze tijd) nemen we afscheid waarna hun flink zullen moeten haasten, kan ik uit ervaring zeggen, ze moeten namelijk over enkele minuten in de auto zitten richting school. Helaas wordt de Skype sessie met familie Kohl uitgesteld naar morgen dus ontvangt Dennis een whatsappje voor zijn verjaardag.

Wanaka is de volgende stop in onze reis, er worden diverse fotostops gemaakt en we komen om 3uur aan in het hostel. We beschikken hier over een mooie kamer die er net zo uit ziet als in een hotel. Na wat uitpakken, settlen we ons op het gras bij het meer om te zonnen en dolfijnen te spotten. Echter lukt dit beide niet echt, de dolfijnen komen niet en de zon zit de hele tijd achter de wolken. Dan maar eten halen bij de supermarkt en koken, deze keer wordt het colesla met een broodje kruidenkaas.

9.00 uur is het als we wegrijden uit Wanaka op naar Queenstown. Na 15 minuten rijden komen we aan bij Puzzle World waar we naar toe gaan. We gaan eerst het doolhof in, alleen lukt dit niet en na een half uurtje maken we gebruik van een van de exits richting de Illusion rooms. We beginnen in een kamer de schuin is, maar recht lijkt waardoor je scheef staat in een normale kamer. De duizeligheid slaat hier snel toe. Niels gaat met een stoeltje zonder aandrijving tegen de zwaartekracht in omhoog. Echt waar, het staar op de film. Er volgen nog diverse andere illusies zoals een kamer waarbij Niels in de ene hoek staat en met zijn hoofd tegen het plafon zit en ik in de andere hoek sta en het plafon niet kan aan raken. Eenmaal terug in de bus stoppen we bij een lokale fruitboer en vervolgens bij een brug waar het bungee jumpen is ontstaan. Hier krijgen we een filmpje te zien en diverse mensen die gaan bungee jumpen. Rond de klok van 3 komen we aan in Queenstown, een schattig klein stadje (een kruising tussen Oostenrijk en Amerika). Tijdens de rondleiding wordt de Starbucks gespot, iets om te onthouden. Na het inchecken, gaan we boodschappen doen voor het avondeten: pesto pasta met sla.

Milford Sounds en de road hier naar toe is door National Geograph verkozen tot mooiste road van de wereld. Natuurlijk een must see. We staan om 7.15 uur klaar voor de bus en moeten een flinke reis maken aangezien er maar een weg is naar de fjorden van Milford Sounds. We maken onderweg verschillende stops, bij het mirror lake, een grote waterval en bij een punt met uitzicht op een besneeuwde bergtop. Bij deze stop trek het wolkendek net open waardoor deze bergtop er mooi doorheen komt (zie de foto). Aan het einde van de heenreis maken we een mini cruise door de fjorden. Eerst eten we onze lunch op die verpakt zit in een brown bag waarna we zeehonden en diverse grote watervallen spotten. Het was een beetje mistig vandaag waardoor de natuur er nog mooier uit zag. Precies om half 8 worden we gedropt bij het hostel waar we snel eten gaan koken om onze honger te stillen.

De foto's volgen nog het uploaden werkt niet geheel naar wens.